Στον… αέρα η φετινή παραγωγή ελαιολάδου στη Μεσσηνία: Δραματική η δακοπροσβολή στα ελαιόδενδρα
ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ
ΙΣΧΥΡΟ, είναι το σοκ από την… ψυχρολουσία της δακοπροσβολής που καταγράφεται φέτος στα περισσότερα χτήματα της Μεσσηνίας, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την παραγωγή ελαιολάδου, τόσο σε ποσοτικό, όσο και σε ποιοτικό επίπεδο! Οι καθυστερήσεις και το προβληματικό καθεστώς, σε συνδυασμό πάντα με τις καιρικές συνθήκες, αναμένεται να αποβούν… μοιραίες σε πολλές περιπτώσεις με τους παραγωγούς σε απόγνωση, όπως επεσήμανε και ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού «Ελαιώνας», Νίκος Αθανασόπουλος, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
«Δυστυχώς, είναι μια απερίγραπτη δακοχρονιά! Εγώ είμαι 50 χρονών και αυτούς τους πληθυσμούς δάκου, δεν τους έχω ξανασυναντήσει ποτέ όσο ζω, τουλάχιστον στην περιοχή μου», σημείωσε και επεσήμανε πως θα οι ψεκασμοί, θα πρέπει να αγγίξουν τον αριθμό – ρεκόρ, 7! «Να σκεφτείτε πως ραντίζουμε, βάζουμε παγίδα και σε μια ώρα να βλέπουμε από 60 μέχρι 80..», δήλωσε ο πρόεδρος του καινοτόμου Συνεταιρισμού, με τον γευσιγνώστη και εκπρόσωπο του Σχολείου Ελαιολάδου, Νίκο Κουτσούκο, να αποκαλύπτει στη «Φ», παραδεχόμενος την άσχημη φέτος κατάσταση, πως το Σχολείο Ελαιολάδου, σχεδιάζει κάτι σε αυτήν την κατεύθυνση, προκειμένου να αντιμετωπίζεται έγκαιρα το πρόβλημα, με την ιδιωτική πρωτοβουλία, για μια ακόμη φορά, να κάνει όσα έπρεπε να πράττει η υποτίθεται οργανωμένη πολιτεία.
«Υπάρχει ένα πρότζεκτ που θέλουμε να τρέξουμε, αλλά είναι στα… σκαριά και δεν μπορώ ακόμη να το πω. Προσπαθούμε να έχουμε μια άλλη προσέγγιση στην παρακολούθηση του φαινομένου και στη συνέχεια, σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς και κυρίως της δύο Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνοτροφίας (ΔΑΟΚ) του νομού, που προσπαθούν πάρα πολύ, καταβάλλοντας υπεράνθρωπους προσπάθειες με όσα μέσα διαθέτουν, να το δούμε από μια άλλη οπτική γωνία», αποκάλυψε στη «Φ» ο κ. Κουτσούκος, εκφράζοντας τον προβληματισμό του, για τη φετινή χρονιά. «Συνέβαλαν πολλά για να φτάσουμε εδώ», είπε και ανέφερε πως, όπως όλα δείχνουν, οι παραγωγοί, θα χρειαστεί να προχωρήσουν νωρίτερα στη συγκομιδή φέτος, υπό το άγρυπνο βλέμμα πάντα, των γεωπόνων, τόσο για τον δάκο, όσο και για το γλοισπόριο!
ΔΩΡΕΑΝ ΦΥΤΙΚΑ ΛΙΠΑΝΤΙΚΑ ΣΕ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ… ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ!
Όλα αυτά, επισημάνθηκαν στο περιθώριο μιας πραγματικά σπουδαίας εσπερίδας, που διοργάνωσαν στο πρώτο τους ελαιοτριβείο στο χωριό Μάνεση, τα μέλη της οικογένειας Αναγνωστόπουλου, οι οποίοι με την εμπειρία 122 χρόνων, καινοτομούν, κάνοντας το βήμα παραπάνω, στην κατεύθυνση της διασφάλισης της καλύτερης δυνατής ποιότητας του προϊόντος.
Το ελαιοτριβείο του Αποστόλη Αναγνωστόπουλου και της οικογένειάς του, είναι το πρώτο σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στη χώρα μας, το οποίο χρησιμοποίησε τους εναλλάκτες θερμότητας Contherm, της Alfa Laval, καταφέρνοντας έτσι, τόσο στο Μάνεση όσο και στο Τρίκορφο, να δίνει στον παραγωγό και κατ’ επέκταση στα τραπέζια μας, σε όσους προμηθεύονται το προϊόν σε Ελλάδα και εξωτερικό, ένα ελαιόλαδο αξεπέραστης ποιότητας, αφού ο ελαιόκαρπος, δε χρειάζεται περισσότερο από 15 λεπτά(!) επεξεργασία, με το λάδι που προκύπτει, να έχει εξαιρετικά οργανοληπτικά και όχι μόνο, χαρακτηριστικά.
Η οικογένεια, που δραστηριοποιείται στον κλάδο από το 1896, καινοτομώντας, προχώρησε και στο βήμα… παραπάνω, της τυποποίησης, δημιουργώντας το ισχυρό και βραβευμένο brand, το «One & Olive», το εκλεκτό ελληνικό ελαιόλαδο το οποίο κερδίζει διαρκώς έδαφος στην εγχώρια και διεθνή αγορά. Με την αγάπη, το πάθος για την καινοτομία, την όρεξη για δουλειά και τους υψηλούς στόχους, η οικογένεια Αναγνωστόπουλου, οι πρωτοβουλίες της οποίας απασχόλησαν ακόμη και το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, αποφάσισε φέτος, σε όσους παραγωγούς επιθυμούν να λάβουν μέρος στην… πειραματική προσπάθεια που θα καταβάλει για ένα ακόμη πιο… καθαρό προϊόν, να διαθέσει δωρεάν φυτικά λιπαντικά στους αγρότες, προκειμένου να κλείσει την μεγάλη «πληγή» των υδρογονανθράκων. Για το λόγο αυτό, διοργάνωσε και την μεγάλη εκδήλωση στο Μάνεση, στην οποία τόσο ο κ. Κουτσούκος, όσο και ο κ. Αθανασόπουλος, αναφέρθηκαν στο μείζον αυτό θέμα, το οποίο εύκολα μπορεί να λυθεί! Το «κλειδί», βρίσκεται στην εκπλήρωση του τριπτύχου «συγκομιδή, ελαιοτριβείο και αποθήκευση».
ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΛΑΔΙ ΜΕ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ
Όλα φυσικά, ξεκινούν από την προσέγγιση των ίδιων των παραγωγών, οι οποίοι πρέπει να καταλάβουν το μέγεθος του προβλήματος, αφού ήδη, Γερμανοί, Αυστριακοί, αλλά και πελάτες από άλλες χώρες, έχουν αρχίσει να ασκούν «βέτο», θέτοντας πια, αυτήν την παράμετρο ελέγχου, ως την πλέον βασική. «Δυστυχώς, υπάρχουν στρεβλώσεις στον ελαιοκομικό τομέα, που ξεκινούν από τη νοοτροπία, η οποία έρχεται από τους παππούδες μας, αλλά και την αδυναμία να χρησιμοποιήσουμε εκπαιδευμένο προσωπικό στο χτήμα, για να… καταλήξουν στο λιοτρίβι, αν και υπάρχουν μονάδες με νέους ανθρώπους που έχουν διάθεση να παράξουν ποιοτικό προϊόν, ανάμεσα στις επιχειρήσεις που δυστυχώς, έχουν μείνει πίσω», δήλωσε ο κ. Κουτσούκος, αναλύοντας αυτό το «τρίπτυχο». «Φέτος –και γι’ αυτό ενημερώσαμε τον κόσμο- θα προχωρήσουμε σε ένα δοκιμαστικό πρότζεκτ στα δύο ελαιοτριβεία Αναγνωστόπουλου, στα οποία θα φέρουμε λίγο ελαιόκαρπο να μαζέψουμε λάδι, να δούμε τι μπορούμε να πετύχουμε. Θα υπάρχουν συγκεκριμένες δεξαμενές και δείγματα, ενώ πρέπει να τονίσουμε πως η προσπάθεια, είναι εθελοντική. Θα δώσουμε λοιπόν, σε όσους θέλουν να συμμετάσχουν, μόνο το φυτικό λιπαντικό για τα βενζινοπρίονα, με τη συμβουλή, να προσπαθήσουν να έχουν λιγότερη επαφή του καρπού με καπνούς», ανέφερε ο εκπρόσωπος του Σχολείου Ελαιολάδου, γνωστός γευσιγνώστης, Νίκος Κουτσούκος, τονίζοντας πως όσον αφορά στη γραμμή της παραγωγής, πολύ σημαντικό επίσης, είναι να μην καίμε κλαριά, όταν μαζεύουμε ελιές. «Είναι ένα στοίχημα και είναι κυρίαρχο για όλους, αφού τη διαχείριση του λαδιού, την κάνουν οι μεγάλοι! Αυτοί επιβάλουν κανόνες. Οι αγορές πέρυσι, ζητούσαν… όχι οξύτητες, αλλά να μην υπάρχουν φυτοφάρμακα και υδρογονάνθρακες, καμία άλλη ανάλυση δεν τους ένοιαζε τόσο», τόνισε ο κ. Κουτσούκος, με τις αναφορές του προέδρου του «Ελαιώνα» στους Γαργαλιάνους, ο οποίος έχει λύσει σε μεγάλο βαθμό το σοβαρό αυτό πρόβλημα, να κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ
«Το πρόβλημα αυτό, απασχολεί τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια, όλους τους ελαιοπαραγωγούς της χώρας και θεωρώ πως αν υπάρχει θέληση και αν δούμε πως τα οφέλη θα είναι τεράστια, όποιες και να είναι οι δυσκολίες θα καταφέρουμε ανταπεξέλθουμε», ανέφερε ο Νίκος Αθανασόπουλος, σημειώνοντας πως αυτό που χρειάζεται, είναι λίγο προσοχή στη διάρκεια της ελαιοκομικής περιόδου, φυτικά λάδια στην κοπή της ελιάς, πλαστικά σακιά ή άλλα, χωρίς υδρογονάνθρακες και επιλογή ελαιοτριβείων που επίσης, χρησιμοποιούν φυτικά λιπαντικά. «Ο πρώτος πελάτης του «Ελαιώνα» ήταν ένας Γερμανός, που έψαχνε καλά ελαιόλαδα από την περιοχή μας για να τα στείλει στη Γερμανία. Ασχολήθηκε πάρα πολύ με το ελαιόλαδο και πλέον, διοργανώνει και σεμινάρια εκεί, τη στιγμή που εμείς, αν και είμαστε η τρίτη παραγωγική χώρα στον κόσμο, δεν έχουμε πάρει… μυρωδιά! Εγώ δοκίμασα λάδια παντού. Ισπανικά, ιταλικά και ελληνικά φυσικά και είδα ότι υπάρχουν κι άλλοι παραγωγοί που κάνουν πολύ καλά ελαιόλαδα εκτός από εμάς, άλλωστε, όπως συνηθίζω να λέω ‘Στην άγρια Δύση, υπήρχε πάντα ένα πιο γρήγορο πιστόλι…’!
Όταν λέμε πως θα έχουμε το καλύτερο ελαιόλαδο και μένουμε στα τωρινά δεδομένα, θα έρθει κάποιος που θα κάνει το κάτι παραπάνω, καθώς η αγορά βρίσκει πάντα τον τρόπο, να απαιτεί καλύτερα ελαιόλαδα», είπε ο κ. Αθανασόπουλος και στάθηκε στις σωστές καλλιεργητικές πρακτικές, για υγιή καρπό και ποιοτικό λάδι, χαρακτηρίζοντας ως πολύ σημαντικό, το… κομμάτι του ελαιοτριβείου. «Στην επόμενη δεκαετία, η παραγωγή του λαδιού, δεν θα εξαρτάται από την Ευρώπη, αλλά από την Κίνα, την Αφρική και την Αυστραλία. Σκεφτείτε να έχουμε σε έναν χρόνο πάνω στη Γη, την ίδια εποχή, δύο φορές! Χειμώνα έχουμε τώρα στην Αυστραλία και σε τρεις μήνες θα έχουμε εδώ, άρα κάθε έξι μήνες, με τις υπερπόντιες καλλιέργειες, θα μπορούμε να έχουμε φρέσκο ελαιόλαδο με καλά χαρακτηριστικά…», δήλωσε, σε μια προσπάθεια… αφύπνισης και πέρασε σε χρήσιμες συμβουλές. «Μείζονα σημασία, έχει η αποθήκευση στο ελαιοτριβείο, αλλά και η μάλαξη. Εγώ προσωπικά, έκανα μάλαξη δύο – δυόμισι ώρες σε 16 σακιά και έβγαλα 161 κιλά λάδι, ενώ με μάλαξη μόλις 5 λεπτών σε επίσης, 16 σακιά, έβγαλα 156 κιλά, δηλαδή μια διαφορά, μόλις 5 κιλών λάδι σε ισάριθμα σακιά, που αντιστοιχεί σε 250 γραμμάρια στο σύνολο», είπε ο πρόεδρος του «Ελαιώνα», δίνοντας το παράδειγμα και στάθηκε στην ποσότητα, η οποία τελικά, φαίνεται να εξαρτάται μόνο, από το χρόνο συγκομιδής, από το πόσο ώριμος δηλαδή, είναι ο καρπός στο δέντρο. «Εδώ υπάρχει ένας μύθος, αφού λέμε πως όσο ωριμάζει η ελιά, τόσο περισσότερο λάδι βγάζει. Το στάδιο ωρίμανσης της ελιάς είναι συγκεκριμένο, καθώς όταν παίρνει μελιτζανί προς μαύρο χρώμα, τότε είναι που έχει το πλούσιο… μπουκέτο αρωμάτων και τη μεγαλύτερη ποσότητα ελαιολάδου στον καρπό. Θα πουν κάποιοι πως: «Ραβδίζω μετά το Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο και μου πάει 14 – 15 κιλά το σακί»! Δεν το έχετε ζυγίσει όμως το σακί να δείτε πόσα κιλά είναι. Στην αρχή, δεν είναι πάνω από 50 – 55 κιλά και βγάζει 10 κιλά λάδι, ενώ στο τέλος που πάει… 14, είναι 80 κιλά το σακί! Τότε θα δείτε αν παίζει ρόλο ή όχι…», επεσήμανε ο πρόεδρος του «Ελαιώνα», ο οποίος καταληκτικά, ζήτησε από τους παραγωγούς να ιεραρχήσουν τους στόχους τους.
«Αν υπήρχαν οι αγορές, θα μπορούσαμε να βγάλουμε όλα μας τα λάδια στην ανώτερη ποιότητα, αλλά δυστυχώς, δεν μπορούμε να μαζέψουμε όλοι μας τον καρπό στις αρχές Δεκεμβρίου, άρα, ένα ποσοστό μικρό, όπως είναι και στη… μόδα πχ τα λάδια για φαρμακευτική χρήση, θα τα παράγουμε γι’ αυτό. Κάποια, για ψαγμένους καταναλωτές, οι οποίοι είναι συγκεκριμένοι και σίγουρα, ένα καλό λάδι για χρήση supermarket τα οποία κατά τη γνώμη μου, είναι υποβαθμισμένα τώρα», δήλωσε ο πρόεδρος του «Ελαιώνα», Νίκος Αθανασόπουλος.