Το ΔΗΠΕΘΕΚ ξεκίνησε με «Το τάβλι» και πάει περιοδεία σε γειτονιές και χωριά της Μεσσηνίας

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας ξεκίνησε την Δευτέρα τις παραστάσεις του για το φετινό καλοκαίρι με το έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη ” Το Τάβλι” στο οποίο πρωταγωνιστούν ο Πέρης Μιχαηλίδης και ο Φίλιππος Σοφιανός σε σκηνοθεσία του πρώτου έργου του. Θα περιοδεύσει σε όλη την Μεσσηνία μέχρι τις 31 Αυγούστου όπου θα ξαναπαιχτεί στην Καλαμάτα από οπού έκανε πρεμιέρα στο προαύλιο χώρο της Κεντρικής Σκηνής ο οποίος έτσι όπως διαμορφώθηκε αναδεικνύεται σε εξαιρετικό θεατρικό χώρο για καλοκαιρινές παραστάσεις αλλά και άλλες εκδηλώσεις και καλά θα κάνουν οι ιθύνοντες να τον αξιοποιήσουν ακόμα περισσότερο.

Η αυλαία θα πέσει την Παρασκευή 31/8 πάλι στον ίδιο χώρο, αφού κάνει μια διαδημοτική περιοδεία στη Μεσσηνία και σε σημεία του Δήμου Καλαμάτας:
Τετάρτη 18/7 στη Σπερχογεία
Παρασκευή 20/7 στο Πλατύ
Σάββατο 21/7 στο Λαδά
Κυριακή 22/7 στο Αριοχώρι

• Για τις υπόλοιπες παραστάσεις θα υπάρξει σχετική ενημέρωση

Όσον αφορά το έργο τα εγκωμιαστικά σχόλια που το ακολουθούν από το 1972 που πρωτοπαρουσιάστηκε αποτελούν και την καλύτερη εγγύηση για την διαχρονικότητα του που το καθιστά πλέον κλασικό στο είδος του και δικαίως είχε επισημάνει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος πως ” αν θέλουμε να δημιουργήσουμε νεοελληνικό θέατρο πρέπει να ξεκινήσουμε από κει που έφτασε ο Κεχαΐδης”.

«Το τάβλι» είναι μια παράταση με δύο ήρωες που κινούνται ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό και μοιάζει σαν γελοιογραφία της σημερινής Ελλάδας.

Ταβλαδόροι σαν ήρωες του έργου ο Μιχαηλίδης κι ο Σοφιανός προσθέτουν στο ενεργητικό τους δυο αξιοπρόσεκτες ερμηνείες που προκαλούν συναισθήματα αναδεικνύοντας τις δυνατότητες που τους δίνει το έργο.

«Το τάβλι» είναι γεμάτο με σπαρταριστούς διαλόγους που δημιουργούν εξαρχής την αίσθηση της οικειότητας με τους ήρωες και αυτό ασφαλώς προσυπογράφεται στα υπέρ του συγγραφέα.

Εν ολίγοις ένα έργο που κερδίζει τον θεατή και συγχρόνως τον υποψιάζει με τα όσα συμβαίνουν γύρω του και τον αφορούν αν θελήσει βγει από το κέλυφος του μικρόκοσμου του και δει τι συμβαίνει γύρω του.

Σε μια εποχή που ως κοινωνία έχουμε πιάσει πάτο, έργα όπως «Το τάβλι» συμβάλλουν στον επαναπροσδιορισμό του προβληματισμού μας.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Η ιστορία είναι απλή. Δύο μεσήλικες, αντιπροσωπευτικοί τύποι της νεοελληνικής πραγματικότητας, προσπαθούν να σκαρώσουν ένα «σχέδιο» που θα τους βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο και θα τους δώσει τα φόντα για μια καλύτερη ζωή.

Η συζήτηση για το περιβόητο «σχέδιο» διαδραματίζεται στη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι, με ξεκαρδιστικούς διαλόγους από πρόσωπα οικεία, αναγνωρίσιμα, που πασχίζουν να «πιάσουν την καλή» για να βγουν από την καθημερινή μιζέρια.

Οι ήρωες του Κεχαΐδη, Φώντας και Κόλιας, είναι πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδας που ζουν μέσα στις αυταπάτες του παρελθόντος, τρέφοντας μάταιες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Άνθρωποι που πασχίζουν να βγουν από το περιθώριο, ζουν και ονειρεύονται το μεγάλο «κόλπο», που θα τους οδηγήσει στην οικονομική και κοινωνική καταξίωση. Ένα έργο με αναφορές στη σημερινή Ελλάδα και πάντα επίκαιρο.

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

«Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω για τον λαϊκό Έλληνα γενικά. Για τις χαρές και τις πίκρες του, για τα προβλήματά του καθώς και την προσπάθειά του να βγει από το κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο. Και πιο πέρα για τη σπαραχτική αισιοδοξία του πως, αν πάρει το δρόμο της πρωτεύουσας ή της ξενιτιάς, θα δημιουργήσει μια καλύτερη ζωή. Για τον Έλληνα που δεν έχει συνειδητοποιήσει την κατάστασή του και τη θέση του μέσα στον κοινωνικό του περίγυρο και προσπαθεί να δώσει λύση στα προβλήματά του με τη ‘φυγή’». Τα λόγια αυτά του συγγραφέα, συναντούν και τη σκηνοθεσία, που θα αφήσει απλά το έργο να αναπνεύσει σκηνικά, χωρίς πρόσθετες παρεμβάσεις τόσο στο κείμενο όσο και στο ύφος των ηρώων. Η παράσταση, με δύο ήρωες ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό, μοιάζει με τη γελοιογραφία της σημερινής Ελλάδας.

Είναι σημαντικό ότι η παράσταση θα πάει να συναντήσει τους πραγματικούς «παραλήπτες» αυτού του έργου και θα παιχτεί σε καφενεία, αυλές σπιτιών, πλατείες του χωριού και γενικά σε χώρους μη θεατρικούς. Ένα έργο που απευθύνεται σε όλον τον κόσμο.

Θανάσης Παντές