Σοκάρουν οι καταγγελίες για την παιδική κακοποίηση παρ’ ότι πολλές περιπτώσεις παραμένουν στην αφάνεια!
ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 140 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ από 140 παιδιά στη Μεσσηνία, έχουν επίσημα υποστεί κακοποίηση, με κάποια από αυτά να παρακολουθούνται ακόμη, όπως επισημάνθηκε πρόσφατα, στην ειδική εκδήλωση της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Καλαμάτας, η οποία πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του πνευματικού κέντρου της πόλης, με τη συμμετοχή πολλών εμπλεκόμενων φορέων και της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου – Βασιλοπούλου. Η πρόεδρος της Εταιρείας και εφέτης, Γιάννα Γεωργούλια, σημείωσε πως τα παιδιά είναι το μέλλον και όταν ένα παιδί κινδυνεύει, κινδυνεύουν όλοι και επεσήμανε πως η Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Καλαμάτας στοχεύει και στη μη θυματοποίηση των παιδιών, ειδικά όταν είναι σε ευαίσθητη ηλικία, καθώς τότε, το μέλλον τους προδιαγράφεται δυσοίωνο.
Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
Το σημείο – κλειδί της υπόθεσης: «Κακοποίηση παιδιών», που προχθες είχε τη δική της παγκόσμια ημέρα (μαζί με τη χθεσινή επίσης αφιερωμένη ημέρα στα παιδιά) σε μια προσπάθεια να αναδειχθεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα και οι προεκτάσεις του, είναι ο φόβος. Φόβος για την καταγγελία, για το μετά, ακόμη και για την παραδοχή του προβλήματος, αφού όπως ανέφερε η κα Γεωργούλια οι περισσότεροι, φοβούνται να μιλήσουν, αισθανόμενοι πως θα στοχοποιηθούν!
Το πρόβλημα όμως, δεν είναι μόνο αυτό, αφού ακόμη και εκείνοι που θα μιλήσουν τελικά, ακόμη και οι υποθέσεις που θα βγουν στο φως, θα περάσουν από μια τεράστια διαδικασία ταλαιπωρίας για όλους, με αμφίβολη –συχνά- την εξέλιξη, γεγονός που ίσως και να… δικαιολογεί τη σιωπή! Για να καταγγελθεί η κακοποίηση χρειάζεται να κινηθούν μια σειρά από Αρχές του τόπου, που δεν μπορεί να έχει πρόσβαση κανείς σε ένα απομακρυσμένο χωριό, ενώ και στην πόλη, τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά! Στην οργανωμένη πολιτεία του 2018, όταν πρόκειται για σεξουαλική για παράδειγμα κακοποίηση, οι αρχές έχουν… ημερομηνίες, εξετάζουν λόγους εκδίκησης και ενδεχόμενο δόλο, για να φτάσουν, αν δεν σε αποτρέψουν οι ίδιες πριν, στη συνέχεια… Αυτά που πρέπει να γίνουν λοιπόν, πολλά, αφού ο ορισμός και η κατηγοριοποίηση της βίας και της κακοποίησης σε βάρος των παιδιών και οι ποινές, μέχρι αυτές να αποδοθούν, αφήνουν συχνά, ένα δυσαναπλήρωτο κενό, ένα κενό που στιγματίζει για πάντα, τις καρδιές των αυριανών ενηλίκων.
ΟΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟΙ ΤΥΠΟΙ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ
Οι κυριότεροι τύποι κακοποίησης, είναι η σωματική κακοποίηση, η παραμέληση, η ψυχολογική – συναισθηματική κακοποίηση και η σεξουαλική κακοποίηση. Οι μορφές αυτές, μπορεί να συμβαίνουν μεμονωμένα μέσα με μια οικογένεια ή να συνυπάρχουν. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η κακοποίηση ή κακομεταχείριση των παιδιών, περιλαμβάνει όλες τις μορφές σωματικής ή συναισθηματικής κακής μεταχείρισης, σεξουαλικής παραβίασης, παραμέλησης ή παραμελημένης φροντίδας ή εκμετάλλευσης για εμπορικούς ή άλλους σκοπούς, η οποία καταλήγει σε συγκεκριμένη ή εν δυνάμει βλάβη που αφορά τη ζωή, την ανάπτυξη και την αξιοπρέπεια του παιδιού, στο πλαίσιο μιας σχέσης ευθύνης, εμπιστοσύνης και δύναμης. Μια από τις χειρότερες μορφές παιδικής κακοποίησης, είναι η ενδοοικογενειακή βία, η οποία χαρακτηρίζεται από τα εγκλήματα σωματικής βλάβης, παράνομης βίας και απειλής, βιασμού και κατάχρησης σε ασέλγεια, προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, ανθρωποκτονίας και θανατηφόρας σωματικής βλάβης, όταν τελούνται από μέλος της οικογένειας του θύματος και είναι αυτά, που πολύ συχνά, δεν έρχονται στο φως… Ευχή όλων και ειδικά των παιδιών που υφίστανται την κακοποίηση κάθε μορφής, είναι να πάψουν κάποια στιγμή οι παγκόσμιες ημέρες και οι «γιορτές» και να γίνουν πράξεις! Να γίνουν τα αυτονόητα, αφού οι πληγές –κυρίως εκείνες της ψυχής- δεν επουλώνονται με ευχολόγια και συμβιβασμούς…
Γεωργία Αναγνωστοπούλου
