«Νεώτερο Μνημείο» χαρακτηρίστηκε το Δημοτικό Σχολείο Κάτω Αμπελοκήπων
ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ πλειοψηφία, τα μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ) του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού γνωμοδότησαν υπέρ του χαρακτηρισμού του Δημοτικού Σχολείου Κάτω Αμπελοκήπων Μεσσηνίας ως “Νεωτέρου Μνημείου”.
Η συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε προχθές, όπου το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ) του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, συνήλθε στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, βάση της Ημερήσιας Διάταξης με αριθμό 17/ 24 – 05- 2018, σχετικά με τον χαρακτηρισμό ή μη ως Μνημείου του Δημοτικού Σχολείου Κάτω Αμπελοκήπων του Δήμου Πύλου-Νέστορος, Π.Ε. Μεσσηνίας, ιδιοκτησίας Δήμου Πύλου-Νέστορος.
Το 15μελές συμβούλιο, μελέτησε τον φάκελο με το σύνολο το τεκμηρίων που αφορούσαν το Δημοτικό Σχολείο Κάτω Αμπελοκήπων, καθώς και τις εκθέσεις – γνωμοδοτήσεις της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Νοτίου Ιονίου και της Διεύθυνσης Προστασίας και Αναστήλωσης Νεωτέρων και Σύγχρονων Μνημείων και έλαβε υπόψη, τόσο τις εισηγήσεις – απόψεις του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, της Περιφέρειας Πελοποννήσου και την επιστολή υποστήριξης που εστάλη από την Monumenta (Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ελλάδας και Κύπρου), όσο και την τοποθέτηση – παρουσίαση που έκανε ο υποψήφιος διδάκτωρ Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Δημοσθένης Κορδός, σχετικά την ιστορική και αρχιτεκτονική ταυτότητα του κτηρίου.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το Δημοτικό Σχολείο Κάτω Αμπελοκήπων ιδρύθηκε βάσει Βασιλικού Διατάγματος του 1921 και η κατασκευή του ανάγεται την διετία 1932-34, στα πλαίσια αρχιτεκτονικού σχεδίου αγροτικού μονοτάξιου διδακτηρίου της δεκαετίας του 1920 του τότε Υπουργείου Παιδείας. Το κτίριο του σχολείου βρίσκεται επί της 12ης επαρχιακής οδού (Πύλος – Αγ. Ανδρέας) του Νομού Μεσσηνίας και σε απόσταση 300 μέτρων από το κέντρο του ομώνυμου οικισμού. Το Δημοτικό Σχολείο εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1935 και τον Οκτώβριο του 1941, εν μέσω κατοχής, με απόφαση της επαρχιακής επιτροπής του ΕΑΜ Πυλίας θα αποτελέσει το αρχηγείο της Εθνικής Αντίστασης της Νότιας Μεσσηνίας, λόγω της γεωγραφικής του θέσης.
Έτσι, για το χρονικό διάστημα 1941-44 θα αποτελέσει το επίκεντρο των συμβουλίων και των αποφάσεων των διοικητικών υπηρεσιών της Εθνικής Αντίστασης, επιτελώντας ένα σημαντικό ιστορικό έργο στον αγώνα για την ελευθερία της χώρας. Στα μεταπολεμικά χρόνια το σχολείο θα αποτελέσει και πάλι φάρο γνώσης για δεκάδες μαθητές που διέπρεψαν σε σημαντικούς τομείς της κοινωνίας. Όμως, τον Ιούνιο του 1970 το κουδούνι του ιστορικού σχολείου θα χτυπήσει για τελευταία φορά, καθώς λόγω σημαντικής ρωγμής κρίθηκε σκόπιμη η διακοπή λειτουργίας του.