Ματίνα Νικολάου: Κάποτε ήμουν στα όρια της κατάθλιψης

Για το γεγονός ότι δεν ήταν πάντα χαμογελαστή στη ζωή της μίλησε η Ματίνα Νικολάου στο Down Town Κύπρου, σε μια αφοπλιστική συνέντευξη. Παράλληλα, μίλησε για τον φίλο κι συνεργάτη της, Νίκο Μουτσινά.

Δείτε μέρος της συνέντευξης της ηθοποιού:

Είσαι τόσο χαρούμενη και θετική, όσο η τηλεοπτική «Βάνια»;

Κοίταξε, η αλήθεια είναι ότι κάποτε δεν ήμουν έτσι. Όμως, σήμερα πια, έχω αλλάξει φιλοσοφία ζωής και είδα ότι, με το να αφήνεσαι και να σε παίρνει από κάτω, δεν βελτιώνεται καμία κατάσταση. Οπότε, αναγκαστικά, το «πήρα» αλλιώς και τα βλέπω λίγο πιο αποστασιοποιημένα τα πράγματα, με περισσότερη θετική προσέγγιση. Κάποτε, πρέπει να παραδεχτώ, ότι ήμουν στα όρια της κατάθλιψης, τα έβλεπα όλα μαύρα κι έλεγα ότι «τίποτα δεν θα αλλάξει». Δεν έχει νόημα να γκρινιάζω και να κλαίγομαι, όταν είμαι μητέρα ενός παιδιού που έχει ευθύνες και υποχρεώσεις. Δηλαδή, αν μια μέρα δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι, δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω. Έχω ένα παιδί! Πρέπει να πάω στη δουλειά μου, να γυρίσω, να το φροντίσω. Από τη στιγμή που έγινα μαμά, όλα άλλαξαν και πια τα βλέπω πιο αισιόδοξα.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημα και το μεγαλύτερο ελάττωμα του Νίκου Μουτσινά;

Ο Νίκος είναι γενναιόδωρος άνθρωπος, πολύ δοτικός και κτητικός. Όταν σε αγαπήσει, θα το καταλάβεις. Από την άλλη, το μεγαλύτερό του προτέρημα είναι παράλληλα και το μεγαλύτερό του ελάττωμα: είναι τελειομανής. Αυτό σε κάνει να του δείχνεις τυφλή εμπιστοσύνη, διότι σε πείθει ότι αυτό που θέλει είναι το σωστό. Από την άλλη, όμως, σε εκνευρίζει και λίγο, επειδή είναι τόσο τελειομανής, που δεν σε αφήνει να κάνεις ρούπι από αυτό που σκέφτεται.

Έχει τη φήμη του «δύσκολου συνεργάτη». Ισχύει;

Μόνο για μένα μπορώ να μιλήσω. Όχι, ο Νίκος δεν είναι δύσκολος συνεργάτης. Είναι απαιτητικός, ξέρει τι θέλει. Κάποιοι μπορεί να τον λένε «δύσκολο», επειδή έχει έναν τρόπο σκέψης και δεν πρόκειται να μετακινηθεί από αυτόν. Αν τον καταλάβεις και τον εμπιστευτείς εξ’ ολοκλήρου, τότε θα είναι όλα καλά. Όμως, είναι δεκτικός να ακούσει πάντα την αντίθετη άποψη, να τη συζητήσει, να μιλήσει μαζί σου. Έχουμε άψογη συνεργασία.

Όταν έμαθες ότι θα πάτε στον Σκάι, ενώ ο Νίκος είχε ακόμη συμβόλαιο με το Open, ήσουν καθόλου επιφυλακτική;

Όχι, γιατί του έχω εμπιστοσύνη. Εγώ ξεκίνησα στο θέατρο και πέρσι ήταν η πρώτη μου χρονιά σε κάποια εκπομπή. Ήμουν άσχετη και δεν ήξερα τα τηλεοπτικά. Τον εμπιστεύτηκα τυφλά και μια χαρά τού βγήκε το ένστικτό του.

Πόσο εύκολο είναι να μεγαλώνεις μόνη σου ένα παιδί;

Δεν είμαι εντελώς μόνη. Δόξα τω θεώ, η μητέρα μου είναι εκεί σε όλα. Αν δεν είχα τη μαμά μου, θα έπρεπε να αλλάξω δουλειά. Δεν θα τα κατάφερνα. Μένουμε και οι τρεις μαζί και μας προσέχει όλους. Είμαι τυχερή που την έχω! Από την άλλη, δεν τον μεγάλωσα μόνη μου τον γιο μου, παρόλο που χώρισα με τον μπαμπά του. Και εκείνος είναι κοντά του, περνούν πολύ χρόνο μαζί κι έχουμε βρει μια καλή ισορροπία.

Πιστεύεις ότι, είτε σε περίοδο σχέσης, είτε γάμου, όλοι είμαστε μόνοι μας;

Ω, ναι, το πιστεύω ακράδαντα. Δεν είναι εύκολο να το πάρεις χαμπάρι αυτό! Παραμυθιάζεσαι εύκολα, αλλά στην ουσία όλοι είμαστε μόνοι μας. Η περίοδος που αισθάνθηκα πιο μόνη μου από ποτέ, ήταν όταν είχα κάνει το παιδί μου και μετά χώρισα με τον άντρα μου. Εκεί είπα «τελείωσε!». Σιγά-σιγά, ανακάλυψα ότι μπορώ να προχωρήσω, να κάνω βήματα, κι ας ένιωθα μόνη μου. Ουσιαστικά, εμπιστεύτηκα τον εαυτό μου και βοηθήθηκα κι εγώ. Μέχρι τότε πίστευα ότι «αυτό ήταν, όλα τελείωσαν και η ζωή δεν συνεχίζεται!». Ε, ναι, η ζωή συνεχίζεται – δεν μας ρωτάει! Πάει παρακάτω κι όταν καταλάβουμε ότι μπορούμε, τότε τα πάμε μια χαρά και χαμογελάμε πραγματικά.

Έχεις το άγχος του χρόνου σε ό,τι έχει να κάνει με την εμφάνισή σου;

Όχι, μεγαλώνω κι εγώ όπως όλοι. Φροντίζω τον εαυτό μου, είμαι υπέρ των μπότοξ και οποιασδήποτε άλλης μικροεπέμβασης, που δεν σε αλλοιώνει και δεν σε παραμορφώνει. Και θα έκανα άνετα, αν αισθανόμουν ότι το χρειάζομαι. Από την άλλη, μου αρέσει κι έχω συμβιβαστεί με τις ρυτίδες μου. Δεν θα τρελαθώ αν δω αύριο στον καθρέφτη μία νέα ρυτίδα. Ok, και τι έγινε;