Ηλίας Μπόγδανος στο TLIFE: Η μεγάλη συναυλία του Lenny Kravitz, το νέο επιχειρηματικό βήμα και η σύντροφός του

Ο Ηλίας Μπόγδανος είναι ένας από τους πιο θετικούς ανθρώπους που μπορείς να συναντήσεις στον δρόμο σου. Το πρόσωπό του τις περισσότερες φορές είναι φωτεινό και χαμογελαστό, του αρέσει η επαφή και η επικοινωνία με τον κόσμο, δε διστάζει να δείχνει τα συναισθήματά του και δεν κρύβεται πίσω από μάσκες και προσωπεία.

Η ζωή του είναι γεμάτη από μουσική, φίλους, ταξίδια με την σύντροφό του, Αλεξάνδρα Εξαρχοπούλου, γυμναστική και πολλές νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Τον συναντήσαμε στο κέντρο της Αθήνας, στο Roosters το νέο χώρο εστίασης που άνοιξε με τους συνεργάτες του.

Αφορμή για τη συνέντευξή μας η επικείμενη εμφάνιση της μπάντας του, τους INCO στη συναυλία του Lenny Kravitz στις 2 Αυγούστου.

Ο Ηλίας Μπόγδανος, έχοντας πάντα δίπλα του την αγαπημένη του σκυλίτσα Σούσι, μίλησε στο TLIFE για την πορεία του στον χώρο της μουσικής, την αντίδρασή του όταν έμαθε ότι θα ανοίξουν αυτή τη συναυλία, αλλά και τα όνειρα που κάνουν με την κοπέλα του, Αλεξάνδρα Εξαρχοπούλου.

Ηλία, θέλω να ξεκινήσουμε από τα πιο πρόσφατα και πολύ ευχάριστα. Πώς είναι να μαθαίνεις ότι θα είσαι εσύ αυτός, μαζί με τη μπάντα σου, τους INCO που θα ανοίξετε τη συναυλία του Lenny Kravitz;

Νομίζω είναι μια στιγμή που θα θυμάμαι για πάντα. Βρισκόμουν στο κέντρο, στο καινούργιο μαγαζί που φτιάξαμε. Ήταν η στιγμή που κουβαλάγαμε πράγματα, τρέχαμε πάνω κάτω, ήμασταν μέσα στην ταλαιπωρία και χτυπάει το τηλέφωνο. Βλέπω ότι ήταν ο άνθρωπος που είχα μιλήσει από την παραγωγή για τη συναυλία του Lenny. Αμέσως κατάλαβα ότι είναι για καλό.

Βγήκα έξω να μιλήσω και μου το ανακοίνωσε τόσο απλά, σαν να μου έλεγε, “πάμε για καφέ”. Δε μπορούσα να το πιστέψω. Του ζήτησα ένα λεπτό, έβαλα σε mute την κλήση, άρχισα να ουρλιάζω, μπήκα μέσα και το ανακοίνωσα και στα υπόλοιπα παιδιά του μαγαζιού. Ωστόσο, αποφάσισα να μην το πω στα παιδιά της μπάντας. Είχαμε live την επόμενη μέρα και σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να το κρατήσω και να τους το ανακοινώσω κατά τη διάρκεια του live. Έτσι κι έγινε.

Πώς αντέδρασαν όταν έγινε η ανακοίνωση;

Ξεκινήσαμε να παίζουμε το Fly Away του Lenny, το οποίο έχουμε εντάξει έτσι κι αλλιώς στο πρόγραμμά μας. Έκοψα το τραγούδι στη μέση και ζήτησα να παίξουν πάλι την αρχή. Δεν καταλάβαιναν τον λόγο αλλά το έκαναν. Έγινε το ίδιο πράγμα 3-4 φορές και κάποια στιγμή πήρα τον λόγο και είπα ότι πρέπει να μοιραστώ κάτι που δεν ξέρει κανείς, ούτε καν οι INCO. Κι εκεί είναι που ανακοίνωσε μπροστά σε όλους ότι 2 Αυγούστου θα είμαστε στο ΟΑΚΑ για να ανοίξουμε τη συναυλία του Lenny Kravitz. Ήταν μοναδική στιγμή. Τρομερά συναισθήματα.

Είναι ο Lenny Kravitz ένας από τους καλλιτέχνες που σε έχουν επηρεάσει μουσικά;

Στο 100%. Είναι ένας true rock καλλιτέχνης. Αν διαβάσει κανείς και τη βιογραφία του, θα το καταλάβει αυτό. Είναι ένας καλλιτέχνης σε όλα τα επίπεδα, από τον τρόπο ζωής του, τη μουσική του, τα πάντα. Σίγουρα είναι άνθρωπος που με έχει διαμορφώσει καλλιτεχνικά.

Στο παρελθόν όμως με τη μπάντα σου έχετε ανοίξει κι άλλες σημαντικές συναυλίες, όπως αυτή του Robbie Williams.

Αυτή είναι επίσης μια στιγμή που θα θυμάμαι για πάντα. Βρισκόμουν στο σπίτι μου όταν με ενημέρωσαν ότι θα παίξουμε στο live του. Εκείνο που έχω συνειδητοποιήσει από αυτό το ταξίδι με τον Robbie Williams, ήταν η διαδρομή μέχρι να έρθει η μέρα του live και όχι αυτή καθαυτή η μέρα της συναυλίας.

Εκείνη τη μέρα ήμουν λίγο μουδιασμένος. Είναι τρομερό να βγαίνεις μπροστά σε τόσο κόσμο, να είσαι στα backstage με τον Robbie Williams. Τα συναισθήματα όμως μέχρι να φτάσει εκείνη η μέρα, είναι απερίγραπτα. Υπήρχε ένα μόνιμο χαμόγελο.

Πόσο εύκολο είναι να έχει κανείς τη δική του μπάντα στην Ελλάδα;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι πάρα πολύ εύκολο. Ειδικά αν το στυλ σου διαφέρει λίγο και είσαι πιο underground. Εμείς ξεκινήσαμε με πιο σκληρό ήχο. Στην πορεία όμως κοιτώντας και το κομμάτι του βιοπορισμού, προσαρμόσαμε κάπως το πρόγραμμά μας με πολλή χαρά και αγάπη. Κρατάμε πάντα το rock στοιχείο σαν μπάντα αλλά με λίγο πιο mainstream ρεπερτόριο και νομίζω πάει πολύ καλά.

Είναι δύσκολο αλλά και πολύ όμορφο να μοιράζεσαι τη σκηνή σε εβδομαδιαία βάση. Οι Έλληνες γουστάρουν να περνάνε καλά και νομίζω αυτό τους το προσφέρουμε στα live μας. Οι Τρίτες μας στο μαγαζί που εμφανιζόμασταν όλη τη σεζόν τις περιμέναμε πάντα με μεγάλη ανυπομονησία. Τώρα η αγαπημένη μας μέρα έχει γίνει η Τετάρτη. Ετοιμάζουμε και το καλοκαιρινό μας τουρ με highlight τη συναυλία του Lenny Kravitz στις 2 Αυγούστου.

Οι INCO μετρούν αρκετά χρόνια κοινής πορείας. Πόσο εύκολο είναι να μείνετε δεμένοι όλα αυτά τα χρόνια;

Με τα παιδιά ήμασταν φίλοι πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα, δε συνεργαστήκαμε απλά για τη μουσική. Γνωριστήκαμε από τη metal εποχή και είχαμε γίνει κολλητοί πριν αρχίσουμε να δουλεύουμε συστηματικά ως μπάντα. Διαφωνίες σαφώς μπορεί να υπάρξουν, όλοι με τους φίλους μας διαφωνούμε, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα τα “σπάσουμε” και θα διαλυθεί ο μεταξύ μας δεσμός. Δεν πιστεύω ότι θα φτάσουμε ποτέ στο σημείο να μη μιλάμε. Με τα παιδιά είμαστε πρώτα φίλοι και εν συνεχεία συνεργάτες, οπότε οποιαδήποτε διαφωνία τη λύνουμε.

Η μουσική στη δική σου ζωή πώς μπήκε;

H πρώτη μου επαφή ήταν στο νηπιαγωγείο, όταν με έγραψαν οι γονείς μου σε μια “μουσική προπαίδεια”, όπου πειραματιζόμασταν με ξυλόφωνα για να πάρουμε τα μουσικά ερεθίσματα. Στη συνέχεια, άρχισα την αρμονία, το πιάνο, έμαθα να παίζω κιθάρα μόνος μου και κάποια στιγμή στο σχολείο ξεκίνησα κάποιες συναυλίες punk rock και metal.

Στην ηλικία των 17 φτιάξαμε με την πρώτη μας επίσημη μπάντα, τους Fall of man με τους οποίους εμφανιζόμασταν σε διάφορα underground μαγαζιά, όπως το AN Club στη Eξάρχεια. Μέσω αυτής της σκηνής γνώρισα τα παιδιά που απαρτίζουν σήμερα τους INCO. Αρχικά έφτιαξα εγώ τους Inconsistencies, όπου ήμουν μόνος μου, για έναν διαγωνισμό που έλαβα μέρος. Κέρδισα την πρώτη φάση και μου ζήτησαν να εμφανιστώ σε ένα μαγαζί στου Ψυρρή, αλλά χρειαζόμουν μουσικούς. 

Πήγα λοιπόν με τα παιδιά που παίζαμε τόσα χρόνια metal παρέα, μαζί κερδίσαμε και τη δεύτερη φάση του διαγωνισμού το 2014 και πήγαμε στο Eject Festival. Κάπως έτσι, σιγά σιγά το Inconsistencies έγινε ΙNCO και εκ τότε όλα έχουν πάρει το δρόμο τους για να είμαστε σήμερα εδώ.

Kάποια στιγμή ήρθε στη ζωή σου και το Survivor μέσα από το οποίο σε γνώρισε πολύ περισσότερος κόσμος. Αυτή η ξαφνική αναγνωρισιμότητα σε τρόμαξε; Σε έκανε να νιώσεις την ανάγκη να απομονωθείς για λίγο;

Σαν άνθρωπος είμαι αρκετά κοινωνικός, μου αρέσει να μιλάω με κόσμο, οπότε δε μπορώ να πω ότι με τρόμαξε, ούτε ένιωσα ότι θέλω να απομονωθώ. Σε κάποιο σημείο όμως ίσως έχασα το όριο μεταξύ της προσωπικής και της δημόσιας ζωής. Πρέπει να μπορείς να ξεχωρίζεις λίγο το ποια πράγματα είναι για σένα, την οικογένεια, τους φίλους, και την κοπέλα σου, και ποια πράγματα είναι για να τα μοιράζεσαι με όλους.

Ο κόσμος ναι μεν ξέρει κάποια πράγματα για σένα, ένα κομμάτι του εαυτού σου αλλά δε σε ξέρει ολοκληρωτικά. Πρέπει να μπορείς να τα διαχωρίσεις αυτά τα δυο για να μη χάσεις το παιχνίδι. Εννοείται βέβαια ότι έχω δουλέψει και αρκετά με τον εαυτό μου, έχω κάνει και εξακολουθώ να κάνω ψυχοθεραπεία. Αφιερώνω χρόνο στους φίλους μου, στην κοπέλα μου, κάνουμε ταξίδια. Θέλουμε κι εγώ και η Αλεξάνδρα να κρατάμε ένα κομμάτι της ζωής μας για εμάς.

Η εικόνα που έδωσες μέσα από το Survivor και εξακολουθείς να δίνεις, είναι ενός ανθρώπου με πολύ θετική ενέργεια. Ήσουν έτσι ανέκαθεν;

Πάντα μου άρεσε να βλέπω τη ζωή αισιόδοξα. Υπήρξε όμως ένα σημείο στη ζωή μου που πιθανολογώ ότι βοήθησε στο να δω πιο χαλαρά τα πράγματα και να πω ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται, και πως όποια δυσκολία έρχεται, αν έχουμε την υγεία μας μπορούμε να την προσπεράσουμε.

Αναφέρεσαι στο ατύχημα που είχες πριν κάποια χρόνια;

Ακριβώς σε αυτό αναφέρομαι. Είχα ένα αρκετά σοβαρό ατύχημα με τη μηχανή το 2010. Εκείνο το ατύχημα νομίζω ότι υποσυνείδητα με βοήθησε στο να πω ότι δεν χρειάζεται να σκάμε και να αναλωνόμαστε για καθημερινά μικροπράγματα. Σαφώς και όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με δυσκολίες καθημερινά, δε χρειάζεται να αφήνουμε όμως να επηρεάζει τη ζωή μας το αν έχει κίνηση στο δρόμο, ή αν θα κλειδωθείς έξω από το σπίτι.

Η ευτυχία δε κρύβεται σε αυτά τα πράγματα. Η ευτυχία είναι κάτι πιο βαθύ. Από το ατύχημα και έπειτα νομίζω ότι έχω αρχίσει να αντιμετωπίζω πιο θετικά το οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει.

Ήταν το ατύχημα αυτό και μια αφορμή να κάνεις ένα ξεσκαρτάρισμα στους ανθρώπους που είχες δίπλα σου;

Ίσως ακουστεί περίεργο αλλά δε χρειάστηκε να κάνω κανένα ξεσκαρτάρισμα, αντιθέτως επιβεβαιώθηκα για τους ανθρώπους που είχα δίπλα μου τα προηγούμενα χρόνια, γιατί σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή ήταν όλοι εκεί. Έχω έναν πάρα πολύ στενό και δεμένο κύκλο ανθρώπων. Είμαστε πάρα πολύ δεμένοι μεταξύ μας, είμαστε μια πραγματική οικογένεια. 

Με κάποιους είμαστε μαζί από δυο χρονών, με άλλους από το γυμνάσιο. Είκοσι χρόνια δε τα λες και λίγα. Μπορεί να είμαι μοναχοπαίδι όμως νιώθω ότι έχω πραγματικά αδέλφια.

Την περίοδο του Survivor έγινε γνωστή και η σχέση σου με την Αλεξάνδρα, με την οποία παραμένετε μαζί μέχρι σήμερα. Τι είναι αυτό που βρήκες σε εκείνη και σε έκανε να την ξεχωρίσεις;

Στην Αλεξάνδρα νομίζω ότι έχω βρει το άλλο μου μισό. Βλέπουμε τα πράγματα από την ίδια οπτική γωνία. Είναι πάρα πολύ αισιόδοξη. Επίσης, μπορώ να πω ότι με ισορροπεί γιατί εγώ είμαι πολύ εξωστρεφής και εκρηκτικός χαρακτήρας, εκείνη έχει μια ήρεμη δύναμη που με φέρνει σε μια ισορροπία. Όλο αυτό έχει δέσει πολύ όμορφα.

Με την Αλεξάνδρα έχουμε κοινά όνειρα. Ονειρευόμαστε να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο, να δημιουργήσουμε μια όμορφη οικογένεια, ένα όμορφο σπίτι. Πολύ σημαντικό επίσης στη σχέση μας είναι ότι οι ευθείες μας δεν τέμνονται, είναι παράλληλες. Έχουμε δυο ανεξάρτητες ζωές με κοινή πορεία. Δεν είμαστε από τα ζευγάρια που θα τα κάνουν όλα μαζί ή που θα απαγορεύσει ο ένας στον άλλον να κάνει κάτι μόνος του.

Σεβόμαστε απόλυτα ο ένας τον άλλον. Θα βρούμε τον χρόνο να κάνουμε πράγματα μαζί αλλά παράλληλα ο καθένας έχει και τον δικό του προσωπικό χρόνο. Σαφώς μπορεί να υπάρχουν ζευγάρια που τα γεμίζει να είναι συνέχεια μαζί, εμείς έχουμε επιλέξει να αφήνουμε ο ένας στον άλλο χώρο και χρόνο.

Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές του Ηλία;

Κόκκινο πανί για μένα είναι να είναι κάποιος ομοφοβικός, ρατσιστής, γενικότερα κάποιος με ακραίες απόψεις. Θεωρώ πως δε μπορώ να συνυπάρξω με ανθρώπους που έχουν τέτοιες απόψεις.

Πρόσφατα άνοιξες ένα νέο χώρο εστίασες στο κέντρο της Αθήνας, διαθέτεις όμως και άλλους αντίστοιχους χώρους. Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την εστίαση;

Με την εστίαση ασχολούμουν πριν πάω στο Survivor, δεν είχα τον δικό μου χώρο, δούλευα όμως σε διάφορα μαγαζιά. Ήξερα λόγω των live με τη μπάντα και της εξωστρέφειάς μου πως περίπου να στήσω έναν χώρο που ο κόσμος θα μπορεί να περάσει καλά. Μετά τον κορονοϊό που άνοιξε και πάλι ή εστίαση φτιάξαμε το πρώτο μας Rooster στα Βριλήσσια με μια υπέροχη ομάδα ανθρώπων, με την οποία έχουμε δεθεί και ταιριάξει από την πρώτη στιγμή.

Όλο αυτό πήγε αρκετά καλά, οπότε αποφασίσαμε να πάρουμε και το διπλανό μαγαζί, στο οποίο μπορεί να έρθει κάποιος να πιει το coctail του και να φάει πίτσα ή μακαρονάδες. Σιγά σιγά το ένα έφερε το άλλο, ανοίξαμε ένα Μεξικάνικο στο Ψυχικό και τώρα ανοίξαμε και το νέο μας Rooster εδώ στο κέντρο. 

