Τελευταία τα είχες καταφέρει γαμώτο: Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός στον Ζακ

Με ένα μακροσκελές κείμενο στην προσωπική του σελίδα στο facebook ο συγκάτοικος του Ζακ Κωστόπουλου, του 33χρονου που έχασε τη ζωή του στο κοσμηματοπωλείο της Ομόνοιας, αποχαιρετά τον καλό του φίλο, μιλώντας τόσο για τις στιγμές που είχαν ζήσει μαζί όσο και για την προσπάθεια του Ζακ -τον τελευταίο καιρό- να ζήσει καλύτερα. Χαρακτηρίζοντας άδικο τον τρόπο που έφυγε, ο φίλος του υπόσχεται στον Ζακ ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη…

Διαβάστε παρακάτω την ανάρτησή του…

Σε είχα ακούσει χρόνια πριν όσο ήμουν στην Καλαμάτα…. Και σαν Ζακ αλλά και σαν Zackie Oh…
Ενεργός ακτιβιστής χρόνια στο κίνημα, καλλιτέχνης, αρθρογράφος, ηθοποιός και Ντραγκ περφορμερ…
Όταν ήρθα στην Αθήνα για πρώτη φορά σε ανά από τα πάρτυ σε είδα στην σκηνή ήσουν η Zackie τόσο δυναμική, σκληρή, γοητευτική με τσαγανό και πυγμή, ήρθα να σου πω πόσο σε θαυμάζω και ντραπηκες σαν μικρό παιδάκι τα είπαμε λίγο και μετά έφυγες…
Ένα βράδυ εκεί που καθόμουν μέσα στην απελπισία μου και χαζευα δέχτηκα ένα μήνυμα…
” Hello αγάπη τι κάνεις? Έχεις βρει που να μεινεις?? Αν όχι, έχω εγώ χώρο στο σπίτι αλλά και εγώ θέλω να φύγω, οπότε αν θες έλα να μεινεις εδώ για την ώρα και μετά το βλέπουμε και μαζί, αν τα πάμε καλά στην συγκατοίκηση, να βρούμε μαζί ένα νέο σπίτι… Και εννοώ με δωμάτιο δικό σου, δεν θα είμαστε στριμωχτα, είναι μεγάλο το σπίτι.. Έλα όποτε θες και τώρα αν είναι… ”
Δεν με ήξερες καν και αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που μου είπες…
Ήρθα στο σπίτι άνοιξε η πόρτα και σε είδα… Ένα απλό αγόρι, τόσο ντροπαλό που ούτε καν με κοιτούσες, φορούσες ένα τζιν και ένα κοντομάνικο.. Κοιτάζοντας το πάτωμα και εγώ τα τέλεια γυαλιστερά σγουρά μαλλιά σου…
Πετάχτηκε και ο Σνούπι όλο χαρά και ναζί…
Κάτσαμε τα είπαμε κάναμε ένα τσιγάρο, μου έδειξες το δωμάτιο μου και το σπίτι και με άφησες να ηρεμήσω…
Από τότε ξεκίνησε το ταξίδι μας, μαζί στα δύσκολα μαζί και στα εύκολα…
Μετακόμιση στην μετακόμιση…
Ποτά, ξενύχτια, σόου… Ήσουν για μένα μάνα, πατέρας, αδελφή….
Πάντα μου έλεγες να προσέχω γιατί ο κόσμος δεν είναι όπως φαίνεται και ξέρεις εσύ τόσα χρόνια στο κουρμπέτι…
Ένιωθες ασφάλεια στην πλατεία Αμερικής γιατί με τόσους πρόσφυγες και αλλοδαπούς στην γειτονιά να έχουν πάντα το νου τους, ήταν πάντα ασφάλεια για σένα.. Και είχες δίκιο το ίδιο ήταν και για μένα αργότερα…
Στα πρώτα μου γενέθλια στην Αθήνα έγινες η Drag mama μου με παρουσίασες στο κοινό όλο χαρά και καμάρι και έτσι έγινα η κόρη σου ή GingerEla…
Αλλοτε αντιστρεφονταν οι ρολόι και ήμουν εγώ ή μάνα και εσύ ή κόρη και πάλι ξανά…
Πάντα είχες λίγα ρούχα γιατί προτιμούσες να ψωνίζεις για την Zackie Oh ρούχα και καλλυντικά πάρα για τον Ζαχαρία…
Ετσι σε φώναζα κάποιες φορές και δεν σου άρεσε αλλα ήταν τόσο όμορφο το Ζαχαρίας…
Σε παρακαλούσα να βάζεις τα ρούχα μου που είχα τόσα και εσύ πάνταε ρωτούσες πριν βάλεις το οτιδήποτε, πότε δεν ακουμπούσες ούτε το ποτήρι μου αν δεν με ρωτούσες πρώτα…
Όταν δεν ήμουν καλά μου έλεγες αστεία και χαβαλεδιαζαμε για να μου φτιάξεις το κέφι και πάντα το κατάφερνες…
Έφυγες πολύ άδικα γαμωτο…
Όλα αυτά τα χρόνια παλευες με θεούς και δαίμονες…
Τελευταία τα είχες καταφέρει γαμωτο και αυτό είναι ακόμα πιο άδικο…
Έκανες νέα αρχή, προσεχές τις εξετάσεις σου, και είχες αρχίσει να μπαίνεις σε μια ρουτίνα…
Έφυγες άδικα αλλά ακόμα και με το θανατο σου έκανες ακόμα ένα καλό…
Και όπως πάντα έλεγες… Ο θάνατος σου θα μείνει στην ιστορία… Έγινε σκάνδαλο και όχι απλά ένας θανάτουλης… Έτσι έλεγες πάντα θα φύγεις με θεαματική έξοδο…
Ετσι και έκανες…
Δικαιοσύνη θα αποδώθει να είσαι σίγουρος…
Γλέντα τους νέους σου φίλους όπου κι αν εισαι και θα τα ξαναπούμε….
Φιλιά αγάπη….