Μια δυσάρεστη είδηση κάνει το γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες. Νωρίς το πρωί ο Χρήστος Πασαλάρης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών. Πρόκειται για έναν καταξιωμένος δημοσιογράφο με μια αξιοζήλευτη πορεία στον χώρο.

Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 14 Μαρτίου στις 14:00 μετά το μεσημέρι στην Παναγίτσα του Παλαιού Φαλήρου.

Λίγα λόγια για τη ζωή του:

Ο Χρήστος Πασαλάρης, γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1925 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών, πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο και δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια, στις ΗΠΑ. Εργάστηκε από το 1941 στον παράνομο Τύπο της Αντίστασης. Ξεκίνησε το 1945 από τον «Ριζοσπάστη» και συνέχισε στον «Φιλελεύθερο», στην «Αθηναϊκή», ως βοηθός αρχισυντάκτη, και στο «Εμπρός» ως αρχισυντάκτης. Θήτευσε για 17 χρόνια στα «Νέα» ως αρχισυντάκτης και διευθυντής σύνταξης, και τα τελευταία χρόνια της χούντας στο περιοδικό «Επίκαιρα» ως εκδότης-διευθυντής. Κατά τη μεταπολίτευση διετέλεσε διευθυντής στη «Βραδυνή», εκδότης-διευθυντής στην «Απογευματινή», (πρώτος) διευθυντής και αρθρογράφος στον «Ελεύθερο Τύπο» και διευθυντής στη «Μεσημβρινή». Ακολούθως, υπήρξε σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος στην «Απογευματινή», στον «Ελεύθερο Τύπο» και στη «Real News».

Πρωτοπόρησε με την προβολή ανθρώπινων θεμάτων στις πρώτες σελίδες, με την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στην ειδησεογραφία, με τη μαχητική του αρθρογραφία για τον έλεγχο της εξουσίας. Κι ακόμη, με την εφαρμογή της νέας τεχνολογίας και κυρίως με την αυστηρή τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Τον Φεβρουάριο του 2016 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον Χρυσό Φοίνικα. Επίσης έχει τιμηθεί από το «Ίδρυμα Μπότση» για την ευδόκιμη υπηρεσία του, από το «Ίδρυμα Ιπεκτσί» για το καλύτερο ρεπορτάζ, από την Ακαδημία Αθηνών για το βιβλίο του «Μια ζωή τίτλοι», από τον Δήμο Αθηναίων για την προσφορά του στο λειτούργημα. Το 2009 η Βουλή καθιέρωσε «ετήσιο βραβείο πολιτικής αρθρογραφίας» στο όνομα του Χρήστου Πασαλάρη.

Δίδαξε δημοσιογραφία σε πλήθος σχολών, με τελευταίο σταθμό το ANT1 MediaLab, για το οποίο συνέγραψε δύο βασικά εγχειρίδια με τίτλους «Πώς να γίνετε δημοσιογράφοι» και «Ιστορία του Τύπου».