Συγκινεί η μητέρα του Μιχάλη Κατσουρή – «Πώς κοιμάται που μου έσφαξε το παιδί μου; Αυτός δεν έχει μάνα;»
Η μητέρα του αδικοχαμένου Μιχάλη Κατσουρή, η οποία βιώνει μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής της, το απόγευμα της Πέμπτης 24/8 μίλησε στην εκπομπή Live News και τον Νίκος Ευαγγελάτο.
Ο Μιχάλης Κατσούρης δολοφονήθηκε από Κροάτες χούλιγκαν στην Νέα Φιλαδέλφεια και η μητέρα του σήμερα, άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για τον απερίγραπτο πόνο που βιώνει μετά την απώλεια του γιου της.
«Εκείνη την ημέρα το παιδί μου ήρθε από τη δουλειά, έφαγε, ξάπλωσε και πήγε για έναν καφέ. Γιατί πήγαινε με τους φίλους του. Ήταν 19:30 όταν έφυγε και μετά δεν τον ξαναείδα. Ξάπλωσε να κοιμηθεί ήσυχη ότι ο Μιχάλης ήταν βόλτα με φίλους. Το τηλέφωνο όμως χτύπησε μέσα στη νύχτα…
«Ήρθε η αδελφή μου και μου λέει έλα λίγο στην αυλή να σου πω κάτι. Παγώνω στην καρέκλα και της λέω μην συνεχίζεις. Πάγωσε η καρδιά μου. Κάτι ένιωσα εκείνη την ώρα. Οι γιατροί στον Ερυθρό Σταυρό αναλαμβάνουν το δυσκολότερο ρόλο να πουν σε μια μάνα πως το παιδί της δεν ζει.
Τον Γιώργο Κατσουρή τον βασανίζει ένα «γιατί».
«Το γιατί μόνο. Για εμάς έχει σταματήσει ο χρόνος και περιμένουμε να μάθουμε τον δολοφόνο του αδελφού μου» λέει ο αδερφός του Μιχάλη.
«Πώς κοιμάται; Πώς κοιμάται η συνείδηση του που μου έσφαξε το παιδί μου. Αυτός δεν έχει μάνα, δεν έχει αδέλφια;», αναρωτιέται η μητέρα του Μιχάλη για τον δολοφόνο του γιου της.
Αναζητώντας ακόμα απαντήσεις για το πώς και το γιατί κάποιος αφαίρεσε τη ζωή του παιδιού της, η κυρία Κατερίνα περνά τις περισσότερες ώρες στο εικονοστάσι που ο ίδιος ο Μιχάλης είχε φτιάξει μέσα στο σπίτι τους.
«Εδώ έκανε τον σταυρό του. Προσκύναγε. Γιατί έχω χάσει τη μάνα μου χρόνια τώρα και τώρα να βάλω το παιδί εδώ μέσα. Πήγα εδώ στην Αγία Τριάδα δίπλα στο περίπτερο εκεί στη Φιλαδέλφεια και μου είπε «δεν ξέρετε τι παιδί είχατε. Δεν ξέρατε. Θα πέρναγε να ανάψει το κερί, μιλάγαμε. Άφηνε κάτι για την εκκλησία και μετά θα πήγαινε στο γήπεδο…Δεν ξέρετε τίποτα».
Η κυρία Κατερίνα περπάτησε στα στέκια του γιου της δίπλα από το γήπεδο της ΑΕΚ, εκεί που έπινε καφέ με φίλους και σύχναζε πριν τους αγώνες αλλά και εκεί που ξεψύχησε.
«Με αγαλλιάζει να βλέπω που πήγαινε. Μου έδειχναν τα παιδιά ότι εκεί κάθονταν και έτρωγαν σουβλάκια. Αυτά παιδί μου τίποτε άλλο…».