Εικόνες από την επίθεση του Ρουβίκωνα στην OXFAM. Τα έκαναν γυαλιά-καρφιά
Περίπου δέκα άτομα της συλλογικότητας «Ρουβίκωνας» επιτέθηκαν το πρωί στα γραφεία της βρετανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Oxfam, που βρίσκονται στην οδό Πατησίων, στην Αθήνα.
Σύμφωνα με την αστυνομία, τα μέλη της αναρχικής ομάδας προκάλεσαν ζημιές σε υπολογιστές, πέταξαν μπογιές στους τοίχους, έριξαν φέϊγ βολάν και στη συνέχεια έφυγαν, ενώ η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχει προχωρήσει σε προσαγωγές.
Το κείμενο που δημοσιεύθηκε σε ιστοσελίδα αντιεξουσιαστικού χώρου:
Η Οxfam αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες Μ. Κ. Ο του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι συνεργαζόμενη της Unicef και έργο της είναι να παρέχει σίτιση, τροφή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα παιδιά των χωρών του Τρίτου Κόσμου. Τουλάχιστον, έτσι διατείνεται η ίδια.
Τον τελευταίο καιρό η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει συγκλονιστεί από ένα σκάνδαλο παιδεραστίας στο οποίο εμπλέκονται δεκάδες μέλη της Οxfam. Παραθέτουμε κάποια γεγονότα. Peter Newell: Μεγαλοστέλεχος της Οxfam. Την δεκαετια του ’60 ο κύριος αυτός ήδη μέλος της Unicef κακοποιούσε επί 3 συναπτά έτη έναν ανήλικο σε χώρα του Τρίτου Κόσμου. Πρόσφατα άνοιξε ο φάκελος που αποκαλύφθηκε η υπόθεση του. Ο ίδιος ομολόγησε τις πράξεις του και καταδικάστηκε σε 6 χρόνια φυλάκιση. Να σημειωθεί ότι ο συγκεκριμένος έγραψε το » Εγχειρίδο για την Προστασία Δικαιωμάτων του Παιδιού». Επιπλέον, 22 στελέχη καταγγέλθηκαν ότι παρενόχλησαν ανήλικα παιδιά μέσα στο 2017 με συνολικά 87 καταγγελίες. Παράλληλα, ο Βέλγος διευθυντής της Μ. Κ. Ο για την Αιτή, Ρόλαν φαν Χαουβερμέιρον είχε σχέσεις με εκδιδόμενες γυναίκες σε κατοικία στην Αιτή που πλήρωνε η οργάνωση. Ο Γκόντερινγκ, γενικός διευθυντής της Οxfam, όταν κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για όλα αυτά δήλωσε: » Οι αντιδράσεις για το σκάνδαλο είναι υπερβολικές, στην τελική τι κάναμε; Σκοτώσαμε μωρά στην κούνια τους; Λίγες μέρες μετά ο Γκόντερινγκ ζήτησε συγγνώμη, λέγοντας ότι βρισκόταν σε κατάσταση έντονου στρες εξού και η συγκεκριμένη δήλωση.
Καμία συγγνώμη δεν πρέπει να γίνεται δεκτή για ένα ζήτημα τέτοιας φύσης. Ούτε για την δήλωση του » κυρίου διευθυντή» ούτε συνολικά για τα γεγονότα σεξουαλικής κακοποίησης. Η Οxfam είναι μια εταιρεία που με τα εκατομμύρια που λαμβάνει έστησε μια βιτρίνα φιλανθρωπίας που έδωσε την δυνατότητα σε στελέχη τους να βγάλουν τα αρρωστημένα τους ένστικτα σε αβοήθητα παιδια. Έχτισαν μια σχέση εξουσίας ανάμεσα στον άνθρωπο που «ευεργετεί» και σε αυτόν που είναι έρμαιο αυτης της «ευεργεσίας».
Οι βιαστές της εν λόγω εταιρείας εκμεταλλευόμενοι την εξαθλίωση αυτών των παιδιών είχαν όλο το πρόσφορο έδαφος, όχι μονο να παράξουν απατηλό κοινωνικό έργο, αλλά και να ασελγήσουν πάνω στα κορμιά τους. Πρόκειτα για μία ακόμη Μ. Κ. Ο όπου τα μεγαλοστελέχη ασκούν πληρωμένη φιλανθρωπία. Η υψηλή αμοιβή, όμως δεν τους αρκούσε, γι αυτό και ζήτησαν το κάτι παραπάνω, να μπορούν ανενόχλητοι να παρενοχλούν παιδιά θεωρώντας πως αφού ειναι υπεύθυνοι για τη διαβίωση τους κατέχουν και την κυριότητα στα σώματα τους.
Η Οxfam θέλοντας να σώσει το μαγαζάκι της προσπαθεί με νύχια και με δόντια να συμμαζέψει την κατάσταση. Άλλα μεγαλοστελέχη δηλώνουν πως οι υπαίτιοι θα τιμωρηθούν ανάλογα, αν και ισχυρίζονται πως δεν γνώριζαν τίποτα μέχρι σήμερα. Αλλά πως γίνεται τόσες δεκάδες κακοποιήσεις από τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων εδώ και τόσα χρόνια να μην είναι γνωστά στην ηγεσία της Οxfam; Φυσικά και είναι γνωστά αλλά ποιος μεγαλοκαπιταλιστής ενδιαφέρεται περισσότερο για σεξουαλικά κακοποιημένα παιδιά από ότι για τη μπίζνα του; Η επίθεση αυτή ήταν μια ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης σε όλα αυτα τα άτομα, ενήλικα και ανήλικα που κακοποιήθηκαν και μια έμπρακτη εναντίωση στα σκουπίδια της Oxfam.