
Φυλακή χρέους για ένα αιώνα! Η Ελλάδα μέσα από μια αιματηρή οκταετία βγαίνει από τα μνημόνια…
ΣΟΥΣΟΥΡΟ, έχει… ξεσπάσει και στο πιο μικρό της χώρας –ακόμη και στο δικό μου- αναφορικά με την περίφημη έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια! Κάθεται λοιπόν η κυρά Μαρία (και τη μάνα μου, βάζω… μέσα) και αναρωτιέται, τι θα γίνει την επόμενη μέρα και πως μια τόσο δα, μικρή λεξούλα, η «έξοδος», μπορεί να μας «επιβιβάσει» στον… πύραυλο της κανονικότητας, μεταφέροντάς μας, στον πλανήτη “Happy”…;
Ρεπορτάζ: Γεωργία Αναγνωστοπούλου
Η απάντηση, δύσκολη, αφού από σήμερα το πρωί, δεν υπάρχει μνημόνιο, συμφωνία δηλαδή, κι έτσι, δανεικά, γιοκ! Πάνε οι κουστουμάτοι τύποι και οι ισχυρές κυρίες. Από σήμερα κυρά Μαρία μου, θα σε κρίνουν οι αγορές! Όχι, δεν κατάλαβες! Δεν εννοώ το μπακάλικο του κυρ Στέφανου, οι Αγορές! Θα δανείζεσαι ακριβά από τον ιδιώτη… και πάνω απ’ όλα, δεν θα έχεις κανέναν να λες τον πόνο σου, να συζητάς, να διαπραγματεύεσαι, κατάλαβες; Είναι απρόσωπες αυτές οι αγορές, δεν το καταλαβαίνεις και από το α΄ πληθυντικό;
Επίσης, μην ξεχνιέσαι, 5 χρόνια ακόμη, θα πρέπει να έχει η χώρα πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ και μάντεψε τι άλλο; Μμμμ… σωστά, είπες τη μαγική λέξη, τη λέξη «κλειδί»! Μεταρρυθμίσεις! Πως αλλιώς θα τους πείσεις νομίζεις, να κάνουν… δίαιτα στο χρέος σου έ; Άσε το άλλο… Μέχρι και το 2022, θα σε επιτηρούν! Μη φοβάσαι, είναι κάπως πιο «ελαφρύ» απ’ αυτό που κάνει η θεία η Κατίνα, που ό,τι βλέπει πάει και το κάνει βούκινο στη γειτονιά, όμως τι να σου πω, ψέματα; Θα σε εποπτεύουν! Για το πλεόνασμα, για την κοινωνική πρόνοια, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, τις αποκρατικοποιήσεις, τη δημόσια διοίκηση και φυσικά τις επενδύσεις, το κτηματολόγιο και αν έπαψες να παρέχεις με «μαύρα» τις υπηρεσίες σου, στο φούρνο του μπάρμπα – Θωμά; Ναι, σε καταλαβαίνω, εσύ κάνεις το καλύτερο ψωμί σε όλη την περιφέρεια και δεν μπορείς να… βγεις μ’ αυτή τη σύνταξη, αλλά δεν μπορείς να τα παίρνεις «μαύρα», ντροπή, μεγάλη γυναίκα. Και που ’σαι; Μόλις σε τεστάρουν, θα γράψουν και έκθεση! Όχι μια, δύο! Ποιος στη χάρη σου! Τη μια θα τη γράψει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ESM και την άλλη το ΔΝΤ. Η πρώτη έκθεση θα υποβληθεί στο Eurogroup και η δεύτερη στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ. Τους εμπιστεύονται αυτούς, πολύ οι Αγορές! Αν βέβαια, τον Οκτώβριο δεν κλείσει με θετικό πρόσημο το «Σκέφτομαι και γράφω», τότε, τα 600 εκατ. ευρώ που θα έπρεπε κανονικά να λάβει τον Δεκέμβριο, από τα κέρδη των SMPs και ANFAs η φίλη σου, η …Ψωροκώσταινα, δεν θα εκταμιευθούν! Τι τους πέρασες χθες, εκεί στη Μεσσήνη όσους μου μιλήσανε για όλα αυτά;
ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΙΑ ΤΙΠΟΤΕ!
