Κάλλια μας, στο ταξίδι σου να’ σαι ευτυχισμένη – Το συγκλονιστικό αντίο στην όμορφη δασκάλα

Με αυτόν τον σπαρακτικό τρόπο αποχαιρέτισε την Κάλλια – που άφησε την τελευταία της πνοή στο φαράγγι Αμπάς μετά από καταρρίχηση – κάτοικος του χωριού Σκαλανίου

Μερικούς στίχους αποχαιρετισμού για την 31χρονη Κάλλια Μηλιαρά, που έχασε τη ζωή της κατά τη διάρκεια καταρρίχησης στο φαράγγι Αμπά, απέστειλε στη “Νέα Κρήτη” ο αναγνώστης μας Γιώργος Ζαχαριάδης.

Ο Γιώργος Ζαχαριάδης είναι ταξίαρχος εν αποστρατεία. Ζει στο χωριό Σκαλάνι του νομού Ηρακλείου, ενώ συμμετέχει ως ενεργό μέλος στον Πολιτιστικό Σύλλογο Σκαλανίου.

Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι στην άτυχη ορειβάτισσα Κάλλια Μηλιαρά, ο χαμός της οποίας γέμισε με πόνο και θλίψη τους κατοίκους του Σκαλανίου, όπου έγινε και η ταφή της:

«Πουλιά μην κελαηδείτε μπλιο,

μόνο να βουβαθείτε.

Εκτός τραγούδια πένθιμα,

αν θέλετε να πείτε.

Γιατί μια κόρη λυγερή,

μιαν όμορφη δασκάλα.

Ο χάρος την εσκότωσε

σε άγρια φαράγγα.

Ήτανε νέα, όμορφη

σαν λυγερή νεράιδα.

Κι όλοι μας καμαρώναμε,

τη γελαστή δασκάλα.

Είχενε τρόπους ευγενείς,

και καλοαναθρεμμένη.

Με πλείστα προτερήματα

ήτανε προικισμένη.

Είχε ένα χόμπι ευγενές,

τη φυσιολατρία.

Κι ακόμη ευγενέστερο,

τη σχοινο-ορειβασία.

Είχε το ζάλο τ’ αγριμιού,

τση πέρδικας τη χάρη.

Μα εζήλεψέ τση ο χάροντας

κι ήθελε να την πάρει.

Δυο του Σετέμβρη ήτανε

και μέρα μεσημέρι

που μπλόκαρέ τση το σχοινί,

που κράταγε στο χέρι.

Εις το φαράγγι του Αμπά

τση έστησε καρτέρι.

Και την εκατακρήμνισε,

μια μέρα μεσημέρι.

Όλου του κόσμου τα βουνά

τα ’χε κατακτημένα.

Και μόνο τ’ Αστερούσια

βγήκανε ντροπιασμένα.

Κόφινα απού ‘χεις για κορφή

και τη μορφή του Δία.

Για σένα ήλθε προσκύνημα

η φυσιολατρία.

Χάρε δεν ελυπήθηκες

τον Άμωνα το Δία.

Θε μου, και πώς επίτρεψες

αυτή την τραγωδία.

Χάρε, για ήντα την ήκαμες

αυτή την τραγωδία.

Που βύθισες τη μάνα τση

σε μαύρη απελπισία.

Μαθητές, μην περιμένετε

την όμορφη δασκάλα.

Γιατί ο χάροντας την ήθελε

δική του φιλενάδα.

Κάλλια μας, στο ταξίδι σου

να’ σαι ευτυχισμένη και

όχι άλλως που οι γονέοι σου

θα ’ναι δυστυχισμένοι.

Στον πάνω κόσμο πένθιμα

κτυπάει μια καμπάνα.

Στου κάτω κόσμου τα σκαλιά

ανάβει μια λαμπάδα.

Εκιά εμαζευτήκανε

όλοι οι αποθαμένοι

γιατί μια νύφη λυγερή

τη σκάλα κατεβαίνει.

Οι Σκαλανιώτες που ‘σαστε

εκειά κάτω στον Άδη,

αμέτε ειδοποιήσετε

το Μηλιαρά το Γιάννη.

Να τονε συνεπάρετε,

για να τη συναντήσει.

Γιατί ειν’ τα κάλλη πολλά

και δε θα τη γνωρίσει.

Μπλιο το Σκαλάνι δεν ξεχνά

την όμορφή του Κάλλια.

Απού ’χε αγγελική μορφή

και μάτια σαν το γάλα.

Στον τόπο που έπεσε η ναι

κρίνα μόνο να ανθούνε.

Κι όλο το χρόνο τα πουλιά

πένθιμα να λαλούνε.

Γονείς, συλλυπητήρια,

για τον μεγάλο πόνο,

απού σας ήδωκε η ζωή

και δεν τα σβήνει ο χρόνος.

Ιώβειο υπομονή,

μαζί και καρτερία

συστήνω σας γιατί έχετε

μια κόρη στη Σκοτία».

neakriti