Ο θαυμαστός κόσμος των ζώων δεν παύει να μας εκπλήσσει αποκαλύπτοντας μυστικά τα οποία ξαφνιάζουν ακόμη και εκείνους που τον μελετούν. Έτσι, σε πρόσφατες έρευνές τους οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι κάποια μυρμήγκια ακολουθούν πολεμικές στρατηγικές σαν αυτές των ανθρώπων για την εξασφάλιση της επιβίωσής τους.

Αν νομίζατε ότι οι αποστολές αυτοκτονίας και ο εξοπλισμός με χημικά όπλα είναι αποκλειστικά ανθρώπινη υπόθεση, καιρός να αναθεωρήσετε την άποψή σας. Κάποια μυρμήγκια υιοθετούν αυτές ακριβώς τις στρατηγικές για να προστατέψουν τις αποικίες τους από τους εχθρούς.

Τα «εκρηκτικά» Colobopsis explodens είναι ένα είδος μυρμηγκιών που ανακαλύφθηκε στα δάση της Νοτιοανατολικής Ασίας και περιγράφηκε πρόσφατα από διεθνή ομάδα επιστημόνων από την Αυστρία, την Ταϊλάνδη και το Μπρουνέι στην επιθεώρηση «ZooKeys». Στις κοινωνίες αυτών των μυρμηγκιών, τα οποία ζουν στα δέντρα, υπάρχουν δυο τάξεις εργατών οι οποίες εκτός των άλλων είναι επιφορτισμένες με το καθήκον της υπεράσπισης της φωλιάς. Οι εργάτες-στρατιώτες που ανήκουν στην «κατώτερη» τάξη επιδεικνύουν μια εκπληκτική αμυντική τακτική, αναλαμβάνοντας ρόλο καμικάζι. Όταν κάποιος εχθρός απειλεί τη φωλιά, τρέχουν καταπάνω του και «σκάζουν» τα τοιχώματα του σώματός τους εκλύοντας μια κολλώδη τοξική ουσία. Οι στρατιώτες πεθαίνουν επί τόπου, όμως η «έκρηξη» σκοτώνει και τον εχθρό, ή τουλάχιστον τον τραυματίζει. Αν η αποτροπή δεν έχει αποτέλεσμα, οι εργάτες της «ανώτερης» τάξης αναλαμβάνουν ρόλο στα μετόπισθεν, φράζοντας με τα μεγάλα κεφάλια τους τις εισόδους της φωλιάς για να κρατήσουν μακριά τον «πολιορκητή».

Οι κοινωνίες των εκρηκτικών μυρμηγκιών της Νοτιοανατολικής Ασίας δεν είναι οι μόνες στις οποίες κάποια μέλη θυσιάζονται για το κοινό καλό. Αυτοκτονικές συμπεριφορές έχουν παρατηρηθεί και στους στρατιώτες κάποιων ειδών τερμιτών, όμως οι επιστήμονες ανακήρυξαν τα C.explodens πρότυπο αυτοθυσίας, γιατί η μαχητική τακτική τους είναι εντυπωσιακά στοχευμένη: πλησιάζουν τον εχθρό και τυλίγονται «κολλώντας» επάνω του έτσι ώστε να εξασφαλίσουν ότι όταν το σώμα τους εκραγεί θα προξενήσει οπωσδήποτε βλάβη.

Από την άλλη πλευρά, στην Κεντρική Αμερική, τα μυρμήγκια Sericomyrmex amabilis προβλημάτιζαν τους εντομολόγους επειδή φαίνονται να παραδίδονται αμαχητί σε έναν συγκεκριμένο εισβολέα, το παρασιτικό μυρμήγκι Megalomyrmex symmetochus. Τα S. amabilis είναι… παραγωγοί, καλλιεργούν μύκητες για να εξασφαλίσουν την τροφή τους και συνήθως υπερασπίζονται τις αποικίες και τις καλλιέργειές τους. Όταν όμως εμφανίζονται τα M. symmetochus μένουν άπραγα αφήνοντας τα παρασιτικά μυρμήγκια να μπουν ανενόχλητα στη φωλιά τους και να κατασπαράξουν τη σοδειά και τις προνύμφες τους. Οι επιστήμονες υπέθεταν ότι ενδεχομένως τα M. symmetochus περνούν απαρατήρητα επειδή έχουν ίδια μυρωδιά με τα S. amabilis ή επειδή δεν μυρίζουν καθόλου. Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Animal Behaviour», τίποτε από τα δύο δεν συμβαίνει. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο στις ΗΠΑ που την υπογράφουν, τα μυρμήγκια-καλλιεργητές θυσιάζουν τα παιδιά και την τροφή τους απολύτως συνειδητά, με στόχο να αποκτήσουν χημικά όπλα για να αποφύγουν πιο… αιμοβόρες επιθέσεις: τα M. symmetochus παράγουν ένα ισχυρό δηλητήριο, το οποίο τα S. amabilis χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν ένα άλλο, πολύ πιο επικίνδυνο μυρμήγκι που επιτίθεται στις αποικίες τους.

Πηγή: tovima.gr