Θυμάσαι πως το είπε ο δικηγόρος ο Γιώργος ο Κατσίβας, που ήρθε από την Αθήνα για διακοπές; «Στην τηλεόραση έγινε η έξοδος;», διερωτήθηκε. «Γιατί στην πραγματικότητα δεν την βλέπουμε! Κανένας Έλληνας δεν πιστεύει κάτι τέτοιο, αφού μέχρι το 2060 έχουν υπογράψει και δεν μπορούμε να βγούμε από τα μνημόνια».
Αμ, ο άλλος ο κύριος, ο ελεύθερος επαγγελματίας που δεν ήθελε να πει το όνομά του. «Όλο αυτό, είναι μια τεράστια απάτη της κυβέρνησης, για να μπορέσει να περάσει τα επικοινωνιακού χαρακτήρα μέτρα, αφού για τα υπόλοιπα 99 χρόνια, θα υφιστάμεθα την ίδια κατάσταση! Δυστυχώς, αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν! Μόνο υποτέλεια!
Υποτέλεια στους Γερμανούς, στην Ευρώπη και τις ανθελληνικές κυβερνήσεις της Ελλάδας», είπε και όταν πέρασε και ο Κώστας Τσέλιος, παρατήρησε πως «η Ελλάδα δεν αντέχει πια, γονάτισε», για να κλείσει η κουβέντα, άδοξα, με μια κυρία που έφυγε πριν χρόνια για την Αμερική και είπε πως αν δεν υπάρξει μια μεγάλη αλλαγή, δε θα δει άσπρη μέρα αυτός ο τόπος…
Και μια μεγάλη αλλαγή θα μπορούσε να είναι η μείωση του χρέους και όχι η επιμήκυνσή του, καθ’ ότι αυτή ουσιαστικά συνιστά μνημόνιο διαρκείας ή «φυλακή χρέους», όπως ευρηματικά χαρακτηρίζει τη μεταμνημονιακή εποχή το Ρόιτερ!
Εγώ στο είπα. Μη βγαίνεις για λίγες ημέρες στη γειτονιά! Θα σε τρελάνουν αυτοί! Δεν με άκουσες… Κάτσε λίγο σπίτι σου, κλείσε την τηλεόραση και θα περάσει! Όλα περνάνε και όλα ξεχνιούνται; Μήπως εσύ, θυμάσαι πια τους νεκρούς στο Μάτι;;;
Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΚΤΑΕΤΙΑΣ
Πολλές οι στατιστικές, οι πίνακες, τα λεκτικά ευρήματα που περιγράφουν την οκταετία που πέρασε. Ωστόσο οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και κάθε παρερμηνεία συνιστά πολιτική απάτη! Φτάνει πια, αρκετά ζήσαμε τις κυβερνητικές, δεξιές και αριστερές αυταπάτες, ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα. «Δανείζομαι», λοιπόν, κι εγώ τη συμπύκνωση των απολογιστικών στοιχείων από την «Καθημερινή» και μόνο αισιόδοξη δεν είμαι. Ας δούμε μερικά στοιχεία του βαρύ απολογισμού της μνημονιακής οκταετίας! Ιδού:
Με το ΑΕΠ συρρικνωμένο κατά το 1/4 και την ανεργία στο 20% του εργατικού δυναμικού, υψηλότερη κατά 7% σε σύγκριση με το 2010, ο απολογισμός της οκταετίας των μνημονίων για την Ελλάδα, όπως προκύπτει από τα βασικά αυτά οικονομικά μεγέθη, είναι θλιβερός.
Eίναι, βεβαίως, γεγονός, όπως επισημαίνουν και οι Ευρωπαίοι δανειστές, ότι το ΑΕΠ ανακάμπτει από το 2017 και η ανεργία ακολουθεί καθοδική πορεία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ωστόσο, οι ρυθμοί ανάκαμψης υστερούν σε σχέση με τις προβλέψεις, καθώς το περίφημο «ελατήριο» δεν λειτούργησε και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόσταση που απομένει για την επιστροφή στα προ κρίσης επίπεδα είναι μεγάλη και θα πάρει χρόνο.
Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να συμμετάσχει στην ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας την τελευταία τετραετία, με αποτέλεσμα η απόκλιση από τους εταίρους της να μεγαλώσει. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι πλέον στο 67% του μέσου όρου της Ε.Ε. των «28» από 93% το 2008.
Ως ιστορία επιτυχίας στα οικονομικά μεγέθη προβάλλει αναμφίβολα η δημοσιονομική και συγκεκριμένα η εξάλειψη του ελλείμματος του προϋπολογισμού. Η Ελλάδα επιτυγχάνει πλέον όχι απλώς πρωτογενή πλεονάσματα (4,2% του ΑΕΠ το 2017), αλλά και θετικό ισοζύγιο ακόμη και μετά την πληρωμή των τόκων. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, οι επιδόσεις της ξεπερνούν τους στόχους, εξασφαλίζοντας το λεγόμενο υπερπλεόνασμα, που μετατρέπεται στη συνέχεια σε «κοινωνικό μέρισμα».
Το κόστος της δημοσιονομικής προσαρμογής και των υπερπλεονασμάτων, ωστόσο, είναι υψηλό. Η κυβέρνηση περιέκοψε κατ’ επανάληψη το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, στερώντας πόρους από την ανάπτυξη, ενώ αντιαναπτυξιακά εκτιμάται ότι λειτουργούν και οι φορολογικοί συντελεστές που έχουν εκτοξευθεί στα ύψη για τα υψηλά εισοδηματικά κλιμάκια.
Μεικτή είναι η εικόνα και στους δείκτες που συνδέονται με την ανταγωνιστικότητα. Ναι μεν βελτιώθηκε, αλλά αυτό έγινε κυρίως εξαιτίας της μείωσης του κόστους εργασίας, ενώ η παραγωγικότητα μειώθηκε. Στην τελευταία έκθεση του άρθρου IV, στις 13 Ιουλίου του 2018 (από την οποία προέρχονται οι περισσότεροι από τους παραπλεύρως πίνακες) το ΔΝΤ μιλούσε για «ημιτελή μεταρρυθμιστική ατζέντα», σημειώνοντας ότι οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που έγιναν, «αν και σημαντικές, υπολείπονταν σημαντικά από αυτό που χρειάζεται και οι δείκτες ανταγωνιστικότητας παραμένουν κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης».
Σε ό,τι αφορά το μεγάλο ζήτημα του δημοσίου χρέους, παρά το PSI, διατηρείται σε ένα επίπεδο της τάξης του 180% του ΑΕΠ από 109,4% το 2008 και 146,2% το 2010. Αυτό δεν σημαίνει ότι το PSI δεν είχε σημασία. Χωρίς αυτό, το χρέος εκτιμάται ότι θα ήταν σήμερα 220% του ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις της Ευρωζώνης εξασφάλισαν χαμηλό κόστος εξυπηρέτησής του, τουλάχιστον για τα επόμενα 20 χρόνια, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η Ελλάδα θα επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς στόχους και θα συνεχίσει να εφαρμόζει τη μεταρρυθμιστική ατζέντα.
Με άλλα λόγια λιτότητα διαρκείας, με ένα μνημόνιο χρέους χωρίς χρήματα! Αυτά μόνο από τις αγορές κι αν είμαστε… καλά και υπάκουα παιδιά!