Νόσος του Graves: Συμπτώματα, αντιμετώπιση και θεραπεία
Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που επηρεάζει το θυρεοειδή αδένα και είναι πιο συχνή στις γυναίκες γύρω από την ηλικία των 30 ετών, αλλά μπορεί να επηρεάσει επίσης άνδρες ή παιδιά.
Το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει το θυρεοειδή, καταλήγοντας σε υπερθυρεοειδισμό ή μια υπερπαραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης, γνωστής ως θυροξίνης. Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά συμπτωμάτων με συνηθέστερα την ταχυκαρδία, την απώλεια βάρους, τη διόγκωση των οφθαλμών, την αϋπνία, το άγχος και τη διόγκωση του θυρεοειδούς. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ιατρικές καταστάσεις, όπως γενετικές ανωμαλίες, εγκεφαλικό, τύφλωση, ακόμα και θάνατο.
Ευτυχώς, με την κατάλληλη θεραπεία η νόσος Graves μπορεί να είναι αρκετά διαχειρίσιμη. Μπορεί να διαγνωστεί με μια απλή φυσική εξέταση και με εξέταση αίματος των επιπέδων Τ3, Τ4 και ΤSH.
Μετά τη διάγνωση οι δύο πιο συχνές και αποτελεσματικές θεραπείες είναι η χειρουργική επέμβαση και το ραδιενεργό ιώδιο.
Χειρουργική επέμβαση
Μια θυρεοειδεκτομή συνήθως χρησιμοποιείται σε γυναίκες ασθενείς που είναι έγκυες ή πολύ μικρές. Δίνει άμεση θεραπεία και απομακρύνει πιθανά καρκινικά κύτταρα. Ένα μειονέκτημα από τη χειρουργική επέμβαση, ωστόσο, είναι μια λεπτή ουλή που θα είναι εμφανής στη βάση του λαιμού (εξασθενίζει με την πάροδο του χρόνου και θα φαίνεται σαν πτυχή στο λαιμό). Με την αφαίρεση του θυρεοειδούς του, θα είναι κανείς υποχρεωμένος εφ’ όρου ζωής να λαμβάνει θεραπεία θυρεοειδικών ορμονών. Πρόκειται, ωστόσο, για μια εξαιρετικά απλή διαδικασία, ουσιαστικά για τη λήψη ενός χαπιού, μια φορά την ημέρα.
Ραδιενεργό ιώδιο
Χορηγούμενο μέσω κάψουλας ή άγευστου υγρού διαλύματος, το ραδιενεργό ιώδιο χρησιμοποιεί τη φυσική ανάγκη του θυρεοειδούς να καταστήσει ανενεργό το ιώδιο, ή να επιβραδύνει την παραγωγή θυροξίνης. Αυτή η μέθοδος θεραπείας είναι αποδεκτή για όλους τους ασθενείς, εκτός από τις έγκυες γυναίκες, καθώς το ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να προκαλέσει γενετικές ανωμαλίες. Δεν υπάρχουν άμεσες παρενέργειες από το ραδιενεργό ιώδιο αλλά ο υποθυρεοειδισμός είναι ένα σύνηθες φαινόμενο.
Ο υποθυρεοειδισμός που μπορεί να προκύψει από το ραδιενεργό ιώδιο παρακολουθείται με τακτικές εξετάσεις αίματος και ρυθμίζεται από την δόση του χαπιού θυρεοειδικών ορμονών και ένα ετήσιο check up σε έναν ενδοκρινολόγο.
Φάρμακα – τροφές
Ξέχωρα από τη θεραπεία για τη νόσο του Graves υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς για να εξασφαλίσει ότι θα έχει καλή υγεία. Μπορεί να λάβει μια συνταγογραφούμενη ποσότητα θυρεοειδικής ορμόνης αντικατάστασης, κατά προτίμηση την ίδια ώρα κάθε φορά, που θα βοηθήσει στην εξάλειψη των συμπτωμάτων του υποθυρεοειδισμού. Για να βεβαιωθεί ότι λαμβάνει τη σωστή δόση φαρμάκων θα πρέπει να κάνει εξετάσεις αίματος για να ελέγχει τα επίπεδα TSH, ενώ είναι απαραίτητο και ένα ετήσιο ραντεβού με τον ενδοκρινολόγο.
Εκτός από την ιατρική πλευρά, μια υγιεινή διατροφή προσανατολισμένη για άτομα που έχουν προβλήματα θυρεοειδούς, θα μπορούσε να βοηθήσει. Προτείνεται να αποφεύγονται ορισμένες τροφές, όταν γίνεται λήψη συμπληρώματος θυρεοειδούς, που θα μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν στην αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.
Πράγματα που πρέπει να αποφεύγονται είναι η σόγια, τα αντιόξινα με αργίλιο ή μαγνήσιο, σίδηρος και συμπληρώματα ασβεστίου, καθώς και φυτικές ίνες. Παρόλο που δεν είναι απαραίτητο αυτά τα συστατικά να αποφεύγονται επ’ άπειρον, καλό είναι να λαμβάνονται με φειδώ ή αρκετές ώρες πριν ή μετά τη λήψη του φαρμάκου του θυρεοειδούς.
Η νόσος του Graves είναι μια διαχειρίσιμη κατάσταση που όταν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί σωστά, δεν θα προκαλέσει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και θα εξαλείψει τα συμπτώματα, έτσι ώστε αυτοί που υποφέρουν απ’ αυτήν να έχουν μικρές ή και σχεδόν μηδενικές παρεμβολές από τη νόσο στην καθημερινή τους ζωή.