Είναι ένα τριώροφο, πολύ παλιό κτήριο, πάνω στο οποίο βάλαμε όλη μας την ενέργεια και τη δουλειά και ελπίζουμε ο κόσμος που θα έρθει εδώ να βρει ένα όμορφο μέρος για να περάσει κάθε στιγμή της ημέρας του.

Είσαι ένας άνθρωπος με πάρα πολλή ενέργεια που κάνει διαρκώς νέα πράγματα. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις την ανάγκη να «κατεβάσεις ρολά»;

Αυτό είναι ένα πρόβλημα που έχω αποδεχτεί ότι έχω. Ακόμη και τη Δευτέρα, μια μέρα που έχω πει ότι δε θα κάνω τίποτα, και αυτή τη μέρα δε μπορώ να κάτσω ήρεμος. Σκέψου βάζουμε ταινία με την Αλεξάνδρα και γκρινιάζει γιατί δε μπορώ να αράξω και να μείνω ήρεμος. Προσπαθώ όμως αυτή τη μόνιμη υπερένταση και υπερκινητικότητα να τη διοχετεύω στα live, στο γυμναστήριο, στις προπονήσεις μου, και στα μαγαζιά μας.

Και ο αθλητισμός είναι κάτι που υπάρχει στη ζωή σου εδώ και αρκετά χρόνια.

Ως παιδί ξεκίνησα με λίγο ποδόσφαιρο, λίγο ενόργανη, κολυμβητήριο… Στα 17 περίπου ξεκίνησα τα βάρη, μετά για κάποια χρόνια έβαλα την πυγμαχία στη ζωή μου και στη συνέχεια με κέρδισε το τρίαθλο (κολύμπι, ποδήλατο, τρέξιμο). Παράλληλα δούλευα και ως spinning instructor. Πλέον δεν κατεβαίνω σε αγώνες γιατί με όλα τα υπόλοιπα που τρέχουν δε μπορώ να αφοσιωθώ τόσο στις προπονήσεις, ωστόσο φροντίζω να ασκούμαι κάθε μέρα. Η γυμναστική είναι κάτι που μου δίνει ενέργεια, και δε λείπει ποτέ από τη ζωή μου.

Μου δίνεις την εντύπωση ενός ανθρώπου που κρατά μέσα του ζωντανό ένα παιδί.

Ισχύει αυτό. Νιώθω ότι δε μπορώ να μεγαλώσω, και δεν εννοώ ότι δεν είμαι ώριμος ή υπεύθυνος, αλλά ότι κρατάω μέσα μου αυτόν τον ενθουσιασμό που έχουν τα παιδιά για τα πάντα. Οι συνέταιροί μου προσπαθούν καμιά φορά να με γειώσουν λίγο αλλά εμένα μου αρέσει να εκφράζομαι έτσι. Μου αρέσει να είμαι ενθουσιώδης και δε μπορώ γενικότερα στη ζωή μου τη γκρίνια και την απαισιοδοξία.

Από εδώ και πέρα κάνεις σχέδια; Τι ονειρεύεσαι για τον Ηλία;

Επειδή η προηγούμενη περίοδος με τα δυο Survivor και τα μαγαζιά ήταν πολύ δύσκολη, θέλω για το επόμενο διάστημα να μείνω σε αυτά χωρίς να ξεκινήσουμε κάτι νέο. Να απολαύσουμε λίγο όσα έχουμε κάνει, αλλά δε ξέρω αν θα το τηρήσουμε. Αλλά ο στόχος μου είναι αυτός, να αφοσιωθώ σε αυτά που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα, να οργανώσω κάποια ταξίδια με την Αλεξάνδρα, να βγάλουμε έναν νέο δίσκο.

Επίσης, να σου πω ότι το επόμενο διάστημα ετοιμαζόμαστε να κυκλοφορήσουμε μια διασκευή του τραγουδιού «Λιωμένο παγωτό», έχουμε πάρει την άδεια από τον Παύλο Παυλίδη και δουλεύουμε πάνω σε αυτό. Το λέω πρώτη φορά αυτό. Θα κυκλοφορήσει από την Cobalt music πριν τη συναυλία του Lenny Kravitz. Eίναι μεγάλη τιμή για μένα που πήραμε άδεια από έναν τόσο μεγάλο καλλιτέχνη, με του οποίου τα ακούσματα έχω μεγαλώσει.

Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος

Η φωτογράφηση έγινε στο The Roosters Athens (Ίωνος Δραγούμη 58, Αθήνα)