Παρέμβαση – φωτιά για το Σκοπιανό και τους κινδύνους από την χρήση του όρου «Μακεδονία» από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας

Καυστικός και ειλικρινής, με απόλυτα τεκμηριωμένο λόγο και το γνωστό, πάντα μειλίχιο ύφος του, ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, τοποθετήθηκε χθες, γύρω από το μείζον ζήτημα του Σκοπιανού, απαντώντας παράλληλα, στα κυβερνητικά στελέχη που κατηγόρησαν την Εκκλησία, πως οι απόψεις της, ταυτίζονται με εκείνες της Χρυσής Αυγής!

Ρεπορτάζ: Γεωργία Αναγνωστοπούλου

«Η Εκκλησία, δεν έκανε πρόταση ονόματος. Είπε ότι το όνομα Μακεδονία, αν είναι στοιχείο του συνθετικού ή του διπλού ονόματος, θα αποτελέσει αιτία δυσθυμίας και μη αποδοχής από μέρους του ελληνικού λαού, μεταφέροντας με αυτόν τον τρόπο, αυτό που οι μητροπολίτες της Μακεδονίας και της Βορείου Ελλάδος, ακούν καθημερινά από το ποίμνιό τους, αλλά και όσα τονίζουν τα μέλη των Παμμακεδονικών οργανώσεων που υπάρχουν στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία και τον Καναδά», σημείωσε ο κ. Χρυσόστομος, ξεκαθαρίζοντας πως η Εκκλησία, δεν χαράζει πολιτική και αδίκως χαρακτηρίστηκε από κάποια κυβερνητικά στελέχη, ως συντασσόμενη με τη Χρυσή Αυγή. Μάλιστα, ο ποιμενάρχης της Μεσσηνίας, φωτογράφησε τον «συγκυβερνήτη» Πάνο Καμμένο, τονίζοντας πως κανείς δεν αντέδρασε, στη δική του, αντίστοιχη με της Εκκλησίας, θέση!

ΕΚ ΤΟΥ… ΠΟΝΗΡΟΥ ΟΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝ.ΕΛΛ. ΕΞΕΦΡΑΣΑΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΠΟΨΗ

«Νομίζω ότι και άλλοι κομματικοί σχηματισμοί και μάλιστα συγκυβερνόν σχηματισμός στην κυβέρνηση , εξέδωσε ανακοίνωση, επισημαίνοντας ότι δε δέχεται τη χρήση συνθετικού με τον όρο Μακεδονία, αλλά δεν τόλμησε κανείς από τα κυβερνητικά στελέχη να βγει και να δώσει αυτόν τον χαρακτηρισμό, ότι συντάσσεται δηλαδή με τη Χρυσή Αυγή», παρατήρησε εύστοχα ο κ.κ. Χρυσόστομος, υπενθυμίζοντας, πως η Ιερά σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, πήρε θέση απέναντι σε αυτό το επίκαιρο ζήτημα της ονομασίας του νέου κράτους, που μέχρι τώρα, χαρακτηριζόταν ως πρώην  Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπως κάνει για πολλά θέματα που αφορούν στην ελληνική κοινωνία, εκφράζοντας την αγωνία της και μεταφέροντας την αγωνία του λαού και του ποιμνίου της. Μάλιστα, προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, εξέφρασε έναν προβληματισμό όλο… νόημα, που αν μη τι άλλο έχει αντίκρισμα στην πραγματικότητα, τουλάχιστον κάποιων κυβερνητικών στελεχών που δηλώνουν άθεοι!

ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ;

«Η Εκκλησία δεν βιάζει κανέναν να ανήκει ή να μπει στο Σώμα της, το ερώτημά μου όμως είναι, αν οι ίδιοι, όπως απαιτούν σεβασμό των δικών τους ιδεολογικών τοποθετήσεων και προσανατολισμών, δέχονται πως και η Εκκλησία πρέπει να απολαμβάνει του αντίστοιχου σεβασμού και αποδοχής και από μέρους τους. Δεν μπορεί κάθε φορά που η Εκκλησία ή κάποιος εκκλησιαστικός παράγοντας, εκφράζει μια αντίθετη άποψη, να μπαίνει η «ρετσινιά» ότι είναι Χρυσαυγίτης, φασίστας, ότι είναι… έτσι ή αλλιώς… Δεν λύνονται έτσι τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, εκτός και αν δεν είμαστε σε ένα κράτος δικαίου και ελευθερίας, οπότε επιβάλλεται στον καθένα οι απόψεις που πρέπει να εκφράσει», τόνισε αφήνοντας σαφέστατες αιχμές κατά της στάσης πολλών στελεχών, ο μητροπολίτης Μεσσηνίας, που έκανε λόγο για ενορχηστρωμένη πολιτική εναντίον της Εκκλησίας, σχολιάζοντας όσα ακούγονται και γράφονται αναφορικά με το αν έχει λόγο η Εκκλησία να… μιλάει.

ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΑΛΑ ΚΑΡΤ…

«Η Εκκλησία, από τη στιγμή που καλείται ως θεσμικός συνομιλητής, είτε σε επίπεδο κορυφών, επισκόπου – πρωθυπουργού, είτε σε επίπεδο κυβερνητικών παραγόντων, είτε ακόμη και σε επίπεδο που καλείται να συμβάλλει ώστε να βοηθήσει στο κοινωνικό πρόβλημα, μέσα από τις δικές της δομές και έχει τότε, δικαίωμα να ομιλεί και να τοποθετείται για όλα τα θέματα που αφορούν και δοκιμάζουν το ποίμνιό της, δεν μπορεί κάποιοι να θεωρούν ότι… μιλάει αλά καρτ», τονίζει ο μητροπολίτης, ο οποίος επισημαίνει πως στην ανακοίνωσή της, η Ιερά Σύνοδος, δεν έκανε υπόδειξη ονόματος, ούτε επέμεινε σε κάποιο συγκεκριμένο όνομα! «Εξέφρασε μια αγωνία για τη χρήση του ονόματος Μακεδονία και δεν ανακατεύτηκε στο πολιτικό και διπλωματικό κομμάτι! Δεν υπέδειξε τρόπους, μεθόδους, ούτε ποιοι, ούτε πως θα διαχειριστεί η υπάρχουσα κυβέρνηση αυτό το ζήτημα! Θεωρώ λοιπόν ότι αυτή, η ως έναν βαθμό ενορχηστρωμένη πολεμική, απέναντι στην Εκκλησία, επειδή εξέφρασε μια διαφορετική άποψη, δεν πρέπει να χαρακτηρίζει ούτε τον πολιτικό κόσμο, ούτε αυτούς που θεωρούν ότι η Εκκλησία, μπορεί με τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς και τοποθετήσεις, να τίθεται στο περιθώριο της επικαιρότητος». Στη συνέχεια, ο μητροπολίτης Μεσσηνίας, επεσήμανε πως δεν υπάρχει κόντρα με την κυβέρνηση, με την Εκκλησία να προσπαθεί μόνο με το λόγο της να ευαισθητοποιήσει τους κρατούντες στα θέματα που την αφορούν.

«ΟΧΙ» ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί πως ο κ.κ. Χρυσόστομος, τάχθηκε κατά των συλλαλητηρίων, υπενθυμίζοντας το κακό προηγούμενο των προηγούμενων ετών, διαφωνώντας προφανώς, με την αντιμετώπιση του μακαριστού Χριστόδουλου στο ζήτημα των ταυτοτήτων. «Η πεποίθησή μου είναι ότι τέτοιου είδους εκκοσμικευμένες αντιδράσεις και εκδηλώσεις, δεν χωρούν στο χώρο της Εκκλησίας η οποία δεν μπορεί να μεθοδεύει και να μετέρχεται συστήματα και μεθόδους που χαρακτηρίζουν κόμματα, σωματεία και ομάδες. Η Εκκλησία έχει το λόγο της από τον άμβωνα, μπορεί να τοποθετηθεί και να αφυπνίσει τον κόσμο, αλλά δε νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσει τη μορφή των συλλαλητηρίων. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή, πέραν κάποιων φωνών που ακούστηκαν και έχουν ήδη πάψει, επικρατεί μια σύνεση μεταξύ των ιεραρχών και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η Εκκλησία, πλήρωσε ακριβά κάποια συλλαλητήρια που κατά το παρελθόν διοργάνωσε, τα οποία δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, παρά μόνο να εκτεθούμε. Αν θυμηθείτε τα εκκλησιαστικά γεγονότα του 2005, θα καταλάβετε τι εννοώ ότι η Εκκλησία πλήρωσε ακριβά τα συλλαλητήρια που έκανε και για το θέμα των ταυτοτήτων και της εκκλησιαστικής περιουσίας. Δεν είμαι εγώ αυτός ο οποίος θα κρίνει, αν η διαπραγματευτική γραμμή που ακολουθήθηκε τόσα χρόνια για το θέμα της ονομασίας και της αναγνώρισης των Σκοπίων, είναι σωστή ή όχι. Εγώ δεν είμαι ούτε διπλωμάτης, ούτε πολιτικός. Κρίνω τα πράγματα στο παρόν και μεταφέρω προς τα έξω, αυτό που βιώνω ως αγωνία του κόσμου», δήλωσε ο μητροπολίτης, ο οποίος με τεκμηριωμένη άποψη και μεστό λόγο, στάθηκε και στην ουσία της υπόθεσης.

ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΜΕΝΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ Ο ΟΡΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

«Αυτό που θα χρησιμοποιηθεί ως όνομα για το νέο κράτος, δεν είναι απλά μια ονομασία που θα το χαρακτηρίσει στις διεθνείς του σχέσεις ή θα προσδιορίσει την εσωτερική δομή του ή την παρουσία του στο ίδιο το κράτος. Αν περιέχει το όνομα Μακεδονία, είναι μια αμφισβήτηση της ιστορικότητος και της ιστορικής εδαφικότητος, αυτού που σήμερα ονομάζουμε Μακεδονία και βεβαίως, τα παράγωγα αυτής της ονομασίας. Δηλαδή πως θα χαρακτηρίζεται η Γλώσσα που θα ομιλεί το κράτος αυτό; Ποια θα είναι η εθνικότητα που αναγνωρίζεται και ποια η υπηκοότητα των πολιτών αυτού του κράτους και βεβαίως πως θα χαρακτηρίζεται η Εκκλησία που θα δημιουργηθεί;», διερωτήθηκε ο κ.κ. Χρυσόστομος, αναλύοντας τους τρεις παράγοντες που αφορούν στο ιστορικό παρελθόν, το παρόν, αλλά και το μέλλον αυτού του κράτους, οι οποίοι θα χαρακτηρίζουν και τη σχέση τους με ‘μας, αλλά και την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Σερβία. «Από τον τρόπο λοιπόν με τον οποίο θα χαρακτηριστούν αυτά τα τρία συνακόλουθα θέματα, προς την ονομασία του κράτους, θα επιβεβαιωθεί ή όχι, ο αλυτρωτισμός της χώρας αυτής έναντι τρίτων. Γι’ αυτό και επιμένουμε ότι θα πρέπει να υπάρξει σύνεση και σωστή σκέψη, ώστε η χρήση του νέου ονόματος, να μη δημιουργήσει παρεπόμενες συνέπειες ή απώλειες. Το να δίνω χαρακτηρισμούς, να οδηγώ σε ακρότητες, να μιλάω μισαλλόδοξα γιατί θέλω να επιβάλω την άποψή μου, δεν είναι τρόπος επικοινωνίας, διαλόγου και επίλυσης τέτοιων σοβαρών ζητημάτων που αφορούν στην ελληνική κοινωνία, την υπόσταση και την ιστορικότητά της», σημείωσε ο ιεράρχης, σχολιάζοντας και την επιστολή του πρωθυπουργού στον κ.κ. Ιερώνυμο. «Πρέπει να πω ότι η επιστολή του πρωθυπουργού κατά τον Μακαριώτατο, αυτόν ακριβώς τον συναινετικό χαρακτήρα εξέφρασε και κατάφερε να απαλύνει τις όποιες οξύνσεις και εντάσεις είχαν αρχίσει να δημιουργούνται και μέσα στην Εκκλησία, ως αντίδραση αλλά και στο ποίμνιο», ανέφερε ο κ.κ. Χρυσόστομος, εκτιμώντας ότι ο κ. Τσίπρας, έχει καταλάβει τη σοβαρότητα του θέματος και γι’ αυτό επικαλείται πως πρέπει να υπάρχει εθνική ομοψυχία η οποία θεμελιώνεται στη συναίνεση, το διάλογο και το σεβασμό των διαφορετικών απόψεων και των διακριτών ρόλων μεταξύ Εκκλησίας και πολιτείας. Καταληκτικά, ο μητροπολίτης Μεσσηνίας, που επεσήμανε πως η Εκκλησία δεν είναι πολιτικό κόμμα, ώστε να προγραμματίζει και να σκέφτεται πως θα αντιδράσει και στάθηκε στα της Εκκλησίας των Σκοπίων, χαρακτηρίζοντάς την, «βαγόνι» που θα χρησιμοποιηθεί, για να περάσει η ονομασία που θα δοθεί σε αυτό το κράτος, ως ονομασία του κράτους.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

«Η Εκκλησία αυτή, ταυτίζεται απόλυτα με την κυβέρνηση και το κράτος των Σκοπίων. Η οποιαδήποτε λοιπόν εκκλησιαστική αναγνώριση οποιασδήποτε ονομασίας, θα αποτελέσει το εφαλτήριο ή τη βάση, πάνω στην οποία η κυβέρνηση των Σκοπίων, θα στηρίξει και την ονομασία του κράτους. Αυτό, έχει αποδειχθεί ότι έγινε σε όλον τον 19ο αιώνα, όταν δημιουργήθηκαν οι λεγόμενες αυτόνομες και αυτοκέφαλες Εκκλησίες, στο χώρο της ανατολικής Ευρώπης και των παραδουνάβιων περιοχών. Το όνομα που δόθηκε στην Εκκλησία, το πήρε και το κράτος. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και σε αυτό το επίπεδο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης, γιατί ανεμείχθη αντικανονικά, η Εκκλησία της Βουλγαρίας σε αυτήν τη διαδικασία. Ανεμείχθη γιατί σε ένα μεγάλο ποσοστό, των κατοίκων των Σκοπίων, είναι Βούλγαροι και βεβαίως, κάθε κράτος και κάθε Εκκλησίας, θα θέλει να έχει πολύ καλές σχέσεις με το αντίστοιχο μέρος που αποτελεί στοιχείο αυτού του νέου κράτους. Όμως, μεγάλο ποσοστό σε αυτό το κράτος, έχουν και οι Αλβανοί και οι Σέρβοι και οι Τούρκοι. Φαντάζεστε αν όλα αυτά τα κράτη αναμειγνύοντο για να λύσουν ένα πρόβλημα που αφορά σε ένα πολυπολιτισμικό κράτος που πλέον θα πάρει και τη διεθνή του παρουσία και αναγνώριση;», διερωτήθηκε ο ποιμενάρχης του νομού, επισημαίνοντας πως πρέπει το κράτος να οριοθετήσει, χωρίς παρεμβάσεις, το πως θέλει να ονομαστεί και στο πλαίσιο του διαλόγου με την ελληνική πολιτεία, να βρεθεί ένα modus vivendi…