Από τον Γιώργο Πράτανο,

Όταν ο ύψους 2,15 μ. διεθνής σέντερ μπήκε στο γραφείο του People, όλα μίκρυναν: υπολογιστές, γραφεία, τοίχοι. Ο αθλητής που σκορπίζει το φόβο στα παρκέ είναι κατά βάθος ένα μικρό παιδί, που του αρέσει ο χαβαλές και τα πειράγματα, ενώ μιλάει με άνεση και ειλικρίνεια για διάφορα θέματα, από τα παιχνίδια με την κόρη του μέχρι το πώς οδηγούν οι Κινέζοι.

Ο τρόπος που απαντά στις ερωτήσεις, o Γιάννης Μπουρούσης, είναι τόσο πειστικός όσο και το παιχνίδι στο παρκέ. Δεν θα κρυφτεί πίσω από μια «εύκολη» απάντηση, δεν ξεκινάει με το κλισέ «σίγουρα…» που χρησιμοποιούν οι ποδοσφαιριστές και το μπάσκετ δεν είναι το μόνο θέμα που τον συναρπάζει. Πρωταθλητής Ευρώπης το 2005 με την Εθνική Ελλάδος, έχει πανηγυρίσει πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό, τη Ρεάλ Μαδρίτης και είναι πέμπτος καλαθοσφαιριστής σε συμμετοχές στη Euroleague.

Η μεταγραφή του στην Κίνα έγινε πρωτοσέλιδο στην Ευρώπη. Ο Καρδιτσιώτης αθλητής μετέφερε το DNA του πρωταθλητισμού και στην Άπω Ανατολή με την ομάδα του, Τσετσιάνγκ Λάιονς, η οποία με εκείνον στη σύνθεσή της κατάφερε για πρώτη φορά να τερματίσει πρώτη στην κανονική περίοδο και να είναι το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.

Πώς πέρασες;

Ήταν μια ανάσα το να αγωνιστώ και πάλι με την Εθνική ομάδα, να γυρίσω πίσω μετά από δύο μήνες στην Κίνα. Ήρθα χαρούμενος και με μεγάλη διάθεση, γιατί και η ομάδα μου πήγε πολύ καλά στην Κίνα. Καταφέραμε και βγήκαμε πρώτοι στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ πριν. Έτσι, όλοι οι άνθρωποι της διοίκησης ήταν χαρούμενοι και μου έδωσαν πέντε ημέρες επιπλέον άδεια για να είμαι με την οικογένειά μου.

Πώς είναι εκεί το κοινό;

Είναι ενθουσιώδες. Αλλά πιο πολύ ενθουσιάζονται με τα τρίποντα, με μια ωραία φάση. Δεν είναι φανατικοί οπαδοί. Έχω παίξει και στην Ισπανία και στην Ιταλία. Δεν έχουν καμία σχέση με φανατισμό, δεν τους έχω δει ποτέ να διαμαρτύρονται από την κερκίδα για σφύριγμα των διαιτητών. Η κουλτούρα τους είναι πολύ διαφορετική.

Είναι σαν να παίζεις φιλικά, δηλαδή;

(γέλια) Ακριβώς! Έχει τύχει να βάλω ένα μακρινό τρίποντο και να με χειροκροτούν οι αντίπαλοι φίλαθλοι. Για τους Κινέζους το μπάσκετ είναι διασκέδαση.

Βέβαια, εσύ είσαι κι ένας παίκτης με μενταλιτέ νικητή, που θέλει να κερδίζει.

Όταν πήγα στην Κίνα, είχα σαν στόχο να πάω σε μια ομάδα που θα πρωταγωνιστούσε, θα έφτανε τουλάχιστον μέχρι τα playoffs. Η συγκεκριμένη ομάδα δεν είχε πάει ποτέ σε τελικούς, δεν είχε τερματίσει ποτέ πρώτη στην κανονική περίοδο. Αυτό ήταν κίνητρο για μένα, γνωρίζοντας πως η ομάδα έχει δυναμώσει και πως η έδρα της είναι σε μια πολύ όμορφη περιοχή στην Κίνα. Οπότε οι συνθήκες θα ήταν πιο εύκολες.

Διάβασα ότι σε μια συνέντευξή σου έλεγες πως ο γενικός διευθυντής της ομάδας σε κυνηγούσε επί τρία χρόνια.

Αλήθεια είναι.

Το να σε πιστεύουν τόσο πολύ είναι από μόνο του κίνητρο, έτσι δεν είναι;

Όταν τελείωσε το συμβόλαιό μου με τη Ρεάλ Μαδρίτης, με ζήτησαν. Η αλήθεια είναι πως φοβήθηκα να κάνω αυτό το άλμα. Πήγα στη Βιτόρια, μετά στον Παναθηναϊκό και εντέλει, μετά από ώριμη σκέψη και αφού κατακτήσαμε το πρωτάθλημα (σ.σ. με τον Παναθηναϊκό), αισθάνθηκα πιο ικανοποιημένος και δέχτηκα.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.