Από το Αγρίνιο, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, ο Κώστας Κάππας ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Γυμναστική Ακαδημία. «Ήμουν μόλις 17,5 ετών, οπότε ήταν δύσκολο, μιας και το μυαλό μου ήταν πιο μικρό από την ηλικία μου. Στην Αθήνα ζούσε ήδη ο αδελφός μου, ο οποίος σπούδαζε στην Ιατρική, αλλά ένιωθα μοναξιά γιατί δεν είχα παρέες. Πέρασα δύσκολα μέχρι να προσαρμοστώ. Ξεκίνησα να εργάζομαι για να γνωρίσω ανθρώπους. Δούλεψα ως γυμναστής, σε μπαρ, υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ» αναφέρει στο People.

Ήταν 23 ετών όταν ένας φίλος του, ηθοποιός, του ζήτησε να κρατήσει το κείμενο για να μάθει τα λόγια του. Προσπαθώντας να τον βοηθήσει, ο Κώστας ενστικτωδώς ξεκίνησε να παίζει το ρόλο. Ήταν η στιγμή που έκανε μέσα του το «κλικ» και αποφάσισε να ακολουθήσει ένα νέο δρόμο.

Μέχρι τότε δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό του να γίνει ηθοποιός, και ας θυμάται τον εαυτό του σε ηλικία 9 ετών να παρακολουθεί παραστάσεις στην Επίδαυρο, καθώς η κατασκήνωση που πήγαινε τότε ήταν προσανατολισμένη στις τέχνες. «Πίστευα από μικρός ότι έχω κάτι περίεργο μέσα στο κεφάλι μου, που δεν το έχω ανακαλύψει ακόμα. Όλη αυτή η ενέργειά μου τροφοδοτούσε τα πράγματα στη ζωή μου» εξηγεί.

Το επόμενο βήμα ήταν να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό. Παρόλο που δεν είχε καλή άρθρωση και μιλούσε πολύ γρήγορα, όπως μου επισημαίνει, βρέθηκε στο παρά πέντε να περάσει, αλλά έχασε τη θέση επειδή ισοβάθμησε με ένα συνυποψήφιο. Όμως δεν το έβαλε κάτω: Πήγε στη σχολή της Ρούλας Πατεράκη και ξεκίνησε μαθήματα.

Οι γονείς του αντέδρασαν με την απόφασή του να ασχοληθεί με την υποκριτική. «Δεν ήθελαν καθόλου. Ο αδελφός μου με υποστήριξε, μιας και είχε καλλιτεχνική φύση. Είναι χειρουργός, αλλά του αρέσει πολύ να ζωγραφίζει. Σε ό,τι και να έκανα με βοηθούσε, ακόμα με βοηθάει. Με το πέρασμα του χρόνου, η μητέρα μου το αποδέχτηκε. Δεν είναι εύκολο να καταλάβει ο άλλος γιατί κάνεις αυτή τη δουλειά. Οι περισσότεροι σε θεωρούν ψώνιο».

Ξεκινώντας αυτή τη δουλειά ονειρευόταν την καταξίωση, τη δόξα και τα χρήματα; «Σίγουρα θέλεις την αναγνώριση, τη δόξα, τα λεφτά. Εγώ, όμως, δεν επιδίωξα ποτέ να βγάλω πολλά χρήματα, ούτε έκανα τα πάντα για αυτό. Επίσης, ήθελα να διαφυλάξω τον προσωπικό μου χρόνο. Δεν πήγαινα από τη μία δουλειά στην άλλη. Βασικά, δεν μου τύχαινε κιόλας. Σε σχέση με άλλους συναδέλφους, που έχουμε ξεκινήσει μαζί, έχω κάνει λιγότερες δουλειές, δεν έχω τόση εμπειρία».

Την περίοδο που ξεκίνησε η κρίση, το 2008, πέρασε την πρώτη επαγγελματική του δοκιμασία. Ενώ είχε κλείσει και θέατρο και τηλεοπτική συνεργασία, ακυρώθηκαν και τα δύο. «Θυμάμαι, θα έπαιζα για τρίτη σεζόν στην ίδια θεατρική παράσταση ‒στην οποία αμειβόμουν και με ποσοστά‒ αλλά και στη σειρά Κούκλες στο Mega. Η παράσταση ακυρώθηκε και το σίριαλ σταμάτησε νωρίτερα. Έτσι, βρέθηκα χωρίς δουλειά και χωρίς χρήματα. Ήταν μεγάλη ανατροπή, αλλά δεν το έβαλα κάτω. Ανέβασα την παράσταση Το Τάβλι. Παίζαμε στην αρχή σε μια αυλή στου Ψυρρή και μετά πήγαμε περιοδεία. Αυτή η παράσταση κράτησε τρία χρόνια. Δεν βγάλαμε χρήματα από αυτό, όμως γυρίσαμε όλη την Ελλάδα, με πολλές μάλιστα αντιξοότητες. Έπειτα έκανα πάλι τη δική μου παραγωγή, με την παράσταση Η Βέρα, κάτι που σκοπεύω να ξανακάνω. Θέλω να μοιραστώ τα δικά μου όνειρα. Είμαι σε ηλικία που θέλω να δημιουργήσω πράγματα…» λέει ο Κώστας που θα κλείσει σε ένα μήνα τα 49, αν και δεν του φαίνεται καθόλου.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.