Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της γαστρικής παράκαμψης
Τα μεταβαλλόμενα πρότυπα δραστηριότητας, η γενικότερη αλλαγή του τρόπου ζωής και η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων σε πολλές κοινωνίες έχουν αναγάγει την παχυσαρκία σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα.
Μια συνέπεια αυτής της «επιδημίας» της παχυσαρκίας είναι η απότομη ανάκαμψη του αριθμού των χειρουργικών επεμβάσεων που εκτελούνται για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να χάσουν βάρος. Από την ποικιλία των διαθέσιμων τεχνικών η γαστρική παράκαμψη (γαστρικό bypass) θεωρείται το «χρυσό πρότυπο». Οπως συμβαίνει με όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις, όμως, μπορεί να προκύψουν επιπλοκές, τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά την επέμβαση της γαστρικής παράκαμψης.
Χειρουργικές επιπλοκές
Οποιαδήποτε χειρουργική διαδικασία που περιλαμβάνει αναισθησία και εισαγωγή οργάνων (εργαλείων) μέσα στο σώμα, μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές. Απροσδόκητη απώλεια αίματος, ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό, αναπνευστικά προβλήματα, ακούσιος τραυματισμός σε όργανα ή ακόμα και θάνατος μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Κατά την άμεση μετεγχειρητική περίοδο οι θρόμβοι του αίματος, η καρδιακή προσβολή, η πνευμονία και οι λοιμώξεις του χειρουργικού τραύματος είναι επιπλέον κίνδυνοι που δεν μπορούν να αποκλειστούν. Οι επιπλοκές αυτές είναι, ωστόσο, ασυνήθιστες και μπορούν να μειωθούν σημαντικά με την επιλογή ενός χειρουργού που έχει μεγάλη εμπειρία σε γαστρικές παρακάμψεις.
Πρώιμες επιπλοκές
Τα προβλήματα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια των πρώτων 2 εβδομάδων μετά την επέμβαση θεωρούνται πρώιμες επιπλοκές. Μία από τις επίφοβες πρώιμες επιπλοκές της γαστρικής παράκαμψης είναι μια διαρροή γύρω από τις περιοχές που το στομάχι ή το έντερο έχει κοπεί και επανατοποθετηθεί. Τέτοιου είδους αναστομωτική διαρροή συμβαίνει μόλις στο 0,5% έως 5% των χειρουργικών επεμβάσεων γαστρικής παράκαμψης, όμως είναι θανατηφόρα σχεδόν στο 50% των περιπτώσεων, όταν συμβεί. Η μετεγχειρητική αιμορραγία, μια πρώιμη επιπλοκή που ακολουθεί το 2%-4% των διαδικασιών, μπορεί να συμβεί μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα, όπου δεν μπορεί να είναι εύκολα ανιχνεύσιμη ή εντός του εντέρου, που συνήθως οδηγεί σε κόπρανα με αίμα ή σε πισσώδη κόπρανα. Η απόφραξη του λεπτού εντέρου, που συνήθως είναι αποτέλεσμα της συστροφής ή παγίδευσης ενός βρόχου του λεπτού εντέρου μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα μπορεί να είναι άλλη μία πιθανή πρώιμη επιπλοκή της γαστρικής παράκαμψης. Μπορεί να χρειαστεί μετάγγιση αίματος ή επιπλέον κοιλιακή χειρουργική επέμβαση για να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα.
Μετεγχειρητικές επιπλοκές
Μετά τις 2 πρώτες μετεγχειρητικές εβδομάδες, η απόφραξη του λεπτού εντέρου παραμένει ψηλά στον κατάλογο των πιθανών επιπλοκών των γαστρικών διαδικασιών παράκαμψης. Οι αναστομωτικές στενώσεις (ή αποφράξεις) που είναι στενώσεις στη θέση που χωρίστηκε και επανατοποθετήθηκε το έντερο, μπορεί να αναπτυχθούν στο 23% των ατόμων που υποβάλλονται σε γαστρικό bypass. Εμετός ή δυσκολία στην κατάποση μπορεί να είναι το μόνο σημείο της στένωσης που θα μπορούσε να απαιτήσει άλλη μια χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί. Σε ποσοστό 16% των ανθρώπων μπορεί να παρουσιαστούν έλκη στο σημείο όπου ο θύλακας του στομάχου ενώνεται με το λεπτό έντερο. Και σε ποσοστό 1%-6% των ανθρώπων αναπτύσσονται συρίγγια, ή ανώμαλη επικοινωνία μεταξύ του στομαχικού σάκου και των κοντινών οργάνων.
Διατροφικές ελλείψεις
Επειδή το στομάχι σας παρακάμπτεται κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας γαστρικής παράκαμψης, η απορρόφηση των τροφών μπορεί να μην είναι τόσο εύκολη μετά την επέμβαση. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2008 στην επιστημονική επιθεώρηση The American Journal of Clinical Nutrition, κατέδειξε ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε γαστρική παράκαμψη αναπτύσσουν διατροφικές ελλείψεις εντός 2 ετών από την επέμβασή τους και απαιτούν ειδικά συμπληρώματα για τη διόρθωσή τους. Σίδηρος, ασβέστιο, βιταμίνη Β12 και φολικό οξύ είναι αυτά που επηρεάζονται συχνότερα, αλλά έχουν επίσης σημειωθεί ελλείψεις σε μαγνήσιο, βιταμίνη D, βήτα-καροτένιο, ψευδάργυρο και θειαμίνη.
Αύξηση βάρους
Αν και δεν είναι κατ’ ανάγκην μια επιπλοκή μιας γαστρικής παράκαμψης, η αύξηση του σωματικού βάρους εμφανίζεται σε περίπου 10% των ανθρώπων γύρω στα 5 χρόνια μετά την επέμβαση. Ενώ αυτό μπορεί να προκαλείται από το σχηματισμό μιας μη φυσιολογικής επικοινωνίας μεταξύ στομαχικού σάκου και της παράκαμψης του στομάχου, στους περισσότερους ανθρώπους η αύξηση του σωματικού βάρους οφείλεται σε αδυναμία να ελέγξουν τις διατροφικές συμπεριφορές τους. Η επαναξιολόγηση και η τροποποίηση της συμπεριφοράς συνιστάται για αυτούς τους ανθρώπους πριν σκεφτούν να προχωρήσουν σε μια καινούργια χειρουργική επέμβαση.