«Έχασα 6 κιλά και νόμιζα ότι ήταν από άγχος – Τελικά στα 31 μου χρόνια είχα καρκίνο» – Όσα αποκαλύπτει γυναίκα για την σοβαρή περιπέτεια με την υγεία της

Μέσα σε λίγες εβδομάδες, η Charlotte Laycock διαγνώστηκε με ανίατη αυτοάνοση πάθηση και καρκίνο. Τον Νοέμβριο του 2020, όταν ήταν μόλις 31 ετών, ξαφνικά αντιμετώπισε δυσκολίες με την διατροφή της. Είχε προβλήματα στην κατάποση και σύντομα διαπίστωσε ότι μπορούσε να καταναλώνει τροφή μόνο σε υγρή μορφή. «Ένιωθα το σαγόνι μου πολύ αδύναμο για να μασήσω», είπε η ίδια.

Τα ανησυχητικά συμπτώματα που αρχικά απέδωσε στο άγχος

Διαπίστωσε επίσης ότι, κάθε μέρα, μέχρι το απόγευμα, η ομιλία της ήταν μπερδεμένη. Μετά από ένα μήνα, το βάρος της έπεσε κατακόρυφα, καθώς έχασε ξαφνικά 6 κιλά. Αρχικά η ίδια απέδωσε τα συμπτώματα στο άγχος που προκλήθηκε από την πανδημία του κορονοϊού και τον θάνατο της γιαγιάς της. «Ήταν στα μέσα της έξαρσης του Covid και είχα περάσει επίσης έναν φρικτό χωρισμό», είπε.

Έξι εβδομάδες αφότου εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα συμπτώματα, η Laycock επισκέφτηκε μία ωτορινολαρυγγολόγο, η οποία της είπε ότι τα συμπτώματα συνδέονται με το στρες. Έκλεισε διακοπές στο Ντουμπάι όταν έληξαν οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί για τον Covid με την ελπίδα ότι θα τη βοηθούσαν να χαλαρώσει. Τα πράγματα όμως πήραν δυσάρεστη τροπή.

«Ξύπνησα και όλη η δεξιά πλευρά του προσώπου μου είχε πέσει – το μάτι και το στόμα μου. Δεν μπορούσα να χαμογελάσω καθόλου. Το δεξί μου χέρι ήταν αδύναμο. Ήταν σαν να είχα πάθει εγκεφαλικό», είπε η Laycock.

«Είχα μια συζήτηση μέσω βίντεο με τον ωτορινολαρυγγολόγο μου, η οποία είπε ότι μάλλον είχα μυασθένεια gravis (MG) και με προέτρεψε να πάω στο νοσοκομείο. Η μυασθένεια (Myasthenia Gravis, MG) είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μυϊκή αδυναμία, η οποία επιδεινώνεται με την κίνηση και βελτιώνεται με την ανάπαυση. «Σκέφτηκα ότι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει σε μένα. Ήμουν απελπισμένη», εξομολογήθηκε η Laycock.

Το MG είναι μια μακροχρόνια κατάσταση που προκαλεί μυϊκή αδυναμία. Σύμφωνα με το Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, επηρεάζει συχνότερα τους μύες που ελέγχουν τα μάτια και τα βλέφαρα, τις εκφράσεις του προσώπου, τη μάσηση, την κατάποση και την ομιλία. Αλλά μπορεί να επηρεάσει τα περισσότερα μέρη του σώματος.

Η διάγνωση με αυτοάνοση νόσο και η μάχη με τον καρκίνο

Η Laycock, η οποία υπεύθυνη εκδηλώσεων που ζει στο Ντέβον, επισκέφτηκε έναν νευρολόγο κατά την επιστροφή της στο σπίτι. Επιβεβαίωσε τη διάγνωση για μυασθένεια gravis.

Ο κύριος τύπος MG είναι μια αυτοάνοση νόσος, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα (η φυσική άμυνα του σώματος έναντι της μόλυνσης) επιτίθεται κατά λάθος σε ένα υγιές μέρος του σώματος. Μπορεί να επηρεάσει άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά είναι πιο συχνή σε γυναίκες κάτω των 40 ετών και σε άνδρες άνω των 60 ετών. Είναι σπάνιο, επηρεάζοντας περίπου 12.000 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με τη φιλανθρωπική οργάνωση myaware.

Αλλά μέσα σε ένα μήνα από τη διάγνωσή της, η Laycock είχε πιο θλιβερά νέα. Περίπου ένα στα 10 άτομα με MG αναπτύσσουν όγκους στον θύμο αδένα, ένα μικρό όργανο στο πάνω μέρος του θώρακα. Αυτοί οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις, αλλά μερικοί μπορεί να είναι καρκινικοί. Οι γιατροί βρήκαν ότι ο όγκος της Laycock είχε μέγεθος smartphone και ήταν καρκινικός. «Το να έχω καρκίνο και μυασθένεια gravis και να αντιμετωπίσω τη φαρμακευτική αγωγή και τη χειρουργική επέμβαση μέσα σε λίγες εβδομάδες ήταν κάτι που δεν είχα φανταστεί ποτέ στη ζωή μου ότι θα το αντιμετώπιζα στα 31 μου χρόνια».

Η Laycock κατάφερε να αφαιρέσει τον όγκο και της είπαν ότι δεν χρειαζόταν χημειοθεραπεία. Η μυασθένεια gravis είναι επίσης τώρα σε μεγάλο βαθμό υπό έλεγχο, αλλά υφίσταται εξάρσεις, όταν έχει εξαντληθεί ή έχει κρυώσει. Την κάνει να νιώθει «εξαντλημένη», είπε. «Το σώμα μου παλεύει συνεχώς». Λαμβάνει στεροειδή που μπορεί να έχουν παρενέργειες, όπως αύξηση βάρους και αϋπνία, και έχει υποστεί υποχώρηση των ούλων ως αποτέλεσμα της θεραπείας.

Παρά το γεγονός ότι ένιωθε ξεφουσκωμένη μετά τη διάγνωσή της, ειδικά όταν ο νευρολόγος της είπε να μην ασκείται, η Laycock είναι αποφασισμένη να ζήσει μια όσο το δυνατόν πιο δραστήρια ζωή. «Φοβόμουν ότι δεν θα ήμουν ποτέ ξανά η ίδια. Ότι θα ήμουν σε αναπηρικό καροτσάκι και αποχαιρετούσα τη δουλειά και τα ταξίδια. Όμως όλα είναι πιθανά, ακόμα και με διάγνωση μυασθένειας, αλλά απαιτεί λίγη περισσότερη επιμονή. Από τη διάγνωση μου με MG, έχω τρέξει έναν μαραθώνιο, ανέβηκα στο Κιλιμάντζαρο και έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο».