Η Χάρις Αλεξίου αποχαιρετά το τραγούδι λόγω προβλημάτων στην φωνή της

Μια γενναία απόφαση , που τιμά την ίδια και τον χώρο που υπηρέτησε τόσα χρόνια με όλη της την ψυχή, πήρε η Χάρις Αλεξίου. Η σπουδαία ερμηνεύτρια μετά από μια μεγάλη και σημαντική πορεία στο ελληνικό πεντάγραμμο σχεδόν 50 χρόνων, μετρώντας συνεργασίες με όλους τους μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς και έχοντας εισπράξει τεράστια αναγνώριση και αγάπη από τον κόσμο, αποφάσισε να πει «αντίο» στο τραγούδι και να αφήσει το μικρόφωνο της.

Την ανακοίνωση έκανε η ίδια σε ραδιοφωνική της συνέντευξη στο Δεύτερο Πρόγραμμα, σοκάροντας το κοινό. Από ότι φαίνεται και με βάση τα λεγόμενα της η Χάρις Αλεξίου αντιμετώπιζε προβλήματα με τη φωνή της τα τελευταία χρόνια, πράγμα που ήτα κοινό μυστικό ανάμεσα στους ανθρώπους του χώρου.

Συγκεκριμένα η ίδια είπε στη συνέντευξή της:

«Έχω απομακρυνθεί από το τραγούδι τελείως. Δεν μπορώ να τραγουδήσω, όπως τραγουδούσα παλιά. Και δεν καταδέχομαι να συνεχίσω και να το κάνω αυτό, αν δε μπορώ να το κάνω καλά. Θα με ακούσετε σε λίγο καιρό σε ένα τραγούδι με τη Γιασμίν, ένα ντουέτο που κάναμε μαζί που έχω γράψει τους στίχους στα ελληνικά εγώ και εκείνη τη μουσική και τους στίχους στα ισπανικά. Το ηχογράφησα πέρσι το καλοκαίρι. Είναι μια μπαλάντα που μπορούσα να πω, αλλά δεν με ακούει η φωνή μου πια και είπα πως είναι καλύτερα να σταματήσω. Δεν είναι σωστό….

Το Χειρόγραφο ήταν το τελευταίο μουσικό που έκανα. Υπήρχε ήδη το πρόβλημα. Όταν με κάλεσε ο Μικρούτσικος να τραγουδήσω στους Βράχους του είπα “δεν τραγουδάω Θάνο μου αλλά θα είμαι εκεί για σένα”. Πήρα λίγο θάρρος και μετά συνεργάστηκα με τον Ξαρχάκο στον Ζαμπέτα. Εκεί πήρα την οριστική απόφαση. Είπα “δε σου αξίζει να συνεχίσεις”. Δεν ήταν κάτι απλό, βεβαίως και το πένθησα. Μπορεί και εγώ να σαμποτάρισα τη φωνή μου. Όταν κατάλαβα πως δεν αποδίδω πια όπως παλιά, να την έσκαψα λίγο παραπάνω.

Μην είσαι τώρα νούμερο που βγαίνει και προσπαθεί να φτάσει τη νότα. Αφού δε μπορεί πια η φωνή σου να το βγάλει αυτό. Σεβάσου αυτό που έχεις κάνει μέχρι τώρα. Δε γράφω πια τραγούδια. Αν γράψω ξανά, θα περάσει κάποιος χρόνος. Όταν γράφω εγώ τραγούδι, μου βγαίνει αυτόματα να το τραγουδήσω. Οπότε τι να γράψω τώρα;».