Ποιες είναι οι επιπτώσεις των ουλών στα νεφρά
Η συσσώρευση ουλώδους ιστού στο σπείραμα ή αλλιώς η σπειραματοσκλήρυνση των νεφρών έχει πολλές αιτίες, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, της υψηλής αρτηριακής πίεσης, της λήψης φαρμάκων, της λοίμωξης και κάποιων αυτοάνοσων διεργασιών, όπως ο λύκος.
Οι ουλές των νεφρών μπορούν να οδηγήσουν σε πολλαπλές μακροπρόθεσμες επιδράσεις, μερικές από τις οποίες -όπως η πρωτεΐνη και το αίμα στα ούρα ή η υψηλή αρτηριακή πίεση- δεν έχουν συμπτώματα, ενώ άλλες μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα αισθητά συμπτώματα, όπως οίδημα τμημάτων του σώματος ή καρδιακή νόσο. Οι ουλές είναι μη αναστρέψιμες, αλλά μπορεί να αποφευχθεί ή να επιβραδυνθεί περαιτέρω η βλάβη με τη θεραπεία.
Πρωτεΐνη στα ούρα
Οι πρωτεΐνες, τα δομικά στοιχεία του σώματος, κυκλοφορούν στο αίμα. Ενας κύριος ρόλος των νεφρών είναι να καθαρίσουν το αίμα, φιλτράροντας τα απόβλητα που το σώμα παράγει και τα εκκρίνει με τη μορφή ούρων. Οι περισσότερες πρωτεΐνες είναι πολύ μεγάλες για να περάσουν από το κανονικό σύστημα διήθησης του νεφρού κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και παραμένουν στην κυκλοφορία του αίματος. Με τη σπειραματοσκλήρυνση, ωστόσο, το φίλτρο -το σπείραμα- είναι κατεστραμμένο, επιτρέποντας στις πρωτεΐνες να διαρρεύσουν στα ούρα. Αυτή η περίσσεια πρωτεΐνης στα ούρα ονομάζεται πρωτεϊνουρία. Η ίδια η πρωτεϊνουρία δεν προκαλεί συμπτώματα και μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με την εξέταση των ούρων. Αλλά αν η πρωτεϊνουρία είναι σημαντική, μπορεί να αναπτυχθεί πρήξιμο των χεριών ή των ποδιών.
Αίμα στα ούρα
Το αίμα στα ούρα -αιματουρία- είναι ένα άλλο σημάδι νεφρικής βλάβης. Με τη σπειραματοσκλήρυνση, δεν είναι μόνο οι πρωτεΐνες που μπορούν να περάσουν από το κατεστραμμένο φίλτρο του νεφρού και να απεκκρίνονται στα ούρα, αλλά και τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Πειραματικές μελέτες έχουν δείξει ότι όταν διαρρέει αίμα μέσω των σπειραμάτων, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή των σωληναρίων, το επόμενο τμήμα του συστήματος διήθησης, οδηγώντας σε πρόσθετες βλάβες. Στη σπειραματοσκλήρυνση, το αίμα στα ούρα δεν είναι ανιχνεύσιμο, όταν παρατηρήσει κάποιος τα ούρα, καθώς υπάρχει μόνο σε μικροσκοπικές ποσότητες. Η ταυτοποίηση απαιτεί εργαστηριακές δοκιμές.
Υψηλή αρτηριακή πίεση
Η αυξημένη αρτηριακή πίεση μπορεί να είναι και η αιτία, αλλά και μία από τις επιπλοκές της σπειραματοσκλήρυνσης. Τα νεφρά παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της κανονικής αρτηριακής πίεσης, απελευθερώνοντας μια ορμόνη που ονομάζεται ρενίνη στο αίμα. Με τη σπειραματοσκλήρυνση, οι ουλές των νεφρών μπορούν να επηρεάσουν δυσμενώς την ικανότητα των νεφρών να σχηματίζουν αυτή την ορμόνη και να ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση. Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί με τη σειρά της να συμβάλλει στην επιδείνωση της λειτουργίας των νεφρών, καταστρέφοντας τα μικρά αιμοφόρα αγγεία του νεφρού, οδηγώντας σε σπειραματοσκλήρυνση. Η αυξημένη αρτηριακή πίεση μπορεί, επίσης, να προκαλέσει άλλες επιπλοκές όπως καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια και προβλήματα με την κυκλοφορία στα άκρα. Ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης με τη χρήση φαρμάκων βοηθά στην αποτροπή της επιδείνωσης της νεφρικής λειτουργίας και των επιπρόσθετων επιπλοκών.
Αλλες επιπτώσεις
Επειδή μια σημαντική δουλειά των νεφρών είναι να ελέγχουν την ισορροπία υγρών, η προοδευτική σπειραματοσκλήρυνση μπορεί τελικά να οδηγήσει σε υπερβολικό σωματικό υγρό και οίδημα. Τα νεφρά ελέγχουν επίσης τις ποσότητες ηλεκτρολυτών στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του ασβεστίου και του καλίου. Η διατήρηση της σχετικής αναλογίας ηλεκτρολυτών και άλλων ορμονικών ουσιών είναι σημαντική για τον φυσιολογικό καρδιακό παλμό, για την πρόληψη των αρρυθμιών, για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, για την πρόληψη της αναιμίας και της πήξης των κυττάρων για την πρόληψη της μη φυσιολογικής αιμορραγίας, για την φυσιολογική υγεία των οστών, για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, των καταγμάτων και της μυϊκής αδυναμίας. Οι ανισορροπίες σε αυτές τις ουσίες που εμφανίζονται στα τελικά στάδια της νεφροπάθειας μπορεί να οδηγήσουν σε μια τεράστια ποικιλία επιπλοκών, που επηρεάζουν πολλά διαφορετικά συστήματα οργάνων.