Διπλή βιβλιοπαρουσίαση στην Πειραματική Σκηνή Καλαμάτας | Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου

Όπως λέει η συγγραφέας “Ο τίτλος «Χαμηλή βλάστηση» παραπέμπει στην απλότητα των περιστατικών της καθημερινότητας που έχουν τραβήξει την προσοχή μου και ο υπότιτλος «Θάμνοι, πόες και μπονσάι» αναφέρεται στην έκταση των κειμένων∙ λίγες αράδες τα μικρότερα και μικρός ή μεγαλύτερος αριθμός σελίδων τα υπόλοιπα.”

Πενήντα ιστορίες, μπορεί και εξήντα -οι αριθμοί δεν τελειώνουν ποτέ- καθημερινής ματιάς και διαχρονικότερης μικροφιλοσοφίας. Ιστορίες που έγιναν όπως καταγράφονται, ίσως και διαφορετικά, ή που απλώς επινοήθηκαν ή που υλοποιήθηκαν με τρόπο συνδυαστικό, η φαντασία συνεργάστηκε με την πραγματικότητα. Ως πρότυπο υπάρχουν διαβάσματα και συγγραφείς των οποίων η ιδιαίτερη ματιά σε κάποια βιβλία τους με έχει γοητεύσει κατά καιρούς. Αναφέρω ενδεικτικά τον Μπρεχτ και τον Μπέκετ, τον Σβομπ και τον Μπέρχαρντ, τον Μπόρχες και τον Ζάρκο Πετάν.

Τελευταία σκάλωσα και στον David Foster Wallace, Αυτό εδώ είναι νερό, (εκδόσεις Κριτική), του οποίου μία φράση: «Η αφήγηση τέτοιων ιστοριών είναι εντέλει από τις πιο υποφερτές και λιγότερο ανούσιες» θα μπορούσε να προσδιορίσει το είδος των ιστοριών που προσπάθησα να συγκεντρώσω. Δεν μνημονεύω Ελληνες συγγραφείς, λόγω περιορισμένου χώρου και γιατί είναι πολλοί, ετερόκλητοι και με διαφορετική συνδρομή ο καθένας στη δική μου απόπειρα.

Στόχος μου εξαρχής η πύκνωση και συμπύκνωση του βιωμένου υλικού. Ενα άλλο ζητούμενο ήταν να υπάρχει σε κάθε ιστορία κεντρικός πυρήνας, κουκούτσι, που εμπεριέχει μία αλήθεια ζωής. Η διάθεση της οπτικής γωνίας αλλά και της γραφής μου είναι συχνά ειρωνική ή χιουμοριστική και κάποτε ερωτοτροπεί με το ανέκδοτο.