Στελέχη του ΠΑΜΕ εναντίον της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου για την ΕΓΣΣΕ
«Σύσσωμη η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου επικύρωσε το αίσχος του κατώτερου μισθού των 586 και 511 ευρώ». Αυτό τονίζουν σε σχόλιο τους ο Π. Κουφαλάκος και ο Β. Λαμπρόπουλος για την προχθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας. Τα δύο στελέχη του ΠΑΜΕ στο Δ.Σ. προσθέτουν για το ζήτημα της ΕΓΣΣΕ:
«Με ενθουσιασμό και περηφάνια ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σωτήρης Τσώνης, χαιρέτησε την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από την ΓΣΣΕ, πού νομιμοποιεί τον κατώτατο μισθό κατά 22% και 32% σε σχέση με την ΕΓΣΣΕ του 2012, όπως αυτή νομοθετήθηκε κατ’ εντολή του κεφαλαίου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρείται στο ακέραιο από τη σημερινή.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου, Γιώργος Κανέλης, δεν καταδίκασε την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, μιλώντας για αναγκαστικό αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών πού δεν άφησαν την διαπραγμάτευση να εξελιχθεί. Παράλληλα, εξήρε το έργο της ΓΣΕΒΕΕ, που όπως λέει, σε αντίθεση με τον ΣΕΒ ήθελε υπογραφή καλύτερης σύμβασης για να τονωθεί η αγορά από την αύξηση των εισοδημάτων των εργαζομένων.
Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ακόμη απόδειξη για του ρόλου που παίζει η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας (ΝΔ, χέρι – χέρι με τη ΛΑΕ), απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους. Αποτελεί συνέχεια της άρνησης τους να συνυπογράψουν την πρόταση πού κατέθεσε η ΔΑΣ σε προηγούμενη συνεδρίαση του εργατικού κέντρου, κοινή πρόταση 533 συνδικάτων ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων, για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας με κατώτατο μισθό 751. Κι όλα αυτά μάλιστα στο όνομα του να μην έρθουν τα χειρότερα!!!
Με αυτές τις πλειοψηφίες είναι καταδικασμένη η εργατική τάξη στην μοιρολατρία και στην απογοήτευση. Θέλουμε συνδικάτα μαζικά με ταξικό προσανατολισμό και συνείδηση. Δεν είμαστε κοινωνικοί εταίροι με το Κεφάλαιο πού σκοπό έχει το κέρδος και βλέπει τους εργαζόμενους ως κόστος και αναλώσιμους. Είμαστε ταξικοί αντίπαλοι και σε συνεχή σύγκρουση, για να μπορούμε να καλύπτουμε από την εργασίας μας τις σύγχρονες ανάγκες μας, πού η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μας το επιτρέπει αλλά μας το στερεί το σύστημα της εκμετάλλευσης και της συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγα χέρια.
Είναι επιτακτική ανάγκη πια, η αλλαγή του συσχετισμού στα συνδικάτα, τις ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα. Αποτελεί καθήκον της εργατικής τάξης, για την ανασύνταξη του κινήματος σε ταξική αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση».