Σε ηλικία 91 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Hubert de Givnechy, ένας από τους θρύλους της γαλλικής μόδας, ιδρυτής του ομώνυμου οίκου μόδας.

Ο θάνατός του επήλθε το Σάββατο, ωστόσο, έγινε γνωστός σήμερα, με επιστολή της οικογένειάς του στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. «Μετά μεγάλης μας λύπης σας ανακοινώνουμε ότι ο Hubert de Givenchy πέθανε. Τα ανίψια του και τα παιδιά τους μοιράζονται τη θλίψη με τον κ. Venet», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Γεννημένος στις 21 Φεβρουαρίου του 1927 στο Beauvais της Γαλλίας, από οικογένεια με ρίζες από τη Βενετία, ο Givenchy έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως ο δημιουργός της γκαρνταρόμπας της Audrey Hepburn την οποία είχε ως μούσα του και, συγκεκριμένα,  το «στενό μαύρο φόρεμα» της ηθοποιού.

Μεγαλωμένος σε ένα περιβάλλον με καλλιτεχνικές ανησυχίες, το 1937, αποφασίζει κι αφού έχει παρακολουθήσει μια έκθεση στο Παρίσι, να ασχοληθεί με το σχέδιο μόδας. Φοιτά στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και κάνει τα πρώτα του σχέδια για τον Jacques Fath το 1945, ενώ, μαζί με τους ακόμη άγνωστους τότε Pierre Balmain και Christian Dior, εργάζεται για τους Robert Piguet και Lucien Lelong (1946).

Με τον οίκο του, που δημιουργήθηκε το 1952, έθεσε τα θεμέλια για το πιο κομψό στιλ στις δεκαετίες ’50 και ’60 και τα ρούχα του έντυσαν μερικές από τις πιο ισχυρές και διάσημες προσωπικότητες, ενώ τα εντυπωσιακά του κοστούμια για τις ταινίες Breakfast At Tiffany και Funny Face θεωρούνται αριστουργήματα για την διαχρονική κομψότητά τους.

Το ύφος του σημαδεύτηκε από καινοτομία, σε αντίθεση με τα πιο συντηρητικές σχέδια του οίκου Dior. Μάλιστα, στα 25 του, ο Givency  ήταν ο νεότερος σχεδιαστής της προοδευτικής σκηνής μόδας του Παρισιού. Οι πρώτες συλλογές του χαρακτηρίστηκαν από τη χρήση μάλλον φτηνών  υφασμάτων, για οικονομικούς λόγους, ωστόσο,  κέντριζαν πάντα την περιέργεια για τα σχέδιά τους.

To 1988 o Givenchy πώλησε την εταιρία του στον όμιλο LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton έναντι 45 εκατομμυρίων δολαρίων και παρέμεινε επικεφαλής του δημιουργικού σχεδιασμού για επτά χρόνια πριν αποσυρθεί εντελώς, το 1995.