Ήταν κοινό μυστικό ότι ο Ερντογάν δεν θα περίμενε το 2019 για να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας μετά την έστω και οριακή νίκη του πριν ένα χρόνο στο δημοψήφισμα για την έγκριση του νέου Συντάγματος που είναι κομμένο και ραμμένο στα δικά του μέτρα. Με την εκλογή του από τον λαό, άλλωστε, θα αποκτήσει και θεσμικά τις πρωτοφανείς εξουσίες που σήμερα ασκεί ατύπως. Στην πραγματικότητα, οι εξουσίες που θα έχει παραπέμπουν σε σουλτάνο.

Οι πληροφορίες ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν θα περίμενε πολύ για να στήσει κάλπες ουσιαστικά επιβεβαιώθηκαν όταν ο σύμμαχός του Μπαχτσελί, αρχηγός των Γκρίζων Λύκων, πρότεινε εκλογές το καλοκαίρι. Για όσους παρακολουθούν την τουρκική πολιτική ζωή ήταν δεδομένο πως δεν επρόκειτο για δική του πρωτοβουλία. Κατέθεσε την πρόταση σε συνεννόηση με τον μεγάλο εταίρο του, προκειμένου να του δώσει ένα πρόσχημα για την επίσπευση. Έτσι και έγινε.

Ο Ερντογάν έχει συνείδηση ότι από την εκλογή αυτή κρίνονται σχεδόν τα πάντα γι’ αυτόν. Χρειάζεται, λοιπόν απεγνωσμένα τη νίκη και θα κάνει τα πάντα για να την έχει. Η οριακή επικράτηση του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του περασμένου Απριλίου του έδειξε ότι η εικόνα του έχει αρχίσει να φθείρεται ακόμα και στη «βαθιά Τουρκία», την οποία εκφράζει πολιτικά. Ο χρόνος, όμως, δεν εργάζεται εναντίον του μόνο γι’ αυτό. Υπάρχουν και τρεις πρόσθετοι σοβαροί λόγοι που ενδέχεται να κλονίσουν την πολιτική ηγεμονία του.

Διαβάστε τη συνέχεια στο protothema.gr