Γρηγόρης Αρναούτογλου: «Δεν άντεχα να βλέπω πια τέτοιες εικόνες»
Εδώ και επτά σχεδόν χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, έχουν χάσει τη ζωή τους στον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία. Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτό. Άλλωστε, ξεκινώντας από κάτι μικρό μπορείς να καταφέρεις κάτι μεγάλο, όπως εξηγεί μιλώντας στο People.
Εδώ και λιγότερο από ένα 24ωρο (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) ο Γρηγόρης Αρναούτογλου κατάφερε να κινητοποιήσει περισσότερα από 3.000 άτομα, για να συνειδητοποιήσουν την αιματοχυσία που συνεχίζεται για έβδομο χρόνο στoν εμφύλιο πόλεμο στη Συρία και να πάρουν θέση γι’ αυτό. Έστω μέσα από μία μόνο φωτογραφία, έστω από τον καναπέ τους, έστω χωρίς το #hashtag #EnoughSyria που πρότεινε ο ίδιος, όταν την Τρίτη 27 Φεβρουαρίου ανέβασε το παρακάτω ποστ στο λογαριασμό του στο Instagram:«#enoughsyria: Αρκετά με αυτό που συμβαίνει στη Συρία, πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα. Σας παρακαλώ όλους να γράψετε στις παλάμες σας “Enough Syria” και να ανεβάσετε τη δική σας φωτογραφία στα social media, γράφοντας #enoughsyria. Παρακαλώ τους συναδέλφους τηλεπαρουσιαστές, ραδιο-εκφωνητές, δημοσιογράφους, ηθοποιούς, τραγουδιστές, αθλητές, πολιτικούς (όσοι έχουν ακόμα μείνει σωστοί) και όλους εσάς εκεί έξω, μικρούς και μεγάλους, να στείλετε αυτό το μήνυμα γράφοντας στα χέρια σας “Enough Syria”… Όλοι μαζί μπορούμε να στείλουμε ένα μήνυμα. Στείλτε το σε φίλους σας στο εξωτερικό, στείλτε το παντού, ακόμα και σε αυτούς που δεν μιλούν ελληνικά… Σας ευχαριστώ».
Mία μέρα μετά, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, μιλώντας στο People εξήγησε πώς πήρε αυτή την πρωτοβουλία. «Νομίζω πως το άργησα κιόλας, αν σκεφτούμε πως η κλιμάκωση του πολέμου έχει ξεκινήσει από το Μάρτιο του 2011. Ξέρεις, κάποιες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου γενικά να είμαι νωχελικός απέναντι σε σημαντικές καταστάσεις που αφορούν όλους μας και τελικά αποδεχόμαστε, γιατί νιώθουμε πως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Αυτή η νωχελικότητα, δυστυχώς, δεν έχει επηρεάσει μόνο εμένα, αλλά αρκετούς. Όμως, έφαγα μια φλασιά. Δεν άντεχα να βλέπω πια τέτοιες εικόνες, εικόνες παιδιών μέσα στα αίματα, παιδιά που καθημερινά χάνουν τη ζωή τους ή τους γονείς τους. Το παράδοξο στην ιστορία είναι πως από χθες όλοι με ρωτούν αν μέσα από αυτή μου την κίνηση πιστεύω πως μπορούμε να αλλάξουμε κάτι. Είναι συγκλονιστικό αυτό… είναι απίστευτο ο άνθρωπος να νιώθει πως δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει κάτι τόσο λάθος, τόσο τραγικό για την ανθρωπότητα. Εκεί τρελάθηκα γιατί αναρωτήθηκα τι δυνατότητες εισπράττει πως έχει ένα παιδί, όταν ακούει από τους γονείς του ότι τίποτα δεν μπορούμε να αλλάξουμε, αφού οι άλλοι αποφασίζουν για μας ή γιατί είμαστε πολύ μικροί για να ταρακουνήσουμε ένα σύστημα, λες και είμαστε άβουλα όντα. Ως πατέρας πια, ένιωσα πως είναι σοκαριστικό για ένα παιδί να ακούσει πως δεν μπορεί να ορίσει την τύχη του και να αλλάξει όσα δεν είναι σωστά. Αυτό ήταν που με έκανε να πω “πρέπει να προσπαθήσουμε”.
Ήδη καταφέραμε κάτι, μέσα σε λίγες ώρες γίναμε μια μεγάλη παρέα 3.500-4.000, με και χωρίς hashtags. Το σημαντικό για μένα είναι πως όλοι μού είπαν “σε ευχαριστούμε πολύ που μας κινητοποίησες”. Πρέπει να βάλουμε στην άκρη τη νοοτροπία “Έλα, μωρέ, τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;” και να κάνουμε κάτι, έστω μικρό, που μπορεί σιγά σιγά να μεγαλώσει, μέχρι και να γιγαντωθεί. Όλες οι μεγάλες δημιουργίες ξεκίνησαν από μικρές ιδέες. Νιώθω, λοιπόν, πως από κάτι τόσο μικρό μπορούμε να στείλουμε ένα μεγάλο μήνυμα» λέει ο Γρηγόρης στο People, συμπληρώνοντας: «Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, μας έχει συμβεί κάτι πολύ περίεργο. Δεν αντιδρούμε σε τίποτα. Ό,τι κι αν αποφασίσουν για μας, καθόμαστε και κοιτάμε, παίρνουμε την κουβέρτα μας και καθόμαστε σε μια γωνιά στον καναπέ. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που κάνουν πράγματα, που αντιδρούν ουσιαστικά, αλλά η πλειοψηφία είναι μουδιασμένη και αδρανής. Βλέποντας, λοιπόν, κάθε μέρα στις ειδήσεις παιδάκια στην ηλικία του γιου μου να πεθαίνουν στον πόλεμο στη Συρία ή να χάνουν τους δικούς τους, είπα “Θεέ μου, τι κάνουμε; Φαντάσου επτά χρόνια να συνέβαινε αυτό σε μας, στην Ελλάδα, και κανένας από έξω να μην επενέβαινε να βοηθήσει!”. Έτσι κινητοποιήθηκα. Το είχα ανάγκη καταρχάς εγώ, να νιώσω πως δεν μένω αδρανής σε κάτι που με συγκλονίζει. Υπάρχει ανάγκη να ξυπνήσουμε από το λήθαργο και να αντιδράσουμε».
Το link in bio του Γρηγόρη
Το μήνυμα του Γρηγόρη για την κινητοποίηση, με σκοπό να λήξει ο εμφύλιος πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Συρία από το Μάρτιο του 2011, ακολουθούσε ένα link (το ίδιο που υπάρχει στο bio του), το οποίο οδηγεί στο avaaz.org στην ενότητα «Ψηφίσματα πολιτών», ζητώντας στοιχεία και υπογραφές, με μήνυμα προς τον Donald Trump και τον Vladimir Putin να σταματήσουν τον πόλεμο στη Συρία (στον πόλεμο εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα τα περισσότερα κράτη της Μέσης Ανατολής, καθώς και η Ρωσία, οι ΗΠΑ και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, δίνοντας στη σύγκρουση χαρακτήρα πολέμου δι’ αντιπροσώπων).
Το Avaaz είναι ένα διαδικτυακό κίνημα ακτιβιστών που μετρά πέντε χρόνια δράσης και ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει το δικό του δημοψήφισμα ξεκινώντας εκστρατείες σε τοπικό, εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο.
«Η συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα ήταν η μεγαλύτερη νίκη στον παγκόσμιο αγώνα ενάντια στην κλιματική αλλαγή και ένα πανέμορφο επίτευγμα της ενωμένης ανθρωπότητας. Το κίνημά μας ήταν η βασική κινητήριος δύναμη της παγκόσμιας κινητοποίησης που το έκανε εφικτό» γράφει το Avaaz για μια από τις μεγάλες επιτυχίες του. Το διαδικτυακό κίνημα πρωτοστάτησε στις Παγκόσμιες Δράσεις για το Κλίμα του 2014 και του 2015, ενώ, σύμφωνα με το BBC, «Οι δράσεις κατέβασαν στους δρόμους περισσότερο κόσμο από ποτέ, εν μέρει χάρη στην οργανωτική δύναμη της διαδικτυακής ομάδας Avaaz».
Όλα τα νέα, πλούσιο ρεπορτάζ, καθημερινές στιγμές διασήμων και ξεχωριστές στιγμές καθημερινών ανθρώπων στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.