Πολυδούρεια 2018 | Αφιέρωμα στον Γιώργο Τσαγκάρη και την ποιήτρια Ζωή Καρέλλη | Σάββατο 3 Νοεμβρίου

Ο Δήμος Καλαμάτας, η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Καλαμάτας «ΦΑΡΙΣ» και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Μεσσηνίας συνδιοργανώνουν τα Ι’ Πολυδούρεια το Σάββατο 3 Νοεμβρίου  2018, στις 20:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων «Νικόλαος Πολίτης» στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Καλαμάτας.

Τα φετινά Πολυδούρεια θα έχουν επετειακό χαρακτήρα για τη συμπλήρωση δέκα χρόνων του θεσμού και για τα δέκα χρόνια από τη απουσία του Γιώργου Τσαγκάρη, του εμπνευστή του θεσμού.

Γι’ αυτό θα είναι αφιερωμένα στον Γιώργο Τσαγκάρη και στην ποιήτρια Ζωή Καρέλλη. Για τον Γιώργο Τσαγκάρη θα μιλήσει το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Φιλολόγων Μεσσηνίας κα Χαρά Νικολακοπούλου, φιλόλογος, και την ποιήτρια Ζωή Καρέλλη και το έργο της θα παρουσιάσει η κα Χρύσα Σπυροπούλου, σύμβουλος φιλολόγων και κριτικός λογοτεχνίας.

Βιογραφικό Γιώργου Τσαγκάρη 

Ο Γιώργος Τσαγκάρης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε μουσική στο Εθνικό Ωδείο. Φοίτησε επίσης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνέθεσε μουσική για περισσότερες από 350 παραστάσεις έργων από το αρχαίο δράμα έως και το σύγχρονο δραματολόγιο, συνεργαζόμενος με τα κρατικά θέατρα, τους κορυφαίους θιάσους ρεπερτορίου καθώς και με τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα συμμετέχοντας επανειλημμένα στα Φεστιβάλ Επιδαύρου, Αθηνών, Φιλίππων, Θάσου, Δωδώνης.

Για την προσφορά του στο ελληνικό θέατρο τιμήθηκε με το βραβείο «Κάρολος Κουν». Υπήρξε παραγωγός και σκηνοθέτης της τηλεοπτικής σειράς «Έλληνες Δημιουργοί και Ερμηνευτές». Το 1992 απέσπασε το πρώτο βραβείο στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Σύνθεσης που πραγματοποιήθηκε επ ευκαιρία της Ολυμπιάδας της Βαρκελώνης με το συμφωνικό ποίημα «Προμηθέας», υπό τους ήχους του οποίου η Ολυμπιακή Φλόγα εισήλθε στο Στάδιο, ενώ το 1997 βραβεύθηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Είχε διευθύνει κοντσέρτα -πλην της Ελλάδας- σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ρωσία, Αρμενία, Σλοβενία, Ουζμπεκιστάν, Ιράν, Ισραήλ, Παλαιστίνη, Αζερμπαιτζάν, ΗΠΑ, Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη και Γερμανία.  Από τις τελευταίες σημαντικές εργασίες του ήταν η τελετή υποδοχής-διανυκτέρευσης της Ολυμπιακής Φλόγας στον ιερό χώρο των Δελφών.  Υπήρξε καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας από τον Οκτώβριο του 2007.

Βιογραφικό Ζωής Καρέλλη 

Η Ζωή Καρέλλη (Χρυσούλα Αργυριάδου, το γένος Πεντζίκη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αδελφός της ήταν ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Ασχολήθηκε με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και τη μουσική και παρακολούθησε μαθήματα Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετά το 1944 ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου.

Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο των ελληνικών γραμμάτων το 1935 από τις στήλες του περιοδικού Το 3ο μάτι, όπου δημοσίευσε το πεζογράφημα «Διαθέσεις». Το 1937 πρωτοδημοσίευσε ποίημά της («Φετεπουρσικρί») στο περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες. Το 1940 εκδίδει την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Πορεία. Εξέδωσε δώδεκα ποιητικές συλλογές, πέντε θεατρικά έργα και πολλά δοκίμια, ενώ πολλά κείμενά της βρίσκονται δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τα Φιλολογικά Χρονικά, Νέα Εστία, Μακεδονικά Γράμματα, Μορφές, Ο Αιώνας μας, Σημερινά Γράμματα, Καινούρια Εποχή, Πνευματική Κύπρος, Νέα Πορεία. Υπήρξε μέλος του κύκλου του περιοδικού Κοχλίας της Θεσσαλονίκης. Ποιήματά της μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση, κυρίως έργων του Τόμας Έλιοτ.

Τιμήθηκε με το Β΄ (ελληνικό) Κρατικό Βραβείο Ποίησης και έλαβε τη διάκριση «Palmes Académiques» του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας (1956) για την ποιητική συλλογή Κασσάνδρα και άλλα ποιήματα, με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1974) για τα Ποιήματα 1940-1973 και με το βραβείο ποίησης του Ιδρύματος Ουράνη (1978) για   το σύνολο του ποιητικού του έργου. Έγινε η πρώτη γυναίκα αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1982). Η Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ την αναγόρευσε σε επίτιμο διδάκτορα (1988) με έπαινο που διάβασε ο Γ. Π. Σαββίδης. Στις 26.10.1995 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος της απένειμε (καθώς και στους Γ. Θ. Βαφόπουλο και Γ. Βαρβιτσιώτη) το Μετάλλιο του Ταξιάρχη του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ως το 1981) και της Ακαδημίας Αθηνών (1982). Τα θεατρικά της έργα Σιμωνίς Βασιλόπαις του Βυζαντίου (1965) και Ορέστης (1971) παραστάθηκαν από το Κ.Θ.Β.Ε. το 1966 και το 1976, αντίστοιχα.