Μπορεί η γνωριμία μας με τη Χριστίνα Πάζιου να έγινε σε ένα καφέ στα βόρεια προάστια, όμως τη δεύτερη φορά αποφάσισε να μου δείξει στην πράξη όσα είπαμε και έτσι τη συνάντησα στο γυμναστήριό της, Gymaginario, που βρίσκεται στο χώρο του Politia Tennis Club στην Κηφισιά. Η Χριστίνα είναι από τις γυναίκες που όσο μιλάς μαζί της τόσο περισσότερο σε κερδίζει – ως άνθρωπος αλλά και ως προπονήτρια.

Ήρθες στην Αθήνα από την Αμφιλοχία όταν πέρασες στη Γυμναστική Ακαδημία.

Το όνειρό μου από παιδί ήταν να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Ξεκίνησα στα 5 μου με το μπαλέτο και αργότερα από τα 14 μέχρι και τα 18 μου έκανα πρωταθλητισμό στο στίβο και την κολύμβηση. Σταμάτησα όταν πέρασα στη Γυμναστική Ακαδημία. Κάνοντας πρωταθλητισμό δεν έζησα την παιδική ηλικία όπως άλλα παιδιά. Αυτό με είχε καταπιέσει αρκετά. Δεν λέω φυσικά ότι είναι κακό να είσαι πρωταθλητής αλλά δεν αρκεί μόνο η πειθαρχία. Υπάρχουν πολλές ουσίες, όχι πάντα απαγορευμένες, που πρέπει να παίρνει ο πρωταθλητής, πράγμα στο οποίο είμαι κατά. Προσωπικά μου αρέσει σε όλα τα πράγματα το natural. Παρ’ όλα αυτά ο πρωταθλητισμός σού μαθαίνει να είσαι συγκεντρωμένος στο στόχο σου.

Έχεις μοιραστεί πως μέσα σε ένα χρόνο από τη στιγμή που ήρθες στην Αθήνα πήρες αρκετά κιλά.

Μέσα σε ένα χρόνο πήρα γύρω στα δεκαπέντε με είκοσι κιλά. Δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς, γιατί από ένα σημείο και μετά δεν ανέβαινα στη ζυγαριά. Περνώντας στη Γυμναστική Ακαδημία έμεινα σε ένα φιλικό σπίτι όπου δεν μαγείρευαν σπιτικό φαγητό και έτσι άρχισα να τρώω junk food, κάτι που δεν είχα συνηθίσει μέχρι τότε. Μέσα σε έξι μήνες, χωρίς τις τετράωρες καθημερινές προπονήσεις που έκανα μέχρι τότε, έβαλα δέκα κιλά χωρίς να το καταλάβω.

Πώς το διαχειρίστηκες;

Ψυχολογικά ήμουν χάλια. Με είχε πιάσει αρνητισμός, δεν ήθελα ούτε να σπουδάσω ούτε να κάνω τίποτα απολύτως. Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου λέει πως, αν αυτό που θέλω να κάνω είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους μέσα από τη γυμναστική, δεν πρέπει να τα παρατήσω – είχε αρχίσει κι έβλεπε εκείνη ψυχολόγο για να με βοηθήσει, εγώ πήγα μια φορά. Άρχισα να κάνω γιόγκα, γεγονός που με έκανε να καταλάβω ότι τα πάντα είναι στο μυαλό. Μέχρι τότε στο μυαλό μου υπήρχε μόνο το «είμαι χοντρή». Και αυτό είναι κάτι που δεν ξεπερνάς εύκολα. Για ένα παιδί 18 χρόνων, που έχει μάθει να έχει αθλητικό σώμα και θέλει να κάνει επάγγελμα τη γυμναστική, το να πάρει ξαφνικά τόσο βάρος είναι σοκ. Όμως, αυτή η εμπειρία που έζησα για δύο χρόνια με έχει βοηθήσει πολύ σε αυτό που κάνω σήμερα. Μπαίνω στην ψυχολογία των ανθρώπων που έρχονται σε εμένα για να τους βοηθήσω να αδυνατίσουν.

Τι μπορεί να επηρεάσει το σώμα μας;

Είναι οι συνθήκες της ζωής, η κακή διατροφή, το άγχος, η μανία που υπάρχει να έχουμε ωραίο σώμα. Κατά τη γνώμη μου, τα κιλά δεν έχουν σχέση με το φαγητό. Ο άνθρωπος που τρώει και έχει τύψεις για αυτό δίνει μια εντολή στο μεταβολισμό του να μη δουλεύει. Οι άνθρωποι που έχουν τύψεις όταν τρώνε παχαίνουν πολύ εύκολα και γρήγορα. Έχουν γίνει έρευνες που έδειξαν ότι μπορείς να κάνεις ακόμα και νοητική γυμναστική. Έγινε μια έρευνα με 1.000 άτομα από όλο τον κόσμο, οι οποίοι προετοιμάζονταν φυσιολογικά για το μαραθώνιο, και με 1.000 που προετοιμάζονταν νοητικά, μέσα από την καθοδήγηση ενός δασκάλου. Και οι δύο κατηγορίες στο τέλος πήραν μέρος στο μαραθώνιο και η διαφορά στις επιδόσεις τους ήταν 2%. Η δύναμη του μυαλού είναι το παν. Ο εγκέφαλος χρειάζεται είκοσι μία μέρες κατά μέσο όρο για να καταγράψει μια πληροφορία. Οπότε αν κάνεις διατροφή δύο μέρες και την τρίτη ξανατρώς είναι δώρον άδωρον. Όλα αυτά είναι το Βody & Μind Τransformation που κάνω. Δεν έρχεσαι να κάνεις δέκα ασκήσεις που θα σε αδυνατίσουν. Έρχεσαι για να καταλάβεις γιατί κάνεις αυτές τις ασκήσεις, τι αρέσει στο σώμα σου για να αδυνατίσει και ότι δεν χρειάζεται να κάνεις καμία δίαιτα.

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.