Το σκεπτικό του όχι στην άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα
Με ένα σκεπτικό που σύμφωνα με νομικούς «φρενάρει» και μελλοντικά αιτήματα του Δημήτρη Κουφοντίνα για χορήγηση τακτικής άδειας αλλά και άλλων πολυισοβιτών, το Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου είπε «όχι» στην 7η κατά σειρά άδεια που ζήτησε ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια για ενέργειες της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη.
Ερμηνεύοντας τις διατάξεις του σωφρονιστικού κώδικα, έκρινε πως εφόσον δεν προβλέπεται και δεν ρυθμίζεται « ως προς τη χορήγηση αδείας σε καταδικασμένους σε πλείονες της μίας ποινές ισοβίου καθείρξεως, δεν είναι επιτρεπτή, κατ` άρθρο 55 παρ. 1 ΣΚ, η χορήγηση τακτικής αδείας στις περιπτώσεις αυτές, διότι ο νομοθέτης θα το προέβλεπε ρητά».
Επιπλέον επισημαίνεται στο σκεπτικό ότι ο κρατούμενος, βάσει και δηλώσεων που κατά καιρούς έχει κάνει σε ΜΜΕ δείχνει πως αφενός δεν έχει μετανοήσει για τις πράξεις του, αφετέρου είναι ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων.
Το σκεπτικό
Ειδικότερα, οι δικαστές συμπεραίνουν ότι με δεδομένο πως ο Δ. Κουφοντίνας έχει καταδικαστεί για την τέλεση κακουργημάτων σε 11 φορές ισόβια κάθειρξη και σε πρόσκαιρη κάθειρξη 25 ετών,« ήτοι έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινής σε ισόβια, δεν συντρέχει η τυπική προϋπόθεση που θέτει η ως άνω διάταξη για το επιτρεπτό της χορήγησης τακτικής άδειας, αφού όπως προελέχθη, κατά την κρίση του παρόντος Συμβουλίου, δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περίπτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινών ισόβιας κάθειρξης». Επιπλέον όμως αναφέρουν οι δικαστές οτι : «… Από τις συνθήκες της ατομικής και κοινωνικής κατάστασής του, εκτιμάται ότι υπάρχει κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειας, να τελέσει νέα εγκλήματα, ενώ δεν συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν θα κάνει κακή χρήση αυτής (άδειας). Όπως προέκυψε ο ανωτέρω κατάδικος, κατά τη διάρκεια της κράτησής του, στις 24-10-2014 και στις 30-5-2018, προέβη σε δηλώσεις που δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο.
Ειδικότερα, ο εν λόγω κατάδικος στις 24-10-2014 απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κείμενο, όπου αναφερόμενος στο κράτος και χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό ανέφερε «Τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν. Να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία», ενώ στις 30-5-2018, απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, άλλο κείμενο στο οποίο, αφού περιέγραφε τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο, ανέφερε τα εξής: «Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων». Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπορεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις «να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία» και «να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων», οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη. Οι δηλώσεις αυτές δεν αποτελούν απλά μία ιδεολογική τοποθέτηση του εν λόγω καταδίκου, ούτε μία αυθόρμητη αντίδρασή του υπό ορισμένες συνθήκες συναισθηματικής πίεσης. Τούτο προκύπτει και από το γεγονός ότι την ίδια στάση τήρησε ο εν λόγω κατάδικος και ενώπιον του παρόντος Συμβουλίου.
Ειδικότερα, ερωτηθείς ο τελευταίος εάν σέβεται τους κανόνες της έννομης τάξης με βάση τους οποίους οριοθετείται, προσδιορίζεται και λειτουργεί το κοινωνικό σύνολο στο οποίο επιδιώκει να ενταχθεί, έστω και για λίγο, με τη λήψη τακτικής αδείας, απέφυγε συνειδητά να απαντήσει αρνητικά ή θετικά, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η ιδεολογία του και οι πεποιθήσεις του είναι σταθερές και δεν θα τις αρνηθεί, η ιδεολογία του συγκεκριμένη και σταθερή και ότι ο αγώνας του είναι πάντα ο ίδιος.
Επίσης, εξέθεσε ότι κινείται πάντα με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, εντούτοις, όταν ρωτήθηκε εάν σέβεται το ίδιο και την ανθρώπινη ζωή, που αποτελεί υπέρτατο έννομο αγαθό, απέφυγε ομοίως να απαντήσει συγκεκριμένα, επαναλαμβάνοντας ότι σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και ότι βιώνει δραματικά την αντινομία ανάμεσα στις πράξεις του και στον πόνο των συγγενών των θυμάτων του, που είναι και δικός του.
Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από το γεγονός ότι ο εν λόγω κατάδικος έλαβε μέχρι τώρα από τα αρμόδια κάθε φορά Πειθαρχικά Συμβούλια των ΚΚ, στα οποία κρατήθηκε και εξακολουθεί να κρατείται, έξι τακτικές άδειες, Εξάλλου, το γεγονός ότι ο εν λόγω κατάδικος, όπως προκύπτει από την από 18-2-2019 εισήγηση της κοινωνικού λειτουργού του εν λόγω σωφρονιστικού καταστήματος επέδειξε καλή διαγωγή κατά τη διάρκεια της κράτησής του σ’ αυτό, ουδόλως μπορεί να συνηγορήσει περί του αντιθέτου, καθώς, στην εισήγηση αυτή, πέραν της αναφοράς ότι κατά τη διάρκεια της κράτησής του ασχολείται με μεταφράσεις κειμένων, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει, ούτε διευκρινίζεται σε τι συνίσταται η καλή αυτή διαγωγή, ενώ η προσαρμογή του στο καθημερινό πρόγραμμα της φυλακής δεν αρκεί από μόνη της ώστε να δικαιολογήσει την προσδοκία της μη κακής χρήσης της άδειας, καθώς εντάσσεται στην σκοπιμότητά του να κάνει χρήση του ευεργετήματος των τακτικών αδειών που του παρέχει ο νόμος και δεν έχει καμία σχέση με το σωφρονισμό του, ο οποίος, όπως προελέχθη, κατά την κρίση του Συμβουλίου τούτου, ουδόλως επιτεύχθηκε».
«Καινοφανής απόφαση»
Ο Δ. Κουφοντίνας μετά την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου , απαντά μέσω της συνηγόρου του Ιωάννας Κούρτοβικ πως : «Με το βούλευμα 37/2019, το Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου, ενεργώντας ως Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών, απέρριψε την 7η κατά σειρά τακτική άδεια, η οποία είχε γίνει δεκτή προηγουμένως από την πλειοψηφία των μελών του Συμβουλίου της Φυλακής, με μειοψηφία του Εισαγγελέα, ο οποίος και προσέφυγε στο Δικαστικό Συμβούλιο .Σημειωτέον ότι κατά τα προηγούμενα στάδια, 6 Εισαγγελείς, οι 3 εκ του Πρωτοδικείου του Βόλου, μεταξύ των οποίων και ο Εισαγγελέας της τωρινής σύνθεσης του Συμβουλίου είχαν συνηγορήσει υπέρ της χορήγησης της άδειας.
Με το σκεπτικό τους οι δικαστές κρίνουν ότι δεν πληρούνται οι τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για την χορήγηση τακτική ς άδειας, προχωρώντας σε μία καινοφανή ερμηνεία του σχετικού άρθρου 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα , σύμφωνα με την οποία ο νόμος δεν προβλέπει δικαίωμα άδειας για τους καταδικασμένους σε περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, ερμηνεία αντίθετη με την μέχρι σήμερα νομολογία, πρακτική και θεωρία.
Συμπληρωματικά το Συμβούλιο αποφάνθηκε ότι δεν πληρούνται ούτε οι ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς ο κρατούμενος δεν έχει «σωφρονιστεί» (!!!).
Η απόφαση αυτή ήταν αναμενομένη , ως εκ της μεθόδευσης η οποία είχε προηγηθεί, με τα συνεχή δημοσιεύματα, αναρτήσεις και τις καθημερινές αναφορές του τ.σ. Σκαι στο ζήτημα, αλλά και από την στάση του μειοψηφήσαντα εισαγγελέα , ο οποίος χωρίς να απευθύνει ούτε ένα ερώτημα στον κρατούμενο αποφάνθηκε αρνητικά για την άδεια, με επίκληση 4 παλαιών δηλώσεων του κρατούμενου, με τις οποίες είχε εξοπλισθεί, ότι «είναι επικίνδυνος προς τέλεση νέων εγκληματών κατά την διάρκεια της άδειας»(!!!). Αντίστοιχα η προβολή πρόσφατης αρθρογραφίας συνταξιούχου εισαγγελικού λειτουργού, γνωστού για τις σκληρές απόψεις του , προείκαζε τις εξελίξεις.
Αναμένεται δε να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στους κρατούμενους των φυλακών, καθώς, με την τυχόν υιοθέτηση της λογικής της αποκλείονται παντελώς από την άδεια, αλλά και από την υφ’ όρον απόλυση οι καταδικασμένοι σε πλέον της μιας ισόβιας κάθειρξης και αυτό αφορά δεκάδες ή και εκατοντάδες εξ αυτών οι οποίοι μέχρι σήμερα απολαμβάνουν κανονικά το δικαίωμα στην άδεια και προσβλέπουν στην έξοδο τους από τη φυλακή με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου, όπως μέχρι σήμερα τον ξέραμε.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα όσα η νομολογία και η θεωρία έχουν κάνει δεκτά μέχρι σήμερα με τις σχετικές με τα όρια ποινής διατάξεις του νόμου τίθεται από το νομοθέτη ως αναγκαία προϋπόθεση για την περίπτωση της ισόβιας κάθειρξης η πραγματική έκτιση μέρους της ποινής τουλάχιστον 8 χρόνων. Σύμφωνα με αυτές « Η διάταξη με την οποία ορίζεται ότι όταν συντρέχουν περισσότερες ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης προβλέπεται η προσμέτρηση των συντρεχουσών ποινών για την άσκηση του δικαιώματος, κατά την κρατούσα άποψη και την εφαρμοζόμενη στην πρακτική ερμηνεία του νόμου , αφορά ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης που είναι μετρήσιμες και μπορούν να προσμετρηθούν και δεν ισχύει για την ισόβια κάθειρξη, όπου, ακόμη και όταν συντρέχουν περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης είτε ποινές ισόβιας από κοινού με ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης, δεν προσμετρώνται, διότι το χρονικό διάστημα των 8 ετών θεωρείται ότι αρκεί για την αξιολόγηση των ουσιαστικών προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας»-Γνωμοδοτήσεις Εισ. 7/93, 2588/95, Εισαγγελέας Παν. Μπρακουμάτσος στην Ποιν. Δικ. 11/2002 κ.ά. καθώς και όλες οι αποφάσεις του Πειραϊκού Συμβουλίου των φυλακών Κορυδαλλού για άλλους κατηγορούμενους για την υπόθεση της 17Ν και για άλλους πολυισοβίτες.
Με την άποψη αυτή στοιχήθηκαν και τα Δικαστικά Συμβούλια του Πειραιά που έκριναν δυο φορές επί του θέματος της άδειας του Δημ.Κουφοντίνα και αποφάνθηκαν ότι πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για την χορήγηση της άδειας ( βουλεύματα υπ’ αριθμ. 380/2017 και 373/2016, το τελευταίο με αντίθετη πρόταση εισαγγελέα την οποία και απέρριψε).»