Η Ενωτική Πρωτοβουλία Ριζοσπαστών Καθηγητών για το πρόβλημα των σχολείων της Μεσσήνης

Από την περίοδο της συγχώνευσης του 1ου και 2ου Γενικού Λυκείου Μεσσήνης, το ΓΕΛ,  λειτουργούσε σε δύο κτήρια, που είχαν όμως κοινό προαύλιο. Στο ισόγειο του ενός κτηρίου, στεγαζόταν το ΕΠΑΛ. Το πρόβλημα του ΓΕΛ Μεσσήνης, δηλαδή η λειτουργία σε δύο κτήρια, έρχεται τώρα να λυθεί σε βάρος του ΕΠΑΛ Μεσσήνης, που παρά την αντίρρηση του Συλλόγου των καθηγητών και των συμβούλων παιδαγωγικής καθοδήγησης, κλήθηκε να μετακομίσει. Η απόφαση αυτή που πάρθηκε από την Δημοτική επιτροπή Παιδείας του Δήμου Μεσσήνης, μετά από ελλιπή ενημέρωση και μετά από διαβεβαιώσεις ότι γίνεται προς όφελος του ΕΠΑΛ, από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, δεν έπρεπε να υλοποιηθεί γιατί, όπως μπορεί να γίνει από όλους κατανοητό, είναι πολύ δύσκολο  να γίνει μετακόμιση στο μέσον της σχολικής χρονιάς (όπως και αποδείχθηκε περίτρανα). Επίσης στο κτίριο που πάει το ΕΠΑΛ, δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν όλες οι δραστηριότητες και τα εργαστήρια του, μερικά από τα οποία είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθούν. Εκτός αυτών, το κτίριο που στεγαζόταν το ΓΕΛ, ήταν παρατημένο για πολλά χρόνια και σε κακή κατάσταση. Δηλαδή  η αλλαγή αυτή γίνεται σε βάρος του ΕΠΑΛ.

Τα ΕΠΑΛ δεν είναι σχολεία δεύτερης κατηγορίας, έτσι ώστε να μην λαμβάνουμε υπόψιν τις γνώμες της αντίστοιχης εκπαιδευτικής κοινότητας. Δεν μπορεί με το έτσι θέλω, κάποιοι να επιβάλλουν την γνώμη τους σε άλλους. Πολύ περισσότερο απαράδεκτη είναι η παρουσία αστυνομικών μέσα στα σχολεία, για να γκρεμιστούν οι “ενοχλητικοί” τοίχοι.

10 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Δεν αρμόζουν οι πράξεις αυτές στο δημόσιο δημοκρατικό σχολείο που θέλουμε και υπερασπιζόμαστε!

Μέσα από τα γεγονότα που ξεκίνησαν στις 2/1/2018 με την βίαιη εισβολή, παρουσία αστυνομικών,προκύπτουν κάποια ερωτήματα:

1. Από την στιγμή που υπήρχε διαφωνία των δύο σχολείων, την εισήγηση για τις αλλαγές στα σχολεία, στην Δημοτική Επιτροπή Παιδείας της Μεσσήνης, έπρεπε να την κάνει ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας ή Περιφερειακός Διευθυντής;
2. Αφού ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας ήταν γνώστης της απόφασης, καθόσον είχε παραστεί στην επιτροπή, γιατί δεν είχε ειδοποιήσει εγκαίρως τον Διευθυντή του ΕΠΑΛ και γιατί δεν είχε έτοιμο το επιχειρησιακό σχέδιο για την μεταφορά των σχολείων; Μήπως απλώς η θέλησή τους ήταν να υπάρξει αιφνιδιασμός;
3. Ήταν από πολλά χρόνια η προσωπική επιδίωξη του νυν διευθυντή του ΓΕΛ να αποσπάσει εξ ολοκλήρου το κτίριο του ΕΠΑΛ;
4. Υπάρχει πολεοδομική άδεια για να γίνουν οι εργασίες τροποποίησης του κτηρίου;
5. Γιατί ενώ είμαστε στην δεύτερη εβδομάδα μετά τις διακοπές το ΕΠΑΛ δεν έχει λειτουργήσει ακόμα; Δεν υπάρχουν ευθύνες για αυτό και ποιός τις έχει;
6. Ασκήθηκαν πιέσεις σε εκπαιδευτικούς να δεχτούν την απόφαση και στο τέλος ο Διευθυντής του ΕΠΑΛ οδηγήθηκε σε παραίτηση;
7. Ποια η σκοπιμότητα της παραμονής, κατά την διάρκεια της συζήτησης του θέματος και της απόφασης της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας, των δύο μελών της με ίδιο συμφέρον;
8. 8. Παρέμεινε ή όχι και ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μέσα στην αίθουσα της σύσκεψης της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας κατά τη διάρκεια της ψήφισης της απόφασής της και ποιος ακριβώς ήταν ο ρόλος και οι ενέργειές του σε αυτήν τη διαδικασία;
9. Τελικά, το κείμενο που δόθηκε προς έγκριση από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μεσσήνης, ήταν η απόφαση της αντίστοιχης Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας ή η ίδια η εισήγηση του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης;
10. Άραγε, αν ο Διευθυντής του ΓΕΛ και Πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας ήταν Διευθυντής του ΕΠΑΛ και όχι του ΓΕΛ, σήμερα ποιο σχολείο θα ήταν «βολεμένο» και ποιο θα έμενε στο δρόμο;

Η παράταξή μας στέκεται αλληλέγγυα απέναντι στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές και των δύο σχολείων και ειδικά σε αυτούς, που έχουν υποστεί μια κατάφωρη αδικία και στον Διευθυντή του ΕΠΑΛ που οδηγήθηκε σε παραίτηση, αφού βρέθηκε σε αδιέξοδο.

Ζητάμε:

Να αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν στους υπεύθυνους της μεγάλης αναστάτωσης που προκλήθηκε, χωρίς σοβαρούς λόγους στο μέσον της σχολικής χρονιάς, που κόστισε σε απώλεια πολλών και πολύτιμων διδακτικών ωρών.

Να γίνουν άμεσα οι επιδιορθώσεις στο κτίριο που αναγκάστηκε να μετακομίσει το ΕΠΑΛ, ώστε να μπορεί στοιχειωδώς να ανταποκριθεί στις διδακτικές διαδικασίες και να σταματήσει οποιαδήποτε αδικία απέναντι στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές του ΕΠΑΛ.