Φωτιά στην Αττική: «Ό,τι φοράω είναι όλη μου η περιουσία» – Σε απόγνωση οι πυρόπληκτοι
Σε απόγνωση βρίσκονται όσοι επλήγησαν από την φωτιά που κατέκαψε την βορειοανατολική Αττική, αφού είδαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους να γίνονται στάχτη.
Ο κ. Σάκης που το σπίτι του καταστράφηκε -συνάδελφος της άτυχης 65χρονης που απανθρακώθηκε στην βιοτεχνία στο Πάτημα Χαλανδρίου- μίλησε στο MEGA για τις πρώτες ώρες μετά την καταστροφική πυρκαγιά.
«Ό,τι φοράω είναι όλη μου η περιουσία»
«Με φιλοξενεί ένας φίλος, για δύο βράδια. Από σήμερα δεν μπορεί, οπότε είμαι στον αέρα. Περιμένουμε έναν αρμόδιο να έρθει, να μας πει τι αποζημιώσεις πρέπει να λάβουμε. Το σπίτι είναι καμένο ολοσχερώς. Είμαστε στην αναμονή. Δεν πέρασε κανείς να μας πει κάτι για το πού να μείνουμε. Πρέπει να ψάχνουμε δεξιά – αριστερά να μάθουμε; Δεν πέρασε κανένας ούτε για αστείο. Κανένα ενδιαφέρον, τώρα πώς λειτουργούν αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορώ να το καταλάβω», είπε αρχικά.
«Δεν έχω τίποτα, ό,τι φοράω είναι όλη μου η περιουσία. Καήκαμε μέσα σε μία πόλη, ανεπίτρεπτο αυτό από παντού και κανένας αρμόδιος δεν περνάει να δει τι γίνεται. Υπάρχουν άνθρωποι που τα σπίτια έχουν καεί ολοσχερώς. Οι γείτονές μου είναι κάπου σε ένα ξενοδοχείο στην Ομόνοια. Δύο μέρες δεν έχει πατήσει κανένας αρμόδιος», συμπλήρωσε ο κ. Σάκης.
«Όλα έγιναν ένα σώμα»
Από ένα θερμοκήπιο 10 στρεμμάτων στον Μαραθώνα, τρεις οικογένειες έβγαζαν τα προς το ζην τους για να επιβιώσουν. Πλέον, έχουν μόνο στάχτες και αποκαΐδια, αφού το 70% έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά.
Ένας εκ των πληγέντων, μιλώντας στον ALPHA, μετέφερε ότι, «4-5 μήνες θα κάνω να έχω παραγωγή, αν μου τα φτιάξουν και δουλέψω. Είναι 3 οικογένειες εδώ. Έγινε οικονομική ζημιά πάνω από 200 χιλιάδες ευρώ».
Την ίδια στιγμή, ο πρώην δήμαρχος Μαραθώνας, Σπύρος Ζαγάρης, πάλεψε μέχρι τελευταία στιγμή μήπως και μπορέσει να σώσει τα δύο σπίτια της οικογένειάς του, όμως δεν τα κατάφερε. «Όλα έγιναν ένα σώμα», δήλωσε ο ίδιος.
«Είναι τραγικό να βλέπεις να καίγεται το σπίτι σου και να μην έχεις πού να μείνεις», δήλωσε μια κάτοικος που καταστράφηκε το σπίτι της.
Ο κ. Κώστας, συνταξιούχος, περπατά μέσα στα συντρίμμια και με δάκρυα στα μάτια αφηγείται, «εδώ μεγάλωσε ο γιος μου».
.