Λουκία Παπαδάκη: Ο απίστευτος όρος που είχε υπογράψει για να παίξει τη Λάμψη

Μια οθόνη στημένη σε μια αλάνα και παρκαρισμένα αυτοκίνητα με ζευγαράκια , τα οποία δεν τους απασχολεί και τόσο η υπόθεση της ταινίας που προβάλλονταν, είναι συνηθισμένη σκηνή που όλοι έχουμε δει, σε παλιά αμερικάνικα φιλμ. Αυτός ο δημοφιλής τρόπος διασκέδασης στις ΗΠΑ ,από την δεκαετία του ‘ 30 μέχρι και πριν από μερικά χρόνια, είχε εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες και με το πέρασμα των χρόνων ξεθώριασε.

Αυτή λοιπόν η μόδα του παρελθόντος, το drive in – να πηγαίνεις δηλαδή σε ένα ανοιχτό χώρο και να παρακολουθείς μια ταινία από το αυτοκίνητό σου – επανέρχεται αφού αποτελεί ασφαλής λύση σε αυτές τις ακραίες συνθήκες που βιώνουμε . Η ελεύθερη συνάθροιση σε πολιτιστικά γεγονότα είναι ακόμη μακριά οπότε η λύση αυτή εξαπλώνεται στο τομέα των συναυλιών – και ας ελπίσουμε προσωρινή.

Η μια χώρα μετά την άλλη, προχωρούν στην αναβίωση αυτής της τάσης. Στην Γερμανία , στο Porz της Κολωνίας για παράδειγμα ήδη έχουν αρχίσει να λειτουργούν 50 τέτοιοι χώροι θεάματος . Στην Δανία επίσης πριν από λίγες μέρες, ο δημοφιλής μουσικός Μαντς Λάνγκερ , στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Ααρχους, ανέβηκε στην σκηνή που έφτιαξε σε ένα παρκινγκ , η οποία περιβαλλόταν από τεράστιες οθόνες και έπαιξε για τους φαν του, οι είχαν φτάσει με τα αυτοκίνητά τους για να τον απολαύσουν. Ο τραγουδιστής δήλωσε ότι «είναι ωραίο να συνδέεσαι με το κοινό σου ακόμη και αν αυτό σε παρακολουθεί από το αυτοκίνητο».

Η ανακοίνωση του λαιβ και οι 500 θέσεις που ήταν διαθέσιμες έγιναν ανάρπαστες μόλις ανακοινώθηκαν. Αυτή η πρωτότυπη απόπειρ για τους μουσικόφιλους και τους διοργανωτές στέφθηκε με επιτυχία αφού όπως ανέφεραν οι Δανέζικες αρχές «ήταν μια απόλυτα ελεγχόμενη συναυλία στην οποία τηρήθηκαν όλα τα απαραίτητα μέτρα και το κοινό αποχώρησε μισή ώρα μετά το τέλος της μουσικής παράστασης».

Στην Κοπεγχάγη εκτός από τους λάτρεις τις μουσικής και πιστοί Ευαγγελιστές χρησιμοποίησαν την μόδα του Drive in , για να παρακολουθήσουν την Θεία λειτουργία. Όποτε ήθελαν να αλληλοεπιδράσουν με τον ιερέα πατούσαν τις κόρνες ή κουνούσαν του υαλοκαθαριστήρες.

Τα παραδείγματα της Γερμανίας και της Δανίας αρχίζουν να εφαρμόζουν και άλλες χώρες. Στην Νότια Κορέα μάλιστα για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες ακρόασης εκτός από τις γιγαντοοθόνες που πρόβαλαν τις συναυλίες γινόταν αναμετάδοση και μέσω των fm. Αντι για χειροκροτήματα το κοινό θ εκδήλωσε τον ενθουσιασμό του παίζοντας τα φανάρια των οχημάτων. «Είναι απίστευτο τι μπορεί να κάνουν οι θεατές για να δηλώσουν τα συναισθήματά τους όταν δεν μπορούν να φωνάξουν και να χτυπήσουν παλαμάκια».

Οι πιο εντυπωσιακές εικόνες όμως έρχονται από το αεροδρόμιου το Βίλνιους – πρωτεύουσα της Εσθονίας. Το αεροδρόμιο της πόλης έχει μετατραπεί σε μια απέραντη κινηματογραφική αίθουσα αξιοποιώντας έτσι δημιουργικά τον αδρανή χώρο αφού οι πτήσεις λόγω της παγκόσμιας πανδημίας έχουν απαγορευτεί. Η πρώτη ταινία που προβλήθηκε ήταν η πολυβραβευμένη Νοτιοκορεάτικη «Τα παράσιτα».

Τα 150 αυτοκίνητα που έσπευσαν για την προβολή είχαν απόσταση μεταξύ τους δύο μέτρα και ο επιτρεπόμενος αριθμός επιβατών ήταν δυο άτομα ανά αυτοκίνητο. Το κινηματογραφικό πρόγραμμα του νέου εναλλακτικού χώρου διασκέδασης έχει προγραμματίσει να προβάλλει κάθε εβδομάδα μια ταινία από διαφορετικές ηπείρους. Ενα διαφορετικό δηλαδή ταξίδι μέσα από την μαγεία της μεγάλης οθόνης. Σελήνης