Πρησμένες αρθρώσεις στα δάχτυλα των χεριών και αντιμετώπιση
Κάθε δάχτυλο του χεριού έχει τρεις αρμούς. Εάν αυτοί οι αρμοί διογκωθούν, μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία. Αυτό το πρήξιμο δεν είναι τίποτα άλλο από μια φλεγμονή των περιβαλλόντων ιστών.
Η φλεγμονή αυτή μπορεί να προκληθεί είτε από τραυματισμό των αρθρώσεων ή, πιο συχνά, από αρθρίτιδα. Τα συμπτώματα είναι πόνος, δυσκαμψία και απώλεια κίνησης. Ο πόνος και το πρήξιμο μπορούν να ανακουφιστούν και να αποφευχθούν με τη χρήση σπιτικών θεραπειών, μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων ή φυσικοθεραπείες.
Αίτια
Η διόγκωση των αρθρώσεων στα δάχτυλα του χεριού μπορεί να προέρχεται από διάφορες αιτίες. Ολες οι αρθρώσεις των δακτύλων είναι επικαλυμμένες με μια κολλώδη μεμβράνη που ονομάζεται αρθρικός υμένας, περιλαμβάνει αρθρικό υγρό και ο ρόλος της είναι να ευθυγραμμίζει την άρθρωση, έτσι ώστε αυτή να μπορεί να λειτουργήσει σωστά. Στην περίπτωση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, το αρθρικό υγρό μπορεί να διογκωθεί. Αυτό αναγκάζει το αίμα να συρρεύσει στην άρθρωση, προκειμένου να θεραπεύσει τη φλεγμονή, με αποτέλεσμα αυτή (η άρθρωση) να γίνεται ζεστή και να πρήζεται. Μια άλλη αιτία μπορεί να είναι η υπερπαραγωγή αρθρικού υγρού, το οποίο καλύπτει και προστατεύει την άρθρωση προκαλώντας φλεγμονή.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να είναι μία αιτία της διόγκωσης, η οποία οφείλεται σε ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα που μεταφέρεται γενετικά, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως όποιος έχει το συγκεκριμένο γονίδιο θα αποκτήσει και ρευματοειδή αρθρίτιδα. Αν και ο καθένας μπορεί να βιώσει ρευματοειδή αρθρίτιδα, είναι πιο συνηθισμένη στους ενήλικες και ξεκινάει από τη νεαρή έως τη μέση ηλικία, με τις γυναίκες να υποφέρουν περισσότερο από τους άνδρες σε αναλογία τρία προς ένα. Ενας άλλος τύπος αρθρίτιδας, που ονομάζεται οστεοαρθρίτιδα, σχετίζεται περισσότερο με την ηλικία, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από τραυματισμό της άρθρωσης.
Σημάδια και συμπτώματα
Τα πρώτα σημάδια των διογκωμένων αρθρώσεων είναι ο πόνος, η δυσκαμψία και ένα αίσθημα ζέστης στο συγκεκριμένο σημείο. Αυτή η ζέστη οφείλεται στις… υπερωρίες του κυκλοφορικού που πασχίζει να θεραπεύσει την αιτία της διόγκωσης και να καταπολεμήσει οποιαδήποτε μόλυνση. Αυτός ο πόνος είναι μεγαλύτερος κατά την αφύπνιση (επειδή η κυκλοφορία μειώνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου) και μπορεί να βελτιωθεί με την κίνηση. Μπορεί, ωστόσο, να επηρεάσει τον ύπνο λόγω δυσφορίας και να οδηγήσει σε απώλεια δραστηριότητας, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει κόπωση. Για να ξεχωρίσετε την αρθρίτιδα, από ένα πρήξιμο που προήλθε λόγω τραυματισμού, θα πρέπει να γνωρίζετε πως η αρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει πυρετό, απώλεια βάρους, δυσκολία στην αναπνοή και / ή δερματικό εξάνθημα. Είναι σημαντικό να αναζητηθεί ιατρική βοήθεια εάν το πρήξιμο δεν βελτιωθεί μετά από μερικές ημέρες, καθώς θα μπορούσε να είναι ένα σύμπτωμα μιας πιο περίπλοκης ασθένειας.
Θεραπεία
Η θεραπεία για το πρήξιμο των αρθρώσεων στα δάκτυλα του χεριού στοχεύει στη μείωση του πρηξίματος, που με τη σειρά του θα μειώσει τον πόνο. Ο γιατρός θα υποδείξει το είδος της θεραπείας, αν δηλαδή θα είναι κάποια φυσική θεραπεία, φάρμακα ή ασκήσεις, ανάλογα με τον πόνο και τη σοβαρότητα του πρηξίματος. Εξίσου σημαντικό είναι να έχετε μια ισορροπημένη διατροφή για να βοηθήσετε το ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς ορισμένοι τύποι αρθρίτιδας μπορεί να προκαλέσουν απώλεια της όρεξης. Η εφαρμογή ζεστού ή κρύου στην άρθρωση μπορεί να μειώσει τον πόνο. Δοκιμάστε και τα δύο και δείτε ποιο σας ανακουφίζει από τα συμπτώματα, καθώς αυτό διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Μην παρατείνετε ωστόσο την εφαρμογή για περισσότερα από 20 λεπτά. Η θερμότητα μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της κυκλοφορίας, ενώ ο πάγος μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πρηξίματος.
Η άσκηση μπορεί να βοηθήσει με την εμβέλεια της κίνησης και να αυξήσει την παραγωγή αρθρικού υγρού που κινείται γύρω από την άρθρωση, αυξάνοντας έτσι την κυκλοφορία. Η παρακεταμόλη (ή ακεταμινοφαίνη) είναι ένα φάρμακο που χορηγείται χωρίς να απαιτείται συνταγή γιατρού και μπορεί επίσης να βοηθήσει με τον πόνο, δεν θα μειώσει ωστόσο τη φλεγμονή. Εξάλλου, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του πρηξίματος.
Τι να κάνετε αν το πρήξιμο συνεχίζεται
Εάν το πρήξιμο συνεχίζεται ακόμα και μετά από θεραπείες στο σπίτι ή με φάρμακα που παρέχονται από το γιατρό σας, ζητήστε ιατρική βοήθεια. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να χρειαστεί να προσαρμοστεί ή να αυξηθεί. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να συνταγογραφηθούν κορτικοστεροειδή, για να μειωθεί περαιτέρω το πρήξιμο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί ακόμα και χειρουργική επέμβαση.