Τι συμβαίνει με την χειμερινή ώρα; Μόνιμα θερινή προτείνει η Κομισιόν
Ο χρόνος κυλά πλέον αντίστροφα για την Ενωμένη Ευρώπη ώστε να μην αλλάξουν άλλη φορά οι δείκτες του ρολογιού και να μην μετακινηθούν σε χειμερινές ενδείξεις.
Στις Βρυξέλλες φαίνεται ότι πρόκειται για μία τυπική διαδικασία επικύρωσης, που θα λάβει μάλιστα την μορφή του επείγοντος.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε πως θα προτείνει να καταργηθεί η εποχική αλλαγή ώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το κάθε κράτος-μέλος να είναι ελεύθερο να επιλέξει σε ποια ζώνη ώρας επιθυμεί να παραμείνει.
Η πρόταση για κατάργηση της αλλαγής ώρας έγινε έπειτα από μια δημόσια διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε φέτος το καλοκαίρι με τη συμμετοχή αριθμού ρεκόρ εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών.
Ένας εκπρόσωπος της Επιτροπής, ο Αλεξάντερ Βιντερστάιν διευκρίνισε στη συνέχεια πως η Επιτροπή δεν θα προτείνει να παραμείνει σε ισχύ η θερινή ώρα, αλλά μόνο να καταργηθούν οι δύο αλλαγές ώρας που γίνονται κάθε χρόνο.
Τα κράτη μέλη θα είναι ελεύθερα να παραμείνουν είτε στη θερινή ώρα είτε στη χειμερινή ώρα, αφού αυτό έγκειται στις αρμοδιότητές τους, συνέχισε ο εκπρόσωπος, προσθέτοντας πάντως ότι περιμένει πως οι συζητήσεις των πρωτευουσών για το ζήτημα αυτό θα οδηγήσουν σε ενιαία θέση.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της δημόσιας διαβούλευσης σχετικά με την αλλαγή της ώρας στην Ευρώπη.
Τα αποτελέσματα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας
Στην ηλεκτρονική διαβούλευση, που πραγματοποιήθηκε από τις 4 Ιουλίου έως τις 16 Αυγούστου 2018, λήφθηκαν 4,6 εκατομμύρια απαντήσεις και από τα 28 κράτη μέλη, οι περισσότερες που έχουν ληφθεί από ποτέ σε οποιαδήποτε άλλη δημόσια διαβούλευση της Επιτροπής. Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα το 84 % όσων απάντησαν είναι υπέρ της πρότασης να τεθεί τέρμα στην αλλαγή της ώρας δύο φορές τον χρόνο.
Η επίτροπος Μεταφορών, κ. Βιολέτα Μπουλτς, παρουσίασε τα προκαταρκτικά αποτελέσματα στο Σώμα των Επιτρόπων, όπου έγινε μια πρώτη συζήτηση σχετικά με τα πιθανά επόμενα βήματα. Η Επίτροπος Μπουλτς δήλωσε τα εξής: «Εκατομμύρια Ευρωπαίοι συμμετείχαν στη δημόσια διαβούλευσή μας, για να εκφράσουν την άποψή τους. Το μήνυμα είναι πολύ σαφές: το 84 % όσων απάντησαν δεν θέλει πλέον αλλαγή της ώρας. Τώρα θα ενεργήσουμε αναλόγως και θα εκπονήσουμε νομοθετική πρόταση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, που θα αποφασίσουν από κοινού».
Από τα προκαταρκτικά αποτελέσματα προκύπτει επίσης ότι περισσότεροι από τα τρία τέταρτα (76%) όσων απάντησαν θεωρούν ότι η αλλαγή της ώρας δύο φορές το χρόνο είναι μια «αρνητική» ή «πολύ αρνητική εμπειρία. Για να δικαιολογήσουν την κατάργηση της αλλαγής της ώρας, οι απαντήσαντες προέβαλαν ζητήματα σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, την αύξηση των οδικών ατυχημάτων ή τη μη εξοικονόμηση ενέργειας.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Γιούνκερ, έθεσε το ζήτημα της θερινής ώρας στην πολιτική ατζέντα ως μέρος της δέσμευσής του να δίνεται μεγαλύτερη σημασία στα σημαντικά θέματα και τα κράτη μέλη να είναι ελεύθερα να λαμβάνουν αποφάσεις όταν βρίσκονται σε καλύτερη θέση να το πράξουν.
Στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ υπάρχει μακρά παράδοση ρυθμίσεων για την αλλαγή της ώρας, πολλές από τις οποίες ανάγονται στον πρώτο και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ή στην πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1970.
Από τη δεκαετία του 1980 η Ευρωπαϊκή Ένωση θέσπισε σταδιακά νομοθεσία, βάσει της οποίας όλα τα κράτη μέλη συμφωνούσαν να συντονίζουν την αλλαγή της ώρας, ώστε να δοθεί τέλος στα διαφορετικά εθνικά ωράρια.
Από το 1996 όλοι οι Ευρωπαίοι βάζουν τα ρολόγια τους μία ώρα μπροστά την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και μία ώρα πίσω την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.
Σκοπός των κανόνων της ΕΕ δεν να εναρμονιστεί το καθεστώς όσον αφορά την ώρα στην ΕΕ, αλλά να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα, ιδίως στους τομείς των μεταφορών και της εφοδιαστικής, που προκύπτουν από τη μη συντονισμένη εφαρμογή της αλλαγής της ώρας κατά τη διάρκεια του έτους.
Παράλληλα με τη ρύθμιση για τη θερινή ώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τρεις διαφορετικές ωριαίες ατράκτους ή ζώνες ώρας. Η απόφαση σχετικά με τη ζώνη ώρας είναι αρμοδιότητα των κρατών μελών.