Από τον Μαρίνο Βυθούλκα,

Χρειάστηκαν περίπου δύο εβδομάδες στα τηλέφωνα ώστε να βρεθεί η βολική στιγμή για να συναντηθούμε. Το πρόγραμμά της ήταν ιδιαίτερα έντονο, καθώς μέχρι πρότινος εμφανιζόταν στην Αθηναία στο Κολωνάκι, αλλά και στο θέατρο Αλκμήνη, ενώ αυτή την περίοδο ετοιμάζει ένα CD με τραγούδια σπουδαίων συνθετών, όπως του Γιάννη Σπανού. Το ραντεβού μας δόθηκε σε ένα αγαπημένο της στέκι στα Άνω Πατήσια, κοντά στην περιοχή Κυπριάδου, τη γειτονιά που μετακόμισε με τους γονείς της όταν ήταν μόλις 5 ετών. «Από μικρό παιδί ήμουν δραστήρια. Δεν καθόμουν ποτέ» τονίζει στο People η Ελένη Φιλίνη, ενώ παράλληλα ξετυλίγουμε το κουβάρι της ζωής της.

«Οι γονείς μου δεν ήθελαν να ασχοληθώ με τον καλλιτεχνικό χώρο»

Τα πρώτα χρόνια τα περνάει στην Κόρινθο. Μοναχοπαίδι, έχει αδυναμία στη μητέρα της, η οποία είναι νοικοκυρά. Ο δε πατέρας επιχειρηματίας στο χώρο της εστίασης. Κάποια στιγμή, όμως, οι δουλειές του πέφτουν έξω με αποτέλεσμα να έρθουν στην Αθήνα. «Όταν ήμουν 5 ετών, έπαθε μια οικονομική καταστροφή, με αποτέλεσμα να τα μαζέψουμε και να έρθουμε στην Αθήνα. Ένιωσα αμέσως πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, διότι λίγο καιρό αφότου μετακομίσαμε ο πατέρας μου αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στον Παναμά. Εκεί είχε ήδη δουλειές ο αδελφός του. Οπότε πήγε εκεί προκειμένου να ορθοποδήσει. Έλειψε για δεκαπέντε χρόνια περίπου και ερχόταν στην Ελλάδα κάθε δύο χρόνια. Μου έλειψε πολύ ο πατέρας μου» αποκαλύπτει στο People. Ούσα μοναχοκόρη και μοναχοπαίδι, η Ελένη βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά της μητέρας της, που στέκεται μάνα και πατέρας. «Η μητέρα μου ήταν τα πάντα για μένα, ο στυλοβάτης μου, το πρότυπό μου. Είχα σπουδαία μάνα, η οποία ήταν πυξίδα για τη ζωή μου. Και ο πατέρας μου ήταν σπουδαίος. Απλώς δεν τον είχα κοντά μου στην παιδική και εφηβική ηλικία» λέει με συγκίνηση. Σε ηλικία 9 ετών ξεκινάει να ασχολείται με το χορό και το μπαλέτο. Ωστόσο ουδείς επικροτεί την έφεσή της στα καλλιτεχνικά, καθώς, όπως εξομολογείται η ίδια, οι γονείς της δεν ενθουσιάστηκαν με τη συγκεκριμένη ιδέα. «Δεν ήθελαν να ασχοληθώ με τον καλλιτεχνικό χώρο, καθώς πίστευαν πως τα πράγματα είναι σκληρά. Συν τοις άλλοις προερχόμουν από μια καθαρά πατριαρχική οικογένεια. Από την άλλη, η μητέρα μου καταλάβαινε ορισμένες ευαισθησίες μου και προσπαθούσε να με προστατέψει». Η αγάπη της, όμως, για τον κινηματογράφο και το θέατρο (πήγαινε συχνά με τη θεία της σε πολλές παραστάσεις, μιούζικαλ και επιθεωρήσεις της εποχής) είναι τόσο δυνατή που κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει από το όνειρό της: να γίνει χορεύτρια, ηθοποιός και τραγουδίστρια.