Ενας Μάρτης γεμάτος εκδηλώσεις και θέατρο…
Έφτασε η ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης του Δήμου Καλαμάτας “σαν καλοτάξιδο σκαρί…”, που γίνεται σε συνεργασία με το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και περιέχει ομοιώματα πλοίων παραδοσιακής ναυπηγικής του Παναγιώτη Σοφικίτη.
Την έκθεση θα εγκαινιάσει την Παρασκευή 23 Μαρτίου , στις 6.00 το απόγευμα στο Μέγαρο Χορού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Την έκθεση οργάνωσε και επιμελήθηκε η Λέττα Πετρουλάκη.
Το αρχειακό υλικό της έκθεσης που συνοδεύει την έκθεση παραχώρησε το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο από την έκθεση που φιλοξένησε με τον ίδιο τίτλο το καλοκαίρι του 2017, αρχείο που είχε επιμεληθεί η Νατάσα Καστρίτη.
Τις φωτογραφίες των ομοιωμάτων έκανε ο Νίκος Τζαβάρας, όπως και τη ηλεκτρονική επιμέλεια ενός λευκώματος που συνοδεύει την έκθεση.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ
Ο Σοφικίτης Παναγιώτης, συνταξιούχος φιλόλογος καθηγητής, γεννήθηκε στη Σκόπελο και ζει μόνιμα στην Καλαμάτα. Κατάγεται από οικογένεια ναυτικών.
Τα παιδικά του βιώματα από τις ιστορίες του πατέρα του και τους ταρσανάδες της πατρίδας του επέδρασαν καθοριστικά στην ενασχόλησή του με τη μικροναυπηγική.
Κατασκευάζει ομοιώματα πλοίων βάσει σχεδίων με απόλυτη αναλογία και ακρίβεια. Για την κατασκευή χρησιμοποιεί ξυλεία από πεύκο, οξιά, καρυδιά, ιρόκο και άλλα είδη.
Όλα τα συνοδευτικά μέρη των πλοίων (κατάρτια, μπαστούνι, πανιά, μακαράδες, άγκυρες, θαλασσομάχος, ακρόπρωρο) κατασκευάζονται στο χέρι από τον ίδιο.
Έργα του βρίσκονται στο Λαογραφικό Μουσείο της Σκοπέλου, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στο Ναυτικό Μουσείο Πειραιά , ένα Τσερνίκι- Σακολέβα στο COSTA NAVARINO (δώρο στον αείμνηστο Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο) και σε ιδιωτικές συλλογές σκάφη διαφόρων τύπων και εποχών.
Φιλοδοξία του είναι η δημιουργία ενός Ναυτικού Μουσείου στην Καλαμάτα, που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων εκθεμάτων, μια σειρά χαρακτηριστικών τύπων σκαφών από την Αρχαιότητα έως σήμερα.
Η ΜΙΚΡΟΝΑΥΠΗΓΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Μικροναυπηγική ονομάζεται η τέχνη κατασκευής υπό κλίμακα ομοιωμάτων σκαφών, με αυστηρή τήρηση των κανόνων της ναυπηγικής.
Η κατασκευή πραγματοποιείται με βάση υπαρκτό πρότυπο.
Πρόκειται για χρονοβόρα όσο και δαπανηρή διαδικασία.
Μπορεί να διαρκέσει μήνες καθημερινής εργασίας, ενώ το κόστος αφορά στην αγορά των κατάλληλων υλικών και εργαλείων.
Απαιτεί πρωτίστως γνώση, αλλά και υπομονή, επιμονή και, όπως κάθε δημιουργική ενασχόληση, αγάπη για το αντικείμενο.
Τα βασικά υλικά που χρησιμοποιούνται είναι το ξύλο οξιάς, το σχοινί και το πανί. Για ορισμένα μέρη του πλοίου επιλέγεται διαφορετικό ξύλο, προκειμένου να ξεχωρίζουν (π.χ. ιρόκο για το τιμόνι). Όλα τα εξαρτήματα, εκτός από τα σχοινιά είναι χειροποίητα και λειτουργικά. Στην κατασκευή χρησιμοποιείται μεγάλη ποικιλία εργαλείων (τρυπάνι, σκαρπέλο, λίμες, πριόνι, τριβεία, σφικτήρες, βίδες κ.ά.) Το παραγόμενο «μοντέλο» αποτελεί πιστό αντίγραφο του πρωτοτύπου σκάφους.