Περιφερική αρτηριακή νόσος ή σύνδρομο ανήσυχων ποδιών;
Η περιφερική αρτηριακή νόσος και το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί να έχουν μερικά κοινά συμπτώματα, αλλά είναι αρκετά διαφορετικές ασθένειες.
Παρόλα αυτά και οι δύο επηρεάζουν κυρίως τα πόδια και ευτυχώς αμφότερες μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Ωστόσο, οι αιτίες για την περιφερική αρτηριακή νόσο είναι ευκολότερο να εντοπιστούν από τις αιτίες του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών, σε πολλές περιπτώσεις.
Η στένωση των αρτηριών λόγω των εναποθέσεων λίπους μπορεί να προκαλέσει περιφερική αρτηριακή νόσο. Με αυτό τον τρόπο, είναι κατά μία έννοια κάτι σαν την αρτηριακή νόσο που επηρεάζει την καρδιά. Μπορεί επίσης να αναφέρεται κάποιες φορές ως περιφερική αγγειακή νόσος, αφού μπορεί να προκαλέσει μπλοκάρισμα και άλλων αρτηριών όπως αυτή του λαιμού.
Με μία μόνο εξαίρεση, η περιφερική αρτηριακή νόσος έχει γνωστή αιτία. Ωστόσο, στη λειτουργική περιφερική αρτηριακή νόσο τα αιμοφόρα αγγεία και οι αρτηρίες είναι σε καλή κατάσταση, αλλά περιστασιακά θα συμβεί κάποιος σπασμός, προκαλώντας έντονο πόνο. Οι σπασμοί μπορεί να συνδέονται με το κρύο, το κάπνισμα ή την άσκηση.
Στην οργανική περιφερική αρτηριακή νόσο η αιτία είναι σαφώς οι περιορισμένες οδοί των αρτηριών, λόγω των λιπαρών καταλοίπων. Σε πρώιμα στάδια αυτό μπορεί να προκαλέσει κράμπες στα πόδια κατά τη διάρκεια της άσκησης που σταματούν με το τέλος της άσκησης. Οι πάσχοντες από περιφερική αρτηριακή νόσο διατρέχουν επίσης υψηλό κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο, καθώς μια αρτηρία μπορεί να μπλοκαριστεί και να στείλει έναν θρόμβο αίματος στον εγκέφαλο.
Γενικά, η περιφερική αρτηριακή νόσος αντιμετωπίζεται με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Αυτές περιλαμβάνουν τη διακοπή του καπνίσματος, τη διατροφή με χαμηλά λιπαρά και την τακτική άσκηση. Οι πάσχοντες από περιφερική αρτηριακή νόσο μπορεί επίσης να λαμβάνουν αντιπηκτικούς παράγοντες για την πρόληψη των θρόμβων αίματος ή φάρμακα για τη μείωση της χοληστερόλης. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί αγγειοπλαστική για να ανοίξουν οι φλέβες.
Στο σύνδρομο ανήσυχων ποδιών η κατάσταση μπορεί να συνδέεται με την κληρονομικότητα. Γενικά δεν υπάρχει γνωστή αιτία. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την ανάγκη για μετακίνηση των ποδιών όταν κάποιος κάθεται ή είναι ξαπλωμένος, γιατί αισθάνεται να τον τρυπάνε καρφίτσες και βελόνες ή μπορεί να έχει μια αίσθηση ότι τα πόδια του σέρνονται. Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί επίσης να σχετίζεται με δυσκολίες στον ύπνο, εξαιτίας του πόνου στα πόδια. Με το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών ο ύπνος επηρεάζεται από σπασμούς των ποδιών ή κινήσεις την ώρα που το άτομο έχει αρχίσει να βυθίζεται στον ύπνο. Το αποτέλεσμα είναι να ξυπνά συχνά τη νύχτα.
Ορισμένα ψυχιατρικά φάρμακα, ασθένειες όπως ο διαβήτης και η χρήση καφεΐνης και καπνού μπορεί να προκαλέσουν δευτεροπαθές σύνδρομο ανήσυχων ποδιών. Συχνά αυτός ο τύπος συνδρόμου ανήσυχων ποδιών θεραπεύεται πλήρως αν μπορούν να θεραπευτούν οι ασθένειες που τον προκαλούν ή αν η αιτία εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί.
Για όσους έχουν ανίατο σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, τα φάρμακα και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η αποφυγή του καπνίσματος μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων. Τόσο το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών όσο και η περιφερική αρτηριακή νόσος μπορούν να ανακουφιστούν αν ο ασθενής αφαιρέσει από τη ζωή του κάποιους παράγοντες που ενεργοποιούν αυτές τις καταστάσεις, όπως είναι η νικοτίνη.