Οι λίμνες του πλανήτη εξαφανίζονται χρόνο με το χρόνο
Οι λίμνες του πλανήτη εξαφανίζονται χρόνο με το χρόνο
Οι λίμνες ήταν και εξακολουθούν να είναι ιδιάζουσας σημασίας τόσο για την άγρια ζωή όσο και για τον ίδιο τον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια βέβαια, όλο και περισσότερες λίμνες, μερικές από τις οποίες βρίσκονται σε σημεία με τουριστικό ενδιαφέρον, φαίνεται ότι αλλάζουν δραματικά.
Η έκτασή τους σταδιακά συρρικνώνεται και τα βαθιά νερά δίνουν τη θέση τους σε ξηρά σημεία. Για αυτές τις αλλαγές ευθύνεται, σύμφωνα με τους ειδικούς, η κακή διαχείριση των υδάτων και η αλλαγή του κλίματος. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελούν οι εικόνες που θα δείτε, που δείχνουν λίμνες στο Ουζμπεκιστάν και στο Ιράν, να γίνονται όλο και μικρότερες χρόνο με το χρόνο.
Η λίμνη Αράλη βρίσκεται στο Ουζμπεκιστάν και έχει αρχίσει να παρουσιάζει σημάδια ξηρασίας από δεκαετία του 1960, καθώς το νερό απομακρύνεται από τη λίμνη για να ποτίσει τις καλλιέργειες στην γύρω περιοχή, που πλήττεται επίσης από ξηρασία. Μιλώντας με στοιχεία, αυτό σημαίνει ότι η σημερινή επιφάνεια της λίμνης Αράλης φτάνει μόνο στο 10% σε σχέση με το αρχικό της μέγεθος, που κάλυπτε πολύ μεγαλύτερη έκταση.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στη λίμνη Ούρμια του Ιράν, που ήταν κάποτε ένας δημοφιλής προορισμός διακοπών, αλλά σήμερα έχει αρχίσει να συρρικνώνεται αισθητά, λόγω των φραγμάτων που τοποθετούνται στα ποτάμια που τροφοδοτούν τη λίμνη. Σήμερα, η έκτασή της είναι 40% μικρότερη σε σχέση με την αρχική.
Μια ακόμη λίμνη, που αποτελεί τουριστικό προορισμό, είναι η Νεκρά Θάλασσα στη Μέση Ανατολή, η οποία επίσης συρρικνώνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της λανθασμένης διαχείρισης υδάτων. Τα επίπεδα του νερού μειώνονται έντονα χρόνο με το χρόνο και έτσι το Ισραήλ, η Ιορδανία και η Παλαιστίνη συμφώνησαν σε ένα σχέδιο για την άντληση περίπου 200 δισεκατομμυρίων νερού ετησίως από την Ερυθρά Θάλασσα, θέλοντας να αυξήσουν τα επίπεδα του νερού.
Από τον κανόνα δεν ξεφεύγουν ούτε οι λίμνες της Αμερικής. Η ζήτηση νερού στις πολιτείες της Καλιφόρνιας και της Νεβάδα ευθύνεται για τη συρρίκνωση της λίμνης Όουεν από το 1926. Εδώ και 90 χρόνια, οι αρχές της περιοχής ξοδεύουν $ 1,2 δισεκατομμύρια για να αποτρέψουν τη συρρίκνωση και την ξηρασία της λίμνης.
Αλλά και η λίμνη Φαγκίμπινε στο Μάλι της δυτικής Αφρικής, έχει αλλάξει δραματικά από το 1990 παρουσιάζοντας εμφανή σημάδια ξηρασίας, τόσο έντονα που η λίμνη έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Η λίστα με τις λίμνες που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα είναι εκτενής. Στο Τσιμπουντί, στο Μεξικό και σε πολλές ακόμη περιοχές οι επιστήμονες εκφράζουν τις έντονες ανησυχίες τους, για το πώς θα μοιάζει ο πλανήτης, αν οι λίμνες εξακολουθούν να συρρικνώνονται και να ξηραίνονται με αυτούς τους ρυθμούς.
loading…
Οι λίμνες του πλανήτη εξαφανίζονται χρόνο με το χρόνο
Οι λίμνες του πλανήτη εξαφανίζονται χρόνο με το χρόνο
Οι λίμνες ήταν και εξακολουθούν να είναι ιδιάζουσας σημασίας τόσο για την άγρια ζωή όσο και για τον ίδιο τον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια βέβαια, όλο και περισσότερες λίμνες, μερικές από τις οποίες βρίσκονται σε σημεία με τουριστικό ενδιαφέρον, φαίνεται ότι αλλάζουν δραματικά.
Η έκτασή τους σταδιακά συρρικνώνεται και τα βαθιά νερά δίνουν τη θέση τους σε ξηρά σημεία. Για αυτές τις αλλαγές ευθύνεται, σύμφωνα με τους ειδικούς, η κακή διαχείριση των υδάτων και η αλλαγή του κλίματος. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελούν οι εικόνες που θα δείτε, που δείχνουν λίμνες στο Ουζμπεκιστάν και στο Ιράν, να γίνονται όλο και μικρότερες χρόνο με το χρόνο.
Η λίμνη Αράλη βρίσκεται στο Ουζμπεκιστάν και έχει αρχίσει να παρουσιάζει σημάδια ξηρασίας από δεκαετία του 1960, καθώς το νερό απομακρύνεται από τη λίμνη για να ποτίσει τις καλλιέργειες στην γύρω περιοχή, που πλήττεται επίσης από ξηρασία. Μιλώντας με στοιχεία, αυτό σημαίνει ότι η σημερινή επιφάνεια της λίμνης Αράλης φτάνει μόνο στο 10% σε σχέση με το αρχικό της μέγεθος, που κάλυπτε πολύ μεγαλύτερη έκταση.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στη λίμνη Ούρμια του Ιράν, που ήταν κάποτε ένας δημοφιλής προορισμός διακοπών, αλλά σήμερα έχει αρχίσει να συρρικνώνεται αισθητά, λόγω των φραγμάτων που τοποθετούνται στα ποτάμια που τροφοδοτούν τη λίμνη. Σήμερα, η έκτασή της είναι 40% μικρότερη σε σχέση με την αρχική.
Μια ακόμη λίμνη, που αποτελεί τουριστικό προορισμό, είναι η Νεκρά Θάλασσα στη Μέση Ανατολή, η οποία επίσης συρρικνώνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της λανθασμένης διαχείρισης υδάτων. Τα επίπεδα του νερού μειώνονται έντονα χρόνο με το χρόνο και έτσι το Ισραήλ, η Ιορδανία και η Παλαιστίνη συμφώνησαν σε ένα σχέδιο για την άντληση περίπου 200 δισεκατομμυρίων νερού ετησίως από την Ερυθρά Θάλασσα, θέλοντας να αυξήσουν τα επίπεδα του νερού.
Από τον κανόνα δεν ξεφεύγουν ούτε οι λίμνες της Αμερικής. Η ζήτηση νερού στις πολιτείες της Καλιφόρνιας και της Νεβάδα ευθύνεται για τη συρρίκνωση της λίμνης Όουεν από το 1926. Εδώ και 90 χρόνια, οι αρχές της περιοχής ξοδεύουν $ 1,2 δισεκατομμύρια για να αποτρέψουν τη συρρίκνωση και την ξηρασία της λίμνης.
Αλλά και η λίμνη Φαγκίμπινε στο Μάλι της δυτικής Αφρικής, έχει αλλάξει δραματικά από το 1990 παρουσιάζοντας εμφανή σημάδια ξηρασίας, τόσο έντονα που η λίμνη έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Η λίστα με τις λίμνες που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα είναι εκτενής. Στο Τσιμπουντί, στο Μεξικό και σε πολλές ακόμη περιοχές οι επιστήμονες εκφράζουν τις έντονες ανησυχίες τους, για το πώς θα μοιάζει ο πλανήτης, αν οι λίμνες εξακολουθούν να συρρικνώνονται και να ξηραίνονται με αυτούς τους ρυθμούς.
loading…
