Ποιος διεκεκριμένος έλληνας μουσικός ξεκίνησε να παίζει μουσική ξυπόλητος σε πανηγύρια;
Από τη Χριστίνα Ζάχου
Ο Θανάσης Βασιλόπουλος μεγάλωσε σε μουσική οικογένεια: ο πατέρας και ο θείος του έπαιζαν κλαρίνο, ενώ ο παππούς του λαούτο. Έτσι, η ενασχόλησή του με τη μουσική και συγκεκριμένα με το κλαρίνο ήταν μονόδρομος για εκείνον.
Από τα τοπικά πανηγύρια όπου ξεκίνησε ως παιδί να ξεδιπλώνει το ταλέντο του μεγαλώνοντας εξελίχτηκε σε ένα μουσικό με εκτόπισμα και σπουδαίες συνεργασίες. Άνοιξε τη συναυλία της Björk στην Ελλάδα, συμμετείχε στο Φεστιβάλ Τζαζ του Μοντρέ της Ελβετίας μαζί με τον Joe Bonamassa, ενώ έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Δημήτρης Μητροπάνος. Έχει συνοδεύσει τον Αντώνη Ρέμο στην περιοδεία του σε Αμερική και Καναδά, ενώ το περασμένο καλοκαίρι εμφανιζόταν στο διεθνούς φήμης club Scorpios στη Μύκονο.
Στις 5 Φεβρουαρίου, ο οργανοπαίκτης ετοιμάζεται να ανέβει στη σκηνή του Παλλάς δίνοντας μια ιδιαίτερη παράσταση, σε μια μουσική σύζευξη Ανατολής και Δύσης. Μαζί με τo συμφωνητικό σύνολο Foux ensemble θα παρουσιάσει τραγούδια όπως το «My way», «Godfather», «La vita è bella», «Chariots of fire» με το δικό του μοναδικό τρόπο.
Και μπορεί πλέον να απολαμβάνει την αναγνώριση και τη διεθνή καταξίωση, όμως ο δρόμος προς την κορυφή δεν ήταν καθόλου εύκολος. Η ιστορία του είναι ένα σύγχρονο παραμύθι, από εκείνα που διδάσκουν τι σημαίνει να κυνηγάς τα όνειρά σου!
Τα πέτρινα χρόνια
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο σε πολύτεκνη οικογένεια – έχει άλλα εννέα αδέλφια. Σε ηλικία μόλις 4 ετών προτιμούσε να παίζει με το κλαρίνο παρά με παιχνίδια. «Στο πατρικό μου δεν υπήρχαν παιχνίδια, υπήρχαν πολλά κλαρίνα. Άρα έκανα το κλαρίνο παιχνίδι και μέσα από αυτό έμαθα να εκφράζομαι. Σιγά σιγά το όργανο έγινε η προέκταση του χεριού μου. Εννοείται πως έπαιξε σημαντικό ρόλο η μουσική μας οικογένεια» εξομολογείται στο People.
Η πρώτη φορά που έπαιξε κλαρίνο μπροστά σε κοινό ήταν για να μαζέψει χρήματα προκειμένου να αγοράσει ζάχαρη και καφέ στη μητέρα του. «Ήθελα να της κάνω έκπληξη και πήρα το κλαρίνο μου, το φίλο μου τον Διονύση, που μέναμε στην ίδια γειτονιά και έπαιζε κι εκείνος, και πήγαμε να παίξουμε στα κοντινά καφενεία. Περπατήσαμε σχεδόν μία ώρα για να φτάσουμε. Εκεί έβγαλα και τα πρώτα μου χρήματα ως μουσικός» θυμάται γελώντας ο Θανάσης.
Ήταν 9 χρόνων όταν μετακόμισε από το Αγρίνιο στην Αθήνα και ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά κλαρίνο τριγυρνώντας ξυπόλυτος σε ταβέρνες για να συντηρήσει την οικογένειά του. Τι θυμάται από εκείνα τα χρόνια; «Καταρχάς θυμάμαι το ταξίδι στην καρότσα ενός φορτηγού με τα αδέλφια και τους γονείς μου, βλέποντας γύρω μου εικόνες και έχοντας στη σκέψη μου τους φίλους που άφηνα πίσω, μη γνωρίζοντας πού πάμε… Σαν ταξίδι στο άγνωστο! Εκείνες τις ώρες, μέχρι να φτάσουμε στην Αθήνα, το σημαντικότερο πράγμα για μένα ήταν οι φίλοι που άφηνα πίσω. Στην πραγματικότητα τα προβλήματα ήταν πολύ πιο σοβαρά, όλα όμως ξεπεράστηκαν με υπομονή, σκληρή δουλειά και κυρίως στόχο».
Από τα πανηγύρια, όπου έπαιζε κλαρίνο φορώντας πάντα τη γραβάτα του, πήγαινε κατευθείαν το πρωί στο σχολείο. «Πάντα πίστευα πως η γνώση θα με πήγαινε παραπέρα, αυτό μου έδινε δύναμη! Δεν είχα άλλη επιλογή, αφού έπρεπε να δουλεύω για να βοηθήσω την οικογένειά μου. Από την άλλη, μου ήταν αδιανόητο να μη μάθω γράμματα, έπρεπε να εξελιχτώ. Για να καταλάβεις, πήγαινα με τα πόδια από το σταθμό Λαρίσης –εκεί ήταν το μαγαζί που δούλευα τότε– στο Περιστέρι, όπου ήταν το σχολείο μου. Οι δάσκαλοί μου με στήριξαν όσο μπορούσαν και με βοήθησαν να πάω και κάποια από τα αδέλφια μου στο σχολείο. Κάποιοι από τους δασκάλους μου αργότερα ήρθαν να με δουν σε εμφανίσεις μου, όπως και τα παιδιά τους, αρκετές φορές» λέει χαμογελώντας.
Δηλώνει περήφανος που έχει παίξει μουσική σε πανηγύρια. «Θεωρώ ότι ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε μέχρι σήμερα, πιστεύω όμως πως ο κόσμος συνεχίζει να πηγαίνει στα πανηγύρια όταν επισκέπτεται τον τόπο καταγωγής του και διασκεδάζει. Σε καιρούς κρίσης νιώθουμε την ανάγκη να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, θέλουμε να πιαστούμε από κάπου».
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στο People που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή μαζί με το Πρώτο Θέμα.