Σε προσωπικές εξομολογήσεις προχωρά ο Κώστας Τσουρός στην τελευταία του συνέντευξη, μιλώντας, μεταξύ άλλων, για τα παιδικά του χρόνια και την σχέση του με τους γονείς του.

«Ως παιδί ήμουν πολύ ζωηρός! Ό,τι ζαβολιά υπήρχε και καταστροφή την έκανα. Μεγαλώνοντας, το παιδί έγινε άντρας και, άρα, πιο τσαμπουκάς. Σιγά σιγά ηρέμησα», λέει, στο περιοδικό You Weekly και την Τίνα Μεσσαροπούλου, ο δημοσιογράφος, που τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στο πάνελ του Πρω1νό.

Αναφερόμενος στους γονείς του, αναφέρει πως «Πέρα από δυνατή, η μητέρα μου είναι ηρωίδα. Μεγάλωσε δύο παιδιά μόνη της, γιατί ο μπαμπάς μου, λόγω του ότι ήταν ναυτικός, έλειπε για πάρα πολλά χρόνια και της χρωστάμε πάρα πολλά και εγώ και η αδερφή μου…Ήταν νοσηλεύτρια στον Ευαγγελισμό και κάποιες φορές αναγκαζόταν να με πάρει μαζί της, δεν είχε που να με αφήσει. Μάλιστα, είχα γράψει ένα γράμμα στην προϊσταμένη που της έλεγα “σας παρακαλώ μην ξαναβάλετε την μαμά μου νύχτα γιατί δεν μπορώ”. Θυμάμαι επίσης πολλές φορές να τρέχω, όταν η μαμά μου έμπαινε στο λεωφορείο, για να μη φύγει».

«Είχα πάντα το παράπονο γιατί οι άλλοι έχουν τους πατεράδες τους και εγώ όχι. Αλλά, από την άλλη, υπήρχε πάντα το αντίβαρο που έλεγε ότι “για εσάς δουλεύω και θαλασσοδέρνομαι”. Που όντως έτσι ήταν, αλλά ένα παιδί δεν μπορεί να το κατανοήσει αυτό όταν δεν έχει επικοινωνία μαζί του, μιλούσαμε μόνο όταν έπιανε λιμάνι», περιγράφει για τον πατέρα του και δεν κρύβει πως η απουσία του συντέλεσε στο να απευθυνθεί σε ψυχολόγο: «το έναυσμα για να κάνω ψυχοθεραπεία ήταν αυτό. Ένιωθα ότι κάποιος έπρεπε να με βοηθήσει για να βγάλω από μέσα μου το παράπονο και την οργή που ένιωθα για τον πατέρα μου όταν ήμουν μικρός».