Από τον Γιώργο Πράτανο,

Ο Ιωάννης Παπαζήσης και η Βανέσα Αδαμοπούλου γνωρίστηκαν πριν από δώδεκα χρόνια στα γυρίσματα του βιντεοκλίπ «Πάνω στην τρέλα μου», του soundtrack για την ταινία του Νίκου Περάκη «Λούφα Και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο». Ο γιος τους, Ιάσονας  ήρθε στον κόσμο τον Αύγουστο του 2015 και ο ηθοποιός μιλά στο People για την οικογένειά τους.

Πόσο σε άλλαξε ο ερχομός του μικρού;

Πάντα έκανα μία παράσταση και με τον ερχομό του παιδιού κάνω τέσσερις. Αυτό είναι που άλλαξε. Σε ό,τι έχει να κάνει με τα συναισθήματα, μαθαίνεις τη διαφορετικότητα κάποιων λέξεων/συναισθημάτων. Η πιο απλή λέξη, το «σ’ αγαπώ», δεν ήξερα πως μπορεί να έχει αυτή τη μορφή. Κι επειδή ως ηθοποιοί είμαστε εμείς τα εφόδιά μας, σαφέστατα ο ερχομός του πρώτου παιδιού φέρνει καινούρια ερεθίσματα στη δουλειά και στη ζωή σου.

Σκεφτόσουν πως κάποια στιγμή θα γίνεις πατέρας;

Ήθελα πάντα να κάνω παιδί. Απλά. Δεν είναι μόνο που βρήκα τη γυναίκα με την οποία θα ήθελα να έχω παιδί. Δεν είναι ότι ήθελα να αφήσω κάποιον πίσω μου για να διαιωνίσω το είδος μου, δεν με ενδιαφέρει αυτό καθόλου. Αλλά ήθελα να βιώσω αυτό που περιγράφουν οι γονείς: «αν δεν έχεις παιδί, δεν θα καταλάβεις».

Είχαν δίκιο;

Είχαν.

Είδες πως η Βανέσα είναι η ιδανική μητέρα για να αποκτήσεις παιδιά μαζί της;

Όχι. Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι. Η κεντρική λέξη που υπάρχει σε αυτή τη σχέση είναι ο έρωτας. Είναι η μητέρα του παιδιού μου και η γυναίκα που έχω ερωτευτεί πέρα από οτιδήποτε άλλο. Είναι πολύ πιο απλό από το «αυτή είναι η γυναίκα για να είμαστε για πάντα μαζί» ή η «ιδανική». Είμαι άνθρωπος του ενστίκτου.

Η ζωή με τη Βανέσα πώς είναι; Εκείνη γράφει βιβλία. Μιλάτε για αυτά, σε συμβουλεύεται;

Δεν έχουμε πολλή επαφή πάνω σε αυτό. Δεν μπαίνει ο ένας στα χωράφια του άλλου. Προσπαθούμε να μην αλλοιώνει ο ένας την καλλιτεχνική φύση τον άλλου με τα δικά του ερεθίσματα. Κυρίως θέλουμε να το εξελίξουμε. Η Βανέσα γράφει βιβλία, παίζει στο θέατρο, γράφει τραγούδια. Στέκομαι απέναντί της και προσπαθώ να την παρακολουθώ και να τη χαίρομαι. Αλλά εκείνο που με ενδιαφέρει είναι η Βανέσα που βλέπω στο σπίτι. Έχουμε τόσο λίγο χρόνο, που τον έχουμε για εμάς και όχι για να συζητάμε για τη δουλειά μας.

Δεν είναι ένα στοιχείο του έρωτα το να θαυμάζεις το σύντροφό σου;

Θαυμάζω πολύ περισσότερα στοιχεία στη γυναίκα μου, που είναι άσχετα με τη δουλειά της. Πράγματα της καθημερινότητας που ξεπερνούν την υποκριτική, τη συγγραφή και τους στίχους. Θα ήμουν βλάκας αν τα πρώτα πράγματα που θαύμαζα σε εκείνη ήταν άλλα. Επίσης θαυμάζω το ότι με αντέχει δώδεκα χρόνια. Ούτε εγώ θα με άντεχα τόσο πολύ…