Ιατροδικαστής Καρακούκης για τα θύματα στο Μάτι : Μία από τις πιο δύσκολες αποστολές

Μία από τις πιο δύσκολες αποστολές στην τριαντάχρονη πορεία του χαρακτηρίζει τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, Νίκος Καρακούκης. Παρά την εξοικείωσή μας με το συγκεκριμένο αντικείμενο, δεν παύει να είναι έκδηλη η αγωνία και η λύπη στο πρόσωπο του ιατροδικαστή, τονίζει.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αποκαλύπτει ότι δεν είναι σίγουρος αν στην αρχή της καριέρας του θα επέλεγε ξανά την ιατροδικαστική επιστήμη, εξηγώντας ότι ο ιατροδικαστής είναι πρωτίστως άνθρωπος που προσπαθεί να μην λυπηθεί και να ξεχάσει όταν επιστρέφει στο σπίτι του, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Ωστόσο, υπάρχουν και στιγμές ικανοποίησης, όπως λέει, όταν σε εγκληματικές ενέργειες βοηθά σημαντικά στην τιμωρία των ενόχων.

Στη σύντομη συνέντευξη του εξηγεί ποιες ήταν οι ιδιαιτερότητες στην υπόθεση των πρόσφατων πυρκαγιών και αποκαλύπτει ότι ποτέ μέχρι σήμερα, μέσα σε δύο ημέρες, υπό μεγάλη πίεση, νεκροτομήθηκαν τόσες πολλές σοροί. 

Ήταν η πιο δύσκολη αποστολή στην επαγγελματική σας πορεία, η νεκροτομή όσων έχασαν τη ζωή τους στις φονικές φωτιές στο Μάτι; 

Εντάσσεται στις πιο δύσκολες αποστολές, όπως η πτώση του αεροσκάφους «Ήλιος», το ναυάγιο του «Σάμινα» και οι φονικές πυρκαγιές το 2007 στην Ηλεία.

Ποιες ιδιαιτερότητες είχε η συγκεκριμένη διαδικασία σε επιστημονικό, αλλά και συναισθηματικό επίπεδο; 

Η ιδιαιτερότητα της ιατροδικαστικής έρευνας από τις πυρκαγιές έγκειται στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν λίστες επιβαινόντων όπως στο Ήλιος και στο Σάμινα και έτσι προέκυψε η αδήριτη ανάγκη επιστημονικής αναγνώρισης μέσω DNA. 

Υπήρξε κάποια στιγμή που εσείς προσωπικά, ή κάποιος συνάδελφος σας, λυγίσατε παρά την εξοικείωση σας με το συγκεκριμένο αντικείμενο;

Σαφέστατα παρά την εξοικείωση με το συγκεκριμένο αντικείμενο δεν παύει να είναι έκδηλη η αγωνία και η λύπη στο πρόσωπο του ιατροδικαστή κατά τη διάρκεια αυτής της έρευνας. Ο ιατροδικαστής είναι πρωτίστως άνθρωπος με όλα τα χαρακτηριστικά της ψυχοσύνθεσης του ανθρώπου. 

Ένας ιατροδικαστής πρέπει να μένει ψυχρός και αμέτοχος για να ολοκληρώσει το έργο του; 

Σε κάθε ιατροδικαστική έρευνα σορού υπήρχαν τρία συνεργεία, ο ιατροδικαστής με τους βοηθούς του, μία ομάδα φωτογράφων και μία ομάδα γενετιστών με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία. Παράλληλα, όμως, κατά αυτό τον τρόπο ήταν  επιστημονικά τεκμηριωμένη. Παρά το χρονοβόρο της διαδικασίας, αυτή τελείωσε πιο γρήγορα από κάθε άλλη φορά, μέσα σε δύο ημέρες, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εμπλεκόμενων λειτουργών. 

Πώς αντιμετωπίσατε του οικείους των νεκρών ή σε αυτή τη διαδικασία δεν υπήρξε οπτική αναγνώριση; 

Όπως σας είπα, προέκυψε η αδήριτη ανάγκη επιστημονικής αναγνώρισης μέσω DNΑ και όχι οπτική αναγνώριση, με αποτέλεσμα να μην ερχόμαστε σε επαφή με συγγενείς προκειμένου να προβούν στην αναγνώριση. 

Ο ιατροδικαστής όταν κατάκοπος, επιστρέφει μετά απ αυτές τις δύσκολες ώρες στο σπίτι του, προσπαθεί να ξεχάσει;

Είναι λογικό στον ελεύθερο χρόνο ο ιατροδικαστής να ξεχνά τις παραστάσεις. Τις περισσότερες φορές, όμως, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, αφού όλες αυτές οι καταστάσεις απαιτούν ψυχική δύναμη, την οποίαν παρά την εμπειρία του χρόνου, δεν είναι δυνατόν σε όλα τα περιστατικά να εξασφαλίσει.

Στο μυαλό των περισσότερων από εμάς, το επάγγελμα σας φαντάζει σκληρό. Είναι έτσι ή μετά από την εμπειρία χρόνων, γίνεται κι αυτό ένα επάγγελμα όπως όλα τα άλλα;

Ο νεκρός από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα θεωρείται ένα ιερό πρόσωπο το οποίο χρήζει ιδιαίτερου σεβασμού και ευαίσθητης αντιμετώπισης από όλους τους παράγοντες της μεταθανάτιας διαχείρισης και ενασχόλησης.

Η δουλειά σας είναι επάγγελμα ή περισσότερο λειτούργημα; Υπάρχουν στιγμές που σας γεμίζει ικανοποίηση; 

Βέβαια και υπάρχουν. Δεν  πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι πλείστες όσες φορές, ο ιατροδικαστής είναι αυτός ο οποίος βοηθά το έργο της δικαιοσύνης ανακαλύπτοντας τους μηχανισμούς των εγκληματικών ενεργειών. Τότε, σε αυτή την περίπτωση νιώθει πραγματική ικανοποίηση καθότι αισθάνεται ότι απεδόθη δικαιοσύνη. Στην ιατροδικαστική έρευνα, ο νεκρός αποτελεί τον «άφωνο μάρτυρα» ο οποίος είναι το μόνο αξιόπιστο και αληθινό αποδεικτικό μέσο των  συνθηκών και χαρακτηριστικών της τέλεσης της εγκληματικής ενέργειας και ενίοτε και αυτού του δράστη. 

Αν είχατε τη δυνατότητα να επιλέξετε ξανά το επάγγελμα σας, αυτό θα διαλέγατε και πάλι;

Μετά από διαδρομή 30 ετών στο συγκεκριμένο επάγγελμα,  οπωσδήποτε θα επιθυμούσα την άσκηση της ιατρικής, ως κατεξοχήν ανθρωποκεντρικού λειτουργήματος, χωρίς όμως να είμαι σε θέση να σας πω εάν θα ακολουθούσα πάλι την ιατροδικαστική.

*Συνέντευξη στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη