Παλιότερα, ο κόσμος αποφάσιζε πιο εύκολα να κλείσει τραπέζι σε ένα ιδιαίτερο εστιατόριο για να δοκιμάσει το γκουρμέ της εποχής. Δεν το πολυσκεφτόταν. Όταν κάποια στιγμή η οικονομική κρίση άρχισε να γίνεται πιο ορατή, το ποιοτικό και ταυτόχρονα προσιτό φαγητό έγινε το ζητούμενο, και αρκετά εστιατόρια κινήθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Αλέξανδρος Καρδάσης στο Αθήρι είχε πιάσει πολύ πιο νωρίς το νόημα. Από το 2004, όταν άνοιξε η πρώτη εκδοχή του εστιατορίου στον Κορυδαλλό, προσέγγισε την παραδοσιακή κουζίνα με ένα σοφιστικέ αλλά και ταυτόχρονα βατό στιλ, περιγράφοντας την Ελλάδα μέσα από μοντέρνα πιάτα, τα οποία έκρυβαν πάντα πολλή τεχνική και αναζήτηση, παραμένοντας ταυτόχρονα οικεία. Στην ίδια λογική συνέχισε και στον Κεραμεικό.

Ψάχνοντας την ποιότητα σε φτηνότερες αλλά αξιόλογες πρώτες ύλες, κατάφερε να κρατήσει τις τιμές στο Αθήρι σε προσιτά επίπεδα, δίνοντας παράλληλα γαστρονομική διάσταση σε ελληνικές γεύσεις που μας ήταν καθ’ όλα γνώριμες. «Δεν θέλησα ποτέ να κάνω ένα ακριβό εστιατόριο, γιατί μου αρέσει να έχει τη δυνατότητα ο καθένας να έρχεται ξανά και ξανά, να μπορεί να επιλέξει οτιδήποτε του κάνει κέφι στο μενού και στο τέλος να φεύγει ευχαριστημένος και από το φαγητό και από αυτό που πληρώνει», λέει ο Αλέξανδρος Καρδάσης.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Ethnos.gr