Απαράδεκτη έως επικίνδυνη η κατάσταση πολλών σχολείων λίγες ημέρες πριν το πρώτο κουδούνι!
ΣΑΝ ΣΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΧΩΡΑ Η ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ – ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ… ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ!
ΝΤΡΟΠΗ, οργή και θλίψη, προκαλεί η εικόνα πολλών σχολείων και στη Μεσσηνία του… πολιτισμού, με την παραδοχή των μελών της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Καλαμάτας, αναφορικά με τις επικίνδυνες συχνά, υποδομές, να… σοκάρει!
Ρεπορτάζ: Γεωργία Αναγνωστοπούλου
Η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη μιας ακόμη σχολικής χρονιάς ξεκίνησε, όμως η υποχρηματοδότηση, παραμένει, κι έτσι τα χρόνια προβλήματα, όχι μόνο δεν επιλύονται, αλλά λαμβάνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις… Ένα από αυτά, ακούει στο όνομα «προσβασιμότητα», με χαρακτηριστικό, το παράδειγμα του Παναγιώτη Κουκουβίνου, ο οποίος θα φοιτήσει στην Α΄ Τάξη, στο Γυμνάσιο «Παραλίας». Μέχρι πέρυσι, για έξι χρόνια, ο μαθητής, φοιτούσε στο 7ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας, με τον πατέρα του, να τον παίρνει αγκαλιά και να τον ανεβάζει 50 σκαλιά(!) για να… τύχει του αυτονόητου, να κάνει μάθημα! Να μπορεί δηλαδή, να διδαχθεί όσα επιβάλει υποτίθεται, η δημόσια δωρεάν παιδεία…
Το… σχήμα, μπορεί να φαντάζει οξύμωρο και η οργή να περισσεύει, όμως όλα αυτά τα συναισθήματα, «φουντώνουν» περαιτέρω, όταν αναλογιστεί κανείς, πως όχι μόνο δεν έγινε το παραμικρό όλα αυτά τα χρόνια, αλλά ακόμη και η μελέτη που συνέταξαν δωρεάν, οι γονείς, για να γίνουν παρεμβάσεις που θα κοστίσουν το πολύ, 20 χιλιάδες ευρώ (όσο σχεδόν μια πολιτιστική εκδήλωση ή ένα πανηγύρι) είναι μάλλον, κρυμμένη… σε κάποιο συρτάρι!
Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
«Ο Παναγιώτης, είναι αγωνιστής, αφού παρά τα προβλήματα που έχει τόσο στα κάτω, όσο και στα πάνω άκρα, έχει ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια και είναι από τους πρώτους μαθητές του σχολείου», δήλωσε με περηφάνια ο πατέρας του μαθητή, Γιώργος Κουκουβίνος, ευχαριστώντας τους Συλλόγους και την Ένωση, για την προσπάθεια που καταβάλουν. «Σήμερα, μπορεί να είναι το δικό μας το παιδί, αλλά αύριο, θα είναι ένας άλλος μαθητής, με αντίστοιχα προβλήματα ίσως και γι’ αυτό πρέπει όλοι να βοηθήσουμε και κυριώς, οι φορείς», ανέφερε ο πατέρας, τονίζοντας πως τα πρώτα χρόνια, το πρόβλημα ήταν… πιο απλό. «Όταν ήταν μικρό το παιδί, ήταν πιο εύκολο! Έτσι κι αλλιώς όμως, δεν είναι ωραίο, ένας γονιός, να ανεβαίνει 50 σκαλιά με το παιδί του στην πλάτη! Μας θυμίζει άλλες εποχές και δεν μας τιμά καθόλου σαν κοινωνία», σημείωσε με νόημα ο κ. Κουκουβίνος, ο οποίος και φέτος, στο Γυμνάσιο Παραλίας, θα κληθεί να αντιμετωπίσει αντίστοιχα προβλήματα με τον γιο του.
ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΕΡΓΑ ΚΑΙ Η ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Όσο το παιδί, πήγαινε στο Δημοτικό και ειδικά πέρυσι, οπότε και έγιναν και εκδηλώσεις για την ανάδειξη του προβλήματος, με τη συμβολή και του αθλητή του τένις με αμαξίδιο Γιώργου Λαζαρίδη, ο Σύλλογος του 7ου, προσπαθούσε! Κανενός όμως, το αυτί δεν… ίδρωσε! «Οι λίγες ράμπες που φτιάχτηκαν και κάποιες μικρές διορθώσεις στον προαύλιο χώρο, μαζί με το ότι το τμήμα του, παρέμενε πάντα στο ισόγειο, δεν ήταν αρκετά μέτρα για να ολοκληρώσει την φοίτησή του στο Δημοτικό, αφού κάποιες αίθουσες, όπως της Πληροφορικής, ήταν σε όροφο», δήλωσε ο πρόεδρος του Συλλόγου του εν λόγω σχολείου, Κώστας Μαστραγγελόπουλος, τονίζοντας πως οι μελέτες που συντάχθηκαν από τους γονείς, για τις απαραίτητες παρεμβάσεις, όπως για ανελκυστήρα ΑμεΑ, WC και πυρασφάλεια, παρέμειναν… χαρτιά! «Η προσβασιμότητα, είναι δημοκρατικό δικαίωμα και όχι πολυτέλεια», είπε με νόημα και στάθηκε σε ένα σημείο – κλειδί, που αφορά στον νέο Οικοδομικό Κανονισμό και ειδικότερα στο άρθρο 26. «Το 2020, όλα τα δημόσια κτίρια πρέπει να είναι προσβάσιμα στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, προκειμένου να μην είναι αυθαίρετα», δήλωσε ο Κώστας Μαστραγγελόπουλος, εξηγώντας με πολύ λίγα λόγια, τον Κανονισμό αυτό και κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Καλαμάτας, Γρηγόρης Οικονομόπουλος, ο οποίος έχει ψηλά στην ατζέντα του, το συγκεκριμένο θέμα, στάθηκε στην… εστία του κακού, που είναι η υποχρηματοδότηση όλων των σχολείων, τα οποία, πραγματικά, στενάζουν!
Η ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΑΝ ΣΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΧΩΡΑ…
«Μπορεί να φαίνεται απίθανο σε κάποιους, πως σε μια περίοδο που δεν έχουμε, από χαρτί μέχρι πετρέλαιο και που οι υποδομές, είναι από ασυντήρητες μέχρι και επικίνδυνες κάποιες φορές και δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε χιλιάδες μαθητές, να ζητάμε την προσβασιμότητα ενός ατόμου, όμως, είμαστε αποφασισμένοι, όποιο κόστος και αν υπάρχει, να παλέψουμε! Δεν πρέπει να αφήσουμε ούτε έναν μαθητή χωρίς αξιοπρεπή πρόσβαση στο σχολείο του και φυσικά, δεν μπορεί να υπάρχει ούτε ένα σχολείο, που να μην πληροί τις προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής», δήλωσε ο κ. Οικονομόπουλος, τονίζοντας πως η Ένωση, συνέταξε ένα έγγραφο με το οποίο ενημερώνει τους πάντες, για το πρόβλημα της πρόσβασης σε όλα τα σχολεία, ορμώμενη από την περιπέτεια του Παναγιώτη που συνεχίζεται! «Παρουσιάζουμε το πρόβλημα, χωρίς να καταγγέλλουμε. Το κοινοποιούμε σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ζητάμε άμεση παρέμβαση στο συγκεκριμένο ζήτημα, καθώς θεωρούμε πως η κλασσική απάντηση, ότι: «δεν υπάρχουν χρήματα ή ότι είναι ένα έξοδο μη ανταποδοτικό και θα βρούμε λύσεις, όπως να κατεβάσουμε τις αίθουσες στο ισόγειο του σχολείου ή να μετακινήσουμε τη σχολική μονάδα ή να πάει σε άλλο σχολείο ο μαθητής…», δεν μπορεί να υφίστανται. Τα ακούσαμε όλα αυτά από τους φορείς και δηλώνουμε πως ο κάθε μαθητής και η οικογένειά του, έχει δικαίωμα να επιλέξει το σχολείο που θα πάει, καθώς και να έχει πρόσβαση σε όλους τους χώρους του και όχι μόνο στο τμήμα του. Να μπορεί να πηγαίνει εκεί που θα σμίγουν και θα παίζουν οι παρέες του, αλλά και σε κάθε γωνιά του σχολείου», δήλωσε καταληκτικά ο πρόεδρος, που παραδέχθηκε πως ελάχιστα σχολεία πληρούν τις προϋποθέσεις για την προσβασιμότητα και κάλεσε όσους Συλλόγους που έχουν ζητήματα, να παλέψουν από κοινού για τις λύσεις, αφού όπως είπε, δεν μπορεί καμία μονάδα, να μοιάζει σαν σε τριτοκοσμική χώρα…