Η Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Είναι η πρώτη ημέρα του Μαΐου και η γιορτή της Άνοιξης. Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα και την επικράτηση της ζωής επί του θανάτου. Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο πέρασμα των αιώνων με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.

Πλέον η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς αλλοιώθηκε και τα έθιμα επιβίωσαν ως απλές λαϊκές γιορτές. Τα έθιμα που έχουν διαμορφωθεί και επιβιώσει μέχρι σήμερα είναι τα εξής :

Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συνδέεται με την ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη και τη βλάστηση. Ένα έθιμο λοιπόν που μας συνδέει με την παραδοσιακή πρωτομαγιά είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι. Το μαγιάτικο στεφάνι φτιάχνεται από άνθη και καρπούς και κρεμιέται στις εξώπορτες των σπιτιών. Σκοπός του μαζέματος των λουλουδιών για το μαγιάτικο στεφάνι είναι η ενίσχυση της σχέσης των ανθρώπων με τη φύση. Στη Μικρά Ασία μάλιστα, σε κάθε στεφάνι βάζουν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά, ενώ στα Δωδεκάνησα, μαζεύουν ένα λουλούδι που το λένε “ανοιχτομάτη” και πιστεύουν πως όποιος το έχει είναι πάντα γερός και τυχερός.

Το αμίλητο νερό

Σε νησιά του Αιγαίου την Πρωτομαγιά, τα κορίτσια σηκώνονται την αυγή και παίρνουν μαζί τους τα λουλούδια, που έχουν μαζέψει από την παραμονή και πηγαίνουν στα πηγάδια να φέρουν το «αμίλητο νερό» το οποίο ονομάζεται έτσι γιατί το κουβαλούσαν χωρίς να μιλούν. Όταν το πηγαίνουν στο σπίτι, πλένονται όλοι με αυτό.

Το μαγιόξυλο

Η Κέρκυρα είναι γνωστή για τα έθιμά της και δε θα μπορούσε και στη Πρωτομαγιά να μην ακολουθεί την παράδοση. Στα χωριά της οι κάτοικοι περιφέρουν έναν κορμό κυπαρισσιού, σκεπασμένο με κίτρινες μαργαρίτες που γύρω του έχει ένα στεφάνι με χλωρά κλαδιά. Αυτό το ονομάζουν μαγιόξυλο και με  αυτό, οι νέοι εργάτες ντυμένοι με κάτασπρα παντελόνια και πουκάμισα και κόκκινα μαντήλια στο λαιμό βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδώντας το Μάη.

Το πήδημα της Φωτιάς

Ακόμη ένα έθιμο της πρώτης μέρας του Μάη είναι  το πήδημα της Φωτιάς. Σε πολλά χωριά της Ελλάδας, νέοι και γυναίκες μεγάλης ηλικίας μαζεύονται την παραμονή της Πρωτομαγιάς, μόλις δύσει ο ήλιος και ανάβουν φωτιές με ξερά κλαδιά που έχουν συγκεντρώσει αρκετές μέρες πριν. Όσο η φωτιά είναι αναμμένη οι γυναίκες χορεύουν κυκλικούς χορούς γύρω από τη φωτιά και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά. Τα νέα παιδιά, αφού βρέξουν τα μαλλιά και τα ρούχα τους, πηδούν πάνω από τις φωτιές σαν μία συμβολική πράξη που αποσκοπεί στο να διώξει τον χειμώνα και την αρρώστια. Στην συνέχεια όλοι παίρνουν έναν δαυλό από φωτιά και την πηγαίνουν στο σπίτι τους για να φύγουν όλα τα κακά.

Κλήδονας

Την παραμονή της πρωτομαγιάς τα κορίτσια του χωριού Κόζιακα, μαζεύουν ένα είδος λουλουδιού που ονομάζεται κλήδονας μαζί με άλλα λουλούδια και τα βάζουν μέσα σε μια στάμνα. Στη συνέχεια, κάνουν το γύρο του χωριού κρατώντας την και τραγουδώντας διάφορα παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά.

Το έθιμο της πιπεριάς

Στα χωριά του νομού Στυλίδας, από τα χαράματα της Πρωτομαγιάς, ντύνουν έναν άνθρωπο «πιπεριά». Τον βάζουν σε όλο το σώμα του φτέρες, τόσες πολλές που τον σκεπάζουν ολόκληρο. Του κρεμάνε ένα κουδούνι και αυτός είναι ο «πιπεριάς». Ακολουθεί ένας άλλος συγχωριανός, που βαστάει ένα τσαπί, ακουμπισμένο στην πλάτη του. . Αυτός είναι ο «γεωργός». Πίσω τους ακολουθεί μια μεγάλη ομάδα άλλων κατοίκων του χωριού και όλοι μαζί γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδάνε.

Πηγη : Stilida